Τζαννάτα Κεφαλονιάς, η πρώτη μου ανασκαφική εμπειρία

Τρίτη, 24 Σεπτεμβρίου 2013

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ  ΑΠΟ ΤΟ ΜΠΛΟΚ

ΤΗΣ  ΜΙΝΑΣ ΤΣΙΜΟΓΙΑΝΝΗ   http://mina-tsimogianni.blogspot.gr/

Παρότι πλέον πτυχιούχος της αρχαιολογίας από το πανεπιστήμιο Αθηνών, δεν είχα καταφέρει ποτέ ως τώρα να πάω σε κάποια ανασκαφή. Μόνη εξαίρεση μία βδομάδα πρακτικής με τη σχολή στο Διογένειο Γυμνάσιο στην Πλάκα, στο οποίο δεν προλάβαμε να μάθουμε ούτε τα πολύ βασικά.

Με λίγη τύχη, κατάφερα να έρθω σε επαφή με τον κύριο Αντώνη Βασιλάκη, να με δεχτεί στην ανασκαφή του και να πάω στο πανέμορφο νησί της Κεφαλονιάς για το βάφτισμά μου στις ανασκαφές. Στάθηκα πολύ τυχερή. Ο κύριος Βασιλάκης είναι εξαιρετικός τόσο ως επαγγελματίας, αλλά κυρίως ως άνθρωπος. Ευγενικός, συζητίσιμος, φιλότιμος, θέλοντας πάντα να μας φροντίζει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο σαν πατέρας μας.

Πρόκειται για ένα πολύ όμορφο νησί, με πολύ όμορφους εσωτερικά ανθρώπους. Ο καπετάνιος, Γιώργος Διαμαντάτος, πολύ πρόθυμος πάντα να μας μεταφέρει όπου χρειαζόταν (στον θολωτό τάφο της περιοχής, στο μοναστήρι της Παναγιάς της Άτρου κλπ), να προσφέρει εθελοντικά την βοήθειά του στον χώρο της ανασκαφής, να μας κάνει μάθημα στον νυχτερινό ουρανό της ανασκαφής. Η γυναίκα του, η κυρία Ελένη, ευγενική και πρόθυμη (και αυτή) πάντα να βοηθήσει. Ο Γιώργος Γκιάφης, να φροντίζει σε καθημερινή βάση να μας φέρνει αναψυκτικά την ώρα της εργασίας για να δροσιστούμε και λουκουμάδες από το μαγαζί του. Επίσης καλύπτει εξαιρετικά την δημοσιογραφική ενημέρωση για όσα συμβαίνουν στον χώρο της ανασκαφής, αλλά και ευρύτερα στην περιοχή του Πόρου Κεφαλονιάς. Οκύριος Μάκης Μεταξάς με πολύ καλοσύνη μας παρείχε το αυτοκίνητό του για τις καθημερινές μετακινήσεις από το ξενοδοχείο που μέναμε στον χώρο της ανασκαφής, καθώς και όποιες άλλες μετακινήσεις ήταν αναγκαίες στο νησί. Βοήθησαν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο πολλοί πολλοί άνθρωποι ακόμα, όπως ο Παναγιώτης Τζαννετάτος και η σύζυγος του κυρίου Μάκη. Ας με συγχωρέσουν εάν ξεχάσα κάποιον.

Οι άνθρωποι που δουλεύαμε όσες μέρες έμεινα στο νησί, μπορεί να είμασταν λίγοι, αλλά δέσαμε πάρα πολύ κάνοντας ακόμα πιο όμορφη και ευχάριστη τη διαμονή στο νησί. Εξαιρετικοί άνθρωποι όλοι τους. Άνθρωποι γεμάτοι χιούμορ και όρεξη για δουλειά. Η Ιωάννα, η Χριστίνα, ο Μανώλης, η Δώρα, η Πέγκυ....

Τέλος, στάθηκα εξαιρετικά τυχερή σε αυτή την πρώτη μου τριβή με το αντικείμενο της αρχαιολογίας σε μία ανασκαφή γιατί είχα τον καλύτερο δάσκαλο που θα μπορούσε ποτέ να μου τύχει. Ξεκίνησα πολύ φοβισμένη, πολύ διστακτικά. Ο φόβος προερχόταν από την άγνοια του σωστού τρόπου ανασκαφής, μην καταστρέψω κάποιο εύρημα, μην κάνω κάτι λάθος και τα χαλάσω όλα (όσο πιθανό ή απίθανο κι αν είναι αυτό). Σε αυτό με βοήθησε με τον καλύτερο τρόπο η υπεύθυνη αρχαιολόγος μας, Πέγκυ (Ρίγγα). Πρόθυμη πάντα να μας εξηγήσει τι και πως πάνω στα πρακτικά ζητήματα της ανασκαφής, στα θεωρητικά (πχ τί είναι κ σε τι χρησιμεύουν οι ομάδες που χωρίζουμε σε μια ανασκαφή, ποιος είναι ο πιο σωστός χωρισμός τους κλπ). Πρόθυμη ακόμα και σε μεταμεσονύχτια μαθήματα στα δωμάτια. Θεωρώ πως το μεγαλύτερο ευχαριστώ πρέπει να πάει στην Πέγκυ για όλους τους παραπάνω λόγους και για πολλούς άλλους ακόμα που γνωρίζει πολύ καλά η ίδια. Είναι η πρώτη μου δασκαλά στο πεδίο της ανασκαφής και της οφείλω πολλά ευχαριστώ!

Ευχαριστώ όλη την Κεφαλονιά για αυτή την υπέροχη, και σύντομη, εμπειρία και υπόσχομαι πως θα επιστρέψω το συντομότερο δυνατόν!!!!!!!!!!!!