Ο ΑΡΜΟΔΩΡΟΣ ΜΑΣ ΒΡΗΚΕ ΕΠΙΚΑΙΡΟ ΜΟΛΦΕΤΑ

Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΟΥ
Η γυναίκα μου η κούκλα με το νέο της φουστάνι
Στον περίπατο σαν βγαίνει, είδες νάζι που το κάνει;
«Προσκυνώ» της λέει ένας, «Δούλος σας» εκεί ο άλλος
Και εγώ ωσάν μεγάλος
της Ευρώπης διπλωμάτης
Αντιχαιρετώ τους φίλους συμπεριπατών σιμά της.

-Γυναικούλα μου ποιος είναι ο ξανθός με τα μουστάκια;
-Παίζαμε μαζί μου , μου λέει, όταν είμαστε παιδάκια.
-Αμ αυτός ο μαυρογένης ;
-Αυτός είναι ο κουμπάρος της κουμπάρας της Ελένης.
-Και αυτός που περπατάει σα μουλάρι που κλωτσάει;
-Μου τον είχανε συστήσει τελευταίως σ’ ένα τσάϊ.
-Μα κι αυτός που ‘χει βαμμένα τα μουστάκια και τα γενεια;
-Ουφ λογαριασμούς γυρεύεις! Η λιγώτερη σου έγνοια !
Βγάνε σ’ όλους το καπέλλο
και ποιοι είναι και τι θέλουν να με ρωτάς δεν θέλω.

-Μωρέ κόσμο που γνωρίζει η γυναίκα μου αυτή!
Πως δεν τζ’ έρχεται , ιδέα να με βγάλει βουλευτή!
Γ. ΜΟΛΦΕΤΑΣ

• 

  Lia Papadopoulou Εκείνος στο παράθυρο κι αυτή στο περιβόλι.
  Τι ομιλίες έκαναν, καταλαβαίνετ’ όλοι.
  Δεν πέρασε πολύς καιρός, που η πανούργα Εύα
  επαρακάλιε τον Αδάμ και του `λεγε: «Κατέβα».
  Κι αυτός, να μην αντισταθεί στης Εύας το χατίρι,
  σα βλάκας, εσαλτάρησε από το παραθύρι.
  Κι αφού τον εκατάφερε τον παλαβό το φίλο
  κι εδάγκασε το μήλο,
  να σου ευθύς ο άγγελος σαν πεθερός εφάνη
  με μια ρομφαία πύρινη στο χέρι: το στεφάνι.