Makis Lykoudis Μόνο μια μικρή παρατήρηση. Εμείς δεν δεχόμαστε το ευρέως αποδεκτό, πως όσα γράφει και περιγράφει ο Όμηρος στα έπη του είναι δημιουργία του 8ου π.χ. αιώνα. Πιστεύουμε ότι ο Όμηρος ήταν εγγονός του Οδυσσέα, όσα γράφει τα άκουσε ο ίδιος από τον παππού του και από τον Εύμαιο και ότι τους περισσότερους τόπους που περιγράφει τους είδε, γιατί δεν ήταν από τη γέννησή του τυφλός.
Γερ. Βαλσαμης
- Οι περιγραφές του ΟΜΗΡΟΥ, για τον κόσμο γύρω του είναι όχι μόνο εναργέστατες και γλαφυρότατες, αλλά δείχνουν και άνθρωπο με φοβερή παρατηρητικότητα
Παίζει τα χρώματα στα δάχτυλα! Οι περιγραφές του ξεπερνούν κάθε προηγούμενο!
Γνωρίζει με κάθε λεπτομέρεια τα πάντα, έχει άριστη γνώση της τοπογραφίας, περιγράφει, περιοχές, ανάκτορα, κήπους, μέγαρα, διαρρύθμιση, αρχιτεκτονική, οπλισμό, θώρακες, περικεφαλαίες, ναυπηγική, ναυσιπλοία...
Ο Όμηρος δεν έγραφε χάριν παιδιάς.
Σκοπός του δεν είναι η ψυχαγωγία ούτε το αστείο, εάν εννοούμε με τη λέξη ψυχαγωγία την τέρψη και την διασκέδαση.
Σκοπός του Ομήρου είναι, να ΜΕΤΑΔΩΣΕΙ ΓΝΩΣΗ και ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ, να ΔΙΔΑΞΕΙ καθώς και να ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕΙ ΥΨΗΛΟ ΦΡΟΝΗΜΑ.
Όχι όμως να ψυχαγωγήσει.
Η Οδύσσεια, επικό ποίημα σε 24 βιβλία παραδοσιακά αποδίδεται στον αρχαίο Έλληνα ποιητή Όμηρο. Το ποίημα είναι η ιστορία του Οδυσσέα, βασιλιά της Ιθάκης, που περιπλανάται για 10 χρόνια (αν και η δράση του ποιήματος καλύπτει μόνο τις τελευταίες έξι εβδομάδες) προσπαθώντας να φτάσει στο σπίτι μετά τον Τρωικό πόλεμο. Με την επιστροφή του, αναγνωρίζεται μόνο από τον πιστό σκύλο του και μια νοσοκόμα. Με τη βοήθεια του γιου του, του Τηλέμαχου, ο Οδυσσέας καταστρέφει τους επίμονες μνηστήρες της πιστής του συζύγου, της Πηνελόπης, και αρκετών από τις υπηρέτριες της που αδελφούσαν με τους μνηστήρες και επανεντάχθηκαν στο βασίλειό του.
Αντίστροφη πλευρά ενός ασημένιου denarius που δείχνει τον Οδυσσέα περπατώντας με
Αντίστροφη πλευρά ενός ασημένιου denarius που δείχνει τον Οδυσσέα περπατώντας με
ένα πρ 
οσωπικό και χαιρετίστηκε από τον ...
WGS Photofi
Η Οδύσσεια δεν ακολουθεί μια γραμμική χρονολόγηση. Ο αναγνώστης αρχίζει στη μέση της ιστορίας, μαθαίνοντας για τα προηγούμενα γεγονότα μόνο μέσω της επανάληψης του Οδυσσέα. Τα πρώτα τέσσερα βιβλία έθεσαν τη σκηνή στην Ιθάκη. Ο Telemachus ψάχνει για νέα του πατέρα του, ο οποίος δεν έχει ακουστεί από τότε που έφυγε για πόλεμο σχεδόν 20 χρόνια νωρίτερα. Ο Telemachus αναζητά δύο άνδρες που πολέμησαν με τον Οδυσσέα στον πόλεμο στην Τροία, τον Νέστορα και τον Μενέλαο και ανακαλύπτουν ότι ο πατέρας του είναι πράγματι ζωντανός. Τα δεύτερα τέσσερα βιβλία (V-VIII) εισάγουν τον κύριο χαρακτήρα, τον Οδυσσέα, καθώς απελευθερώνεται από την αιχμαλωσία από τη νύμφη Calypso στο νησί Ogygia. Υποφέρει ένα ναυάγιο και προσγειώνεται στην ακτή Scheria, τη γη των Φαιάκων. Στα βιβλία ΙΧ-XII Ο Οδυσσέας λέει στους Φαακιούς το τρομερό ταξίδι του, καθώς προσπάθησε να βρει το δρόμο του προς το σπίτι. Τέλος, τα βιβλία XIII-XXIV, το δεύτερο μισό του ποιήματος, βρίσκουν τον Οδυσσέα πίσω στην Ιθάκη, αντιμετωπίζοντας απρόσμενα εμπόδια και κίνδυνο. Προκειμένου να επανενωθεί με τη σύζυγό του, ο οποίος αντιστάθηκε στην εισαγωγή περισσότερων από εκατό ανήλικων - οι οποίοι έμειναν στο σπίτι του Οδυσσέα, τρώγοντας, πίνοντας και περιστοιχίζοντας περιμένοντας την Πηνελόπη να αποφασίσει μεταξύ τους - ο Οδυσσέας τους σκοτώνει όλους, με τη βοήθεια Ο Τηλέμαχος, ο Ευμάιος) και ο Φιλοτίτιος οσωπικό και χαιρετίστηκε από τον ...WGS Photofi
Οι μελετητές χρονολογούν την γραφή της Οδύσσειας σε περίπου 675-725 π.Χ. Το ποίημα προοριζόταν για προφορική απόδοση. Αποτελείται από 12.109 γραμμές γραμμένες σε δακτυλικό εξάμετρο (μερικές φορές αναφέρεται ως "ομηρικό εξάμετρο") - δηλαδή, κάθε γραμμή αποτελείται από έξι πόδια ή μετρικές μονάδες και κάθε πόδι αποτελείται από ένα δακτύλιο (μια συνηθισμένη συλλαβή ακολουθούμενη από δύο χωρίς πίεση συλλαβές). Το αρχικό έργο ίσως να μην έχει κατασκευαστεί στα 24 βιβλία που είναι γνωστά στον σύγχρονο αναγνώστη και τα κομμάτια σίγουρα δεν ήταν σε μορφή codex. Στον αρχαίο κόσμο, το ποίημα ήταν πιθανό να γράφτηκε σε στήλες σε ρολά από παπύρους ή, ενδεχομένως, σε κάποιο είδος ζωικού δέρματος (όπως περγαμηνή και περγαμηνή).Δεδομένου του εξαιρετικού μήκους του, το ποίημα μπορεί να κατείχε πραγματικά 24 μεμονωμένους ρόλους. Ο ρόλος του Ομήρου στη συγγραφή του ποιήματος και αν ήταν γραμματισμένος ήταν πηγή πλούσιας επιστημονικής συζήτησης, κοινώς αναφερόμενης ως «Ομηρική Ερώτηση».
Όμηρος (Έλληνας ποιητής)
Μέχρι τον 15ο αιώνα όλοι οι όγκοι της Οδύσσειας που κυκλοφορούσαν ήταν χειρόγραφοι στα ελληνικά. Το 1488 δημιουργήθηκε στην Φλωρεντία η πρώτη τυπωμένη εκδοχή (ακόμα στα ελληνικά). Οι αρχαιότερες μεταφράσεις της Οδύσσειας από την αρχική ιωνική ελληνική διάλεκτο άρχισαν να εμφανίζονται στην Ευρώπη κατά τον 16ο αιώνα. Η εφαρμογή του αρχαίου ελληνικού μετρητή στις σύγχρονες γλώσσες, ειδικά σε λέξεις που προορίζονταν για να μιλήσουν δυνατά και όχι για να διαβάσουν ιδιωτικά, αποτελούσε μια ιδιαίτερη πρόκληση, αναγκάζοντας τους μεταφραστές να προσθέσουν και να εφεύρουν λέξεις για να κάνουν το μετρητή να λειτουργεί. Μερικοί το έχουν μεταφράσει σε πεζογραφία και μερικοί σε στίχο.
Η πρώτη μετάφραση στα αγγλικά με βάση την αρχική ελληνική γλώσσα του Ομήρου ήταν από τον θεατρικό συγγραφέα και τον ποιητή Γιώργο Τσάπμαν, που δημοσιεύθηκε στο Λονδίνο το 1616. Άλλοι αξιοσημείωτοι πρώιμοι μεταφραστές είναι ο Αλέξανδρος Πάπας (1725-26), ο William Morris (1887) και ο Samuel Butler (1900). Πολλές αγγλικές μεταφράσεις δημοσιεύθηκαν τον 20ό αιώνα, κυρίως εκείνες του Emile Victor (E.V.) Rieu (1945, αναθεωρημένες και επανεκδόθηκαν από το γιο του, D.C.H. Rieu, 1991), Robert Fitzgerald (1961) και Richmond Lattimore (1965). Μια μετάφραση με τις καλύτερες πωλήσεις από τον Robert Fagles (1996) επαίνεσε ότι χρησιμοποίησε γλώσσα τόσο σύγχρονη όσο και διαχρονική. Το ποίημα έχει επίσης προσαρμοστεί για παιδιά και νέους αναγνώστες και έχει εκδοθεί από το Marvel ως ένα κόμικ. Η Οδύσσεια και η αφήγηση ενός ταξιδιού στο σπίτι έχουν εμπνεύσει πολλά έργα τέχνης και μυθοπλασίας όπως ο Οδυσσέας του James Joyce (1922). Η Πενελλοπιάδα της Margaret Atwood (2005), η ιστορία που είπε μέσα από τα μάτια της Πηνελόπης. Και ο αδελφός του Coen, O Brother, Πού είσαι;(2000).
Δακτυλικό εξάμετρο
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ο δάχτυλος έχει μια μακρά συλλαβή η οποία ακολουθείται από δύο βραχείες
Δακτυλικό ή ηρωϊκό εξάμετρο λέγεται ο δακτυλικός δεκαεπτασύλλαβος, το κατεξοχήν μέτρο των στίχων της αρχαίας ελληνικής επικής, αλλά και διδακτικής ποίησης. Χρησιμοποιήθηκε κυρίως για τα Ομηρικά Έπη,[1] αλλά αργότερα και για τηφιλοσοφία, την ιστορία, τα επύλλια, τη βουκολική ποίηση και την επιγραμματική ποίηση, όπου αποτελούσε τον πρώτο στίχο του ελεγειακού διστίχου. Ήταν επίσης γνωστό με τις ονομασίες έπος, ηρωικός στίχος, ηρωικό μέτρο, ηρώον. Το επίθετοεξάμετρος χρησιμοποιούνταν ήδη από τον Ηρόδοτο τον 5ο αιωνα π.Χ..[2] Από τον Ηφαιστίωνα γνωρίζουμε ότι υπήρχαν 32 δυνατές παραλλαγές του στίχου, μολονότι η νέα ελληνική δεν μπορεί να αποκαταστήσει τη μουσική προφορά της αρχαίας, καθώς δεν διαθέτει μουσικό, αλλά δυναμικό τόνο.
Ο δακτυλικός εξάμετρος, αποτελείται από έξι δακτύλους ( -UU) ή συνδυασμούς δακτύλων και σπονδείων (--) και έχει την παρακάτω ακολουθία:
-UU / -UU / -UU / -UU / -UU / --
όπου - είναι η μακρά συλλαβή και U η βραχεία.
Γενικά, διακρίνονται τρία μοτίβα δακτυλικού εξάμετρου :
- -UU / -UU / -UU / -UU / -UU / -- ή ολοδάκτυλος, γιατί αποτελείται αποκλειστικά από δακτύλους.
- -UU / -UU / -UU / -UU / -- / -- ή σπονδειάζων, γιατί ενώ ξεκινά με δακτύλους τείνει προς τον σπονδείο
- -- / -- / -- / -- / -- / -- ή ολοσπόνδειος, γιατί αποτελείται εξ ολοκλήρου από σπονδείους. Πρόκειται για τη συντομότερη μορφή του στίχου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου