Γεώργιος Βελλιανίτης πάντα επίκαιρος

 ΦΤΩΧΕΙΑ

Βλέπεις ματάκια απορημένα.

Ματάκια αθώα, φοβισμένα,

Ο πόνος των μικρών παιδιών.

Λύπη στα μάτια της μητέρας.

Απελπισμένος ο πατέρας.


Μαύρα σημεία των καιρών.

Παππούς, Γιαγιά, μέσα στο δάκρυ.

Στέκουν θλιμμένοι σε μιαν άκρη.

Θρηνούν προσπάθειες ετών.

Βλέπεις τους άστεγους στο δρόμο.

Στα μάτια τους διακρίνεις τρόμο.

Ποιά η κατάληξη κι αυτών.

Καταγράφονται αυτοκτονίες.

Οργιάζουν οι συντεχνίες,

απατεώνων και κλεπτών.

Η Πρόνοια έχει εκλείψει.

Κάθε ευθύνη έχει λείψει.

Πειράματα των ισχυρών.

Ποιοί όμως έχουν την ευθύνη;

Η Κοινωνία έχει γίνει

Σύνολο ζωντανών νεκρών.

Δεν θα αργήσει όμως η μέρα.

Θα κάνομε τον τρόμο πέρα,

λυτρώνοντας τον τόπο αυτόν.

Πειραιάς, Μάρτιος 2013

Γεώργιος Βελλιανίτης