Σήμα Facebook

ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΚΙΑΦΗΣ | κινητο 6907471738


ΚΑΛΩΣ ΗΡΘΑΤΕ ΣΤΗΝ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΑΠΟ ΠΟΡΟ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑΣ

ΚΑΛΩΣ ΗΡΘΑΤΕ ΣΤΗΝ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΑΠΟ ΠΟΡΟ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑΣ
Συνεχή Ροή Ειδήσεων από το νησί

Δευτέρα 3 Δεκεμβρίου 2012

Δουλίχιον. Το χαμένο βασίλειο.

ΑΝΑΝΕΟΜΕΝΟ,,ΓΙΑ ΠΡΟΒΟΛΗ ΚΑΙ ΥΠΕΝΘΙΜΙΣΗ ΣΧΟΛΙΩΝ
     Στον κατάλογο των πλοίων της Ιλιάδας, παρουσιάζεται και ένα κράτος με το όνομα Δουλίχιο, ως ένα απ’ τα ηρωικά βασίλεια των Αχαιών που πολέμησαν στην Τροία.

«Οἵ δ’ ἐκ Δουλιχίοιο, Ἐχινάων θ’ ἱεράων
νήσων, οἵ ναίουσι πέρην ἁλός Ἤλιδος ἄντα,
τῶν αὖθ’ ἡγεμόνευε Μέγης ἀτάλαντος Ἄρηϊ
Φυλεΐδης, ὅν τίκτε Διΐ φίλος ἱππότα Φυλεύς,
ὅς ποτε Δουλίχιόν δ’ ἀπενάσσατο πατρί χολωθείς˙
τ’ δ’ ἅμα τεσσαράκοντα μέλαιναι νῆες ἕποντο.»
(Β 625-630)

«Όσοι ήταν απ’ το Δουλίχιο και τα ιερά νησιά των Εχινάδων
τα οποία βρίσκονται αντίκρυ της θάλασσας της Ήλιδας,
τους διοικούσε ο Μέγης, ο αντάξιος του Άρη,
που ο Φυλέας τον γέννησε, ο αγαπητός του Δία,
που κατέφυγε στο Δουλίχιο όταν μάλωσε με τον πατέρα του·
αυτόν σαράντα μαύρα πλοία τον ακολουθούσαν.»

     Σύμφωνα με το παραπάνω κείμενο κι αφού το Δουλίχιο έχει δικό του βασιλιά, τον Μέγη, συμπεραίνουμε πως πρόκειται για ένα αυτόνομο κράτος των Αχαιών, όπως ήταν και τα υπόλοιπα που πολέμησαν στην Τροία. Αν και έχει κάποια συγγένεια, αυτό το βασίλειο δε θα πρέπει να συγχέεται με το νησί Δουλίχιο, το τμήμα εκείνο της επικράτειας του Οδυσσέα, με το ίδιο όνομα. Το δεύτερο Δουλίχιο, προσδιορίζεται ως μια από τις νήσους του συμπλέγματος της Ιθάκης, στον προσανατολισμό των Φαιάκων, όπως και σε άλλα σημεία της Οδύσσειας, όπου φαίνεται πως από εκείνη την περιοχή, είχαν έρθει οι μισοί σχεδόν μνηστήρες της Πηνελόπης. Αναγνωρίζουμε δηλαδή, μια απλή συνωνυμία, μεταξύ του βασιλείου του Μέγη και του νησιού του Οδυσσέα, που είναι γεγονός πως έχει προβληματίσει τους διάφορους μελετητές των επών. Η αλήθεια όμως είναι, πως η ονομασία Δουλίχιο δε δίδεται απ’ τον ποιητή πάντα για τον ίδιο τόπο, αλλά για δύο διαφορετικούς, που ωστόσο έμμεσα συνδέονται. Εδώ, θα εξετάσουμε τον έναν απ’ αυτούς, το βασίλειο του Μέγη, όπως μας περιγράφεται από τον Όμηρο.
     Η θέση παρουσίασης του Δουλιχίου στον κατάλογο της Ιλιάδας, είναι πολύ σημαντική. Αναφέρεται στους στίχους Β 625-630, αμέσως μετά από την καταγραφή του βασιλείου της Ήλιδας (Β 615-624) και πριν από το βασίλειο της Ιθάκης (Β 631-638). Αυτή η άμεση τοποθέτηση του Δουλιχίου, ανάμεσα στα δύο παραπάνω κοντινά μυκηναϊκά βασίλεια, σχετίζεται με τη σειρά παράταξης των Αχαιών στην παραλία της Τροίας και δεν μπορεί να οφείλεται σε τίποτε άλλο, παρά και στην πραγματική γεωγραφική σχέση και των τριών. Αν θέλουμε βέβαια να πιστεύουμε, πως η γραμμική οργάνωση του στρατοπέδου, βασίστηκε στις διμερείς σχέσεις και στη γεωγραφική αλληλεξάρτηση των κρατών στην Ελλάδα, ενώ η λεπτομερής παράθεση των θέσεών τους από τον Όμηρο, ακολούθησε την ίδια ακριβώς σειρά. Κάτι που εύκολα αποδεικνύεται, αν προσέξουμε το πως μας παρουσιάζονται και τα υπόλοιπα βασιλεία, για τα οποία δεν αμφισβητεί κανείς την ιστορική τους θέση στο χάρτη. Η Σαλαμίνα για παράδειγμα, αναφέρεται δίπλα στην Αθήνα και τα Μέγαρα, ενώ η Σπάρτη μεταξύ Αρκαδίας και Πύλου. Άρα, αφού η στρατιωτική παράταξη και κατά συνέπεια ο ομηρικός κατάλογος, έχουν ως απόλυτη αρχή τους, την ορθή ταξινόμηση των βασιλείων, ανάλογα με την ακριβή γεωγραφική τους θέση, τότε και το Δουλίχιο θα πρέπει να αναζητηθεί κοντά στην Ήλιδα (Ηλεία) της Πελοποννήσου, απ’ τη μία μεριά και στα νησιά της Ιθάκης του Ιονίου, απ’ την άλλη.
     Κάπου απ’ αυτήν τη γωνιά της Ελλάδας, εκστράτευσε στην Τροία μια στρατιωτική δύναμη, που εκτός του ότι ήταν μεγάλη σε αριθμό, μιας και διέθετε σαράντα πλοία, προσέφερε και πολύ σημαντική βοήθεια στη διεξαγωγή των επιχειρήσεων. Σε μια κρίσιμη καμπή του πολέμου, όταν οι Τρώες απωθούνε τους Αχαιούς στα πλοία τους, ο Μέγης με τους άντρες του απ’ το Δουλίχιο, αγωνίζονται με μεγάλη γενναιότητα.

«Στόν Αἴαντα γύρα εὐτύς ἐστάθηκαν, στόν Τεῦκρο, στό Μηριόνη,
στό ρήγα Ἰδομενέα, στόν ἄτρομο, λές κι ἦταν Ἄρης, Μέγη,
τούς πιό ἀντρειανούς καλνώντας γύρα τους, καί σύνταξαν τή μάχη
στούς Τρῶες ἀντίκρυ καί στόν Ἓχτορα˙ κι ὡστόσο ἐπαῖρναν δρόμο
οἱ ἄλλοι, οἱ πολλοί, στά πλοῖα τ’ ἀργίτικα ξοπίσω νά διαγύρουν.»   
 (Ο 301-305)
     Για να δικαιολογηθεί μία τόσο μεγάλη στρατιωτική και ναυτική ισχύς απ’ την πλευρά του Μέγη, θα πρέπει να υποθέσουμε πως διέθετε πρώτα το εδαφικό, κυρίως παραλιακό υπόβαθρο, με την ανάλογη οικονομική στήριξη από το ισχυρό κράτος του. Ομοίως, σαράντα πλοία όπως το Δουλίχιo, διέθεσαν στην εκστρατεία οι Αιτωλοί, οι Φωκείς, οι Λοκροί και οι Αβάντες της Εύβοιας. Όλοι ονομαστοί Αχαιοί, από αρκετά πλούσιες και απόλυτα γνωστές σ’ εμάς, περιοχές της Ελλάδας. Η μαχητικότητα και η σημασία του βασιλείου του Δουλιχίου λοιπόν, ήταν τόσο σπουδαίες, που δεν μπορούμε να το αγνοήσουμε έτσι απλά και να μην το τοποθετήσουμε επακριβώς στον ελλαδικό χώρο. Ποια ήταν όμως τελικά, αυτή η διόλου ευκαταφρόνητη χώρα;
     Αν ξανακοιτάξουμε προσεκτικά τον κατάλογο, θα δούμε πως παρόλο που αναφέρονται οι Αιτωλοί μαζί με τους Κουρήτες (Β 644), οι οποίοι κατοικούσαν ανατολικά του Αχελώου ποταμού (Ι 528), ουδεμία αναφορά γίνεται για τους κατοίκους δυτικά του ίδιου ποταμού. Η σημερινή Ακαρνανία δηλαδή, έτσι όπως τουλάχιστον φαίνεται, δεν παρουσιάζεται πουθενά μέσα στο έπος. Γεγονός εντελώς παράδοξο, καθώς έχει αποδειχτεί αρχαιολογικά, η έντονη μυκηναϊκή εγκατάσταση σ’ αυτήν την περιοχή της δυτικής Ελλάδας, όπως με τον πλούσιο και σημαντικότατο από απόψεως αναθημάτων, θαλαμοειδή τάφο στο Λουτράκι Κατούνας και είναι ένα αρκετά μεγάλο τμήμα της τότε επικράτειας των Αχαιών, που θα ήταν αδύνατον να μην πάρει μέρος στην εθνική τους εκστρατεία.
     Επαναφέροντας στο συλλογισμό μας, τη διαπίστωση πως το ομηρικό Δουλίχιο, θα πρέπει να βρισκόταν κοντά στην Ήλιδα και τα Ιόνια νησιά, καταλήγουμε τότε εύλογα, σ’ ένα απλό και ευνόητο συμπέρασμα. Το μυκηναϊκό Δουλίχιο, αντιστοιχεί στην Ακαρνανία που γνωρίζουμε σήμερα. Πρόκειται για μια πλούσια χώρα, με λιμάνια ικανά για τη συγκρότηση τόσων πολλών ναυτικών δυνάμεων, όσων της αποδίδει το έπος. Τα λιμάνια της στο Ιόνιο πέλαγος, του Αστακού και του Μύτικα, της αρχαίας Αλυζίας με τα ξακουστά ναυπηγεία, κάλυπταν επαρκώς τις ανάγκες του ομηρικού βασιλείου, σε πολεμικό και εμπορικό στόλο. Η ενδοχώρα απ’ την άλλη, με τις εύφορες εκτάσεις του Αχελώου ποταμού, παρήγαγε τα πάντα χρήσιμα αγροτικά προϊόντα, τα οποία καθιστούσαν το Δουλίχιο αυτάρκης και οικονομικά ισχυρό.
     Το όνομα επίσης αυτής της χώρας, φαίνεται να είχε σχέση με τη λέξη «δόλιχος», που σημαίνει μακρύς – μακρόστενος. Έτσι ονομάζει ο ποιητής και τα μακρύλαιμα πουλιά.
«χηνῶν ἤ γεράνων ἤ κύκνων δουλιχοδείρων»
                                                                             (Β 640) 

       Ως εκ τούτου, όλη η επιμήκης περιοχή που απλώνεται δυτικά του Αχελώου ποταμού και περιλαμβάνει τα Ακαρνανικά όρη, μαζί με την προέκτασή τους προς βορρά, το Μακρυνόρος, θα μπορούσε τότε να λέγεται «Δουλίχιο». Κατά μία άλλη άποψη, ίσως στη γεωγραφική σχέση της Ακαρνανίας και της κοντινής Λευκάδας και στην ιδιαίτερη χερσαία μεταξύ τους επικοινωνία, να οφείλετε η μυκηναϊκή προσωνυμία του Δουλιχίου. Η περίφημη ταινία γης, που συνδέει οδικά τη Λευκάδα με την Ακαρνανία και ξεχωρίζει για το μήκος της, όσο και για τη στενότητά της μέσα στη θάλασσα, εμποδίζοντας μάλιστα τη ναυσιπλοΐα στην αρχαιότητα, θα μπορούσε να ήταν ο ονομαστός «δόλιχος» ισθμός της δυτικής Ελλάδας.



   Στη ραψωδία ξ τώρα, ο Οδυσσέας προσποιούμενος τον περιπλανώμενο ζητιάνο, περιγράφει πως απ’ τη Θεσπρωτία, είχε προορισμό του το Δουλίχιο που εξουσίαζε ο Άκαστος, ο γιος του θαρραλέου Αχαιού βασιλιά, του ηρωικού Μέγη, που σκοτώθηκε κατά την επιστροφή του απ’ την Τροία.Αντί όμως να φτάσει στο Δουλίχιο ο Οδυσσέας,κατέληξε στην Ιθάκη ως δήθεν φυγάς, ύστερα από προδοσία των Θεσπρωτών ναυτικών.

«τύχησε γάρ ἐρχομένη νηῦς ἀνδρῶν Θεσπρωτῶν
ἐς Δουλίχιον πολύπυρον. ἔνθ’ ὃ γέ μ’ ἠνώγει πέμψαι
βασιλῆϊ  Ἀκάστῳ ἐνδυκέως˙»

«γιατί ἔλαχε νά φεύγει πλοῖο Θεσπρωτῶν
γιά τό σιτοπαραγωγό Δουλίχιο καί τούς πρόσταξε
νά μέ πᾶν ἐκεῖ τό δίχως ἄλλο, στόν βασιλιά τόν Ἄκαστο»
( ξ 334-336)

       Ο χαρακτηρισμός εδώ του Δουλιχίου ως «πολύπυρον» (με πολλά σιτηρά), ταιριάζει άνετα στην Ακαρνανία, με την ανάλογη γεωργική καλλιέργεια που υπάρχει μεταξύ Ιονίου πελάγους και Αχελώου, χάρη βέβαια και στην πολύτιμη βοήθεια του μεγάλου ποταμού. Στους παραπάνω στίχους της Οδύσσειας όμως, έχουμε και το δεδομένο, πως για να φτάσει κανείς ακτοπλοϊκός στο Δουλίχιο ξεκινώντας απ’ τη Θεσπρωτία, πρέπει απαραιτήτως να περάσει κοντά απ’ το νησί της ομηρικής Ιθάκης, όπου δήθεν αποβιβάσθηκε ο Οδυσσέας. Γνωρίζουμε ωστόσο με βεβαιότητα, πως πριν διανοιχτεί ο ισθμός μεταξύ Λευκάδας και ηπειρωτικής Ελλάδας, το 650 π.Χ. από τους Κορινθίους, η διέλευση των πλοίων απ’ αυτό το στενό, ήταν αδύνατη. Έτσι, την εποχή του Χαλκού για να πλεύσει κάποιος από τη Θεσπρωτία προς τα λιμάνια της Ακαρνανίας, ήταν υποχρεωμένος να ακολουθήσει τα δυτικά παράλια της Λευκάδας και να περάσει μεταξύ Λευκάδας και Κεφαλλονιάς. Εκεί, κάπου στη βόρεια Κεφαλλονιά (ίσως στην αρχαία Πάνορμο, το λιμανάκι του Φισκάρδο, το προσφιλέστερο για τα παραπλέοντα πλοία, σύμφωνα με τον Αν. Μηλιαράκη), θα μπορούσε να ισχυριστεί κάλλιστα ο πονηρός Οδυσσέας, ότι ξέφυγε από τους δουλεμπόρους του πλοίου που τον μετέφερε στο Δουλίχιο και κατέληξε ρακένδυτος στην Ιθάκη. Οπότε, έχουμε τώρα, την πλήρη επιβεβαίωση μας, στη γεωγραφική τοποθέτηση τόσο της ομηρικής Ιθάκης, στο νησί της Κεφαλλονιάς, όσο και της χώρας του Δουλιχίου με βασιλιά τον Μέγη, στην Ακαρνανία.
     Είναι επομένως λογικό, στην περιγραφή του Δουλιχίου στον κατάλογο με τα βασίλεια των Αχαιών, το Δουλίχιο να προσεταιρίζεται τις Εχινάδες νήσους, που πλέουν στα ανοιχτά της θάλασσας της Ήλιδας (Ηλείας).

«  Οἵ δ’ ἐκ Δουλιχίοιο, Ἐχινάων θ’ ἱεράων
νήσων, οἵ ναίουσι πέρην ἁλός Ἤλιδος ἄντα,  »
                                                                                           (Β 625-626)


     Οι Εχινάδες, είναι ως επί το πλείστον μικρές και άγονες νήσοι, ενώ αριθμούνται σε αρκετά πολλές, με διάφορα μεταξύ τους μεγέθη και σχήματα. Βρίσκονται μπροστά στις εκβολές του Αχελώου ποταμού και καλύπτουν ένα μεγάλο κομμάτι απ’ την παράλια ζώνη της Ακαρνανίας. Μαζί μ’ αυτήν, έχουν γεωγραφική θέση απέναντι απ’ την Πελοπόννησο, ακριβώς στα ανοιχτά της θάλασσας που ορίζει η ακτογραμμή της βόρειας Ηλείας. Κανένα άλλο κράτος, δε θα αξίωνε ιδιοκτησιακά δικαιώματα πάνω στις Εχινάδες νήσους, ώστε να τις συμπεριλάβει στα εδάφη του, πλην αυτό που τις είχε άμεσα δίπλα του. Το βασίλειο της Ακαρνανίας δηλαδή ή όπως το ήξερε ο Όμηρος, το Δουλίχιο.
     Στην Ιλιάδα επίσης, βλέπουμε πως οι πολεμιστές του Μέγη ονομάζονται Επειοί.

«Στούς Ἐπειούς ὁ Μέγης, γιός τοῦ Φυλέα, προλάτης ἔστεκε,»  
(Ν 691)

     Επειός όμως, είναι η εθνική προσφώνηση των κατοίκων της Ήλιδας. Ενός άλλου αυτόνομου μυκηναϊκού βασιλείου, που πήρε φυσικά μέρος στον Τρωικό πόλεμο, όπως μας αναφέρεται στον «νηών κατάλογο».

«Οἵ δ’ ἄρα Βουπράσιόν τε καί Ἤλιδα δῖαν ἔναιον
ὅσσον ἐφ’ Ὑρμίνη καί Μύρσινος ἐσχατόωσα
πέτρη τ’ Ὠλενίη καί Ἀλήσιον ἐντός ἐέργει,
τῶν αὖ τέσσαρες ἀρχοί ἔσαν, δέκα δ’ ἀνδρί ἑκάστῳ
νῆες ἕποντο θοαί, πολέες δ’ ἔμβαινον Ἐπειοί.
τῶν μέν ἄρ’ Ἀμφίμαχος καί Θάλπιος ἡγησάσθην
υἷες ὅ μέν Κτεάτου, ὅ δ’ ἄρ’ Εὐρύτου, Ἀκτορίωνε˙
τῶν δ’ Ἀμαρυγκεΐδης ἦρχε κατερός Διώρης˙
τῶν δέ τετάρτων ἦρχε Πολύξεινος θεοειδής
υἱός Ἀγασθένεος Αὐγηϊάδαο ἄνακτος.»

«Όσοι ήταν απ’ το Βουπράσιο και την θεϊκή Ήλιδα
 που βρίσκεται μεταξύ της Υρμίνης, της Μύρσινου που είναι
 στην άκρη της Ωλένιας πέτρας και του Αλήσιου,
αυτοί είχαν τέσσερις αρχηγούς που τον κάθε έναν
ακολουθούσαν δέκα γρήγορα πλοία, στα οποία επέβαιναν Επειοί˙
οι μεν είχαν αρχηγό τον Αμφίμαχο και το Θάλπιο
τους γιους του Κτεάτου και του Ευρύτου αντίστοιχα, που ήταν
παιδιά του Ακτορίωνα˙ οι δε άλλοι είχαν αρχηγό τον δυνατό Διώρη,
του Αμαρυγκέα και την τέταρτη ομάδα διοικούσε ο θεϊκός
Πολύξεινος, ο γιος του Αγασθένη, που είχε πατέρα τον Αυγεία.»
(Β 615-624)

         Η κοινή ονομασία «Ἐπειοί», που έχουν τόσο οι κάτοικοι στο Δουλίχιο(Ακαρνανία), όσο και αυτοί στην Ήλιδα(Ηλεία), έχει μια πολύ απλή και λογική εξήγηση. Ο Πολύξεινος απ’ την Ήλιδα, ήταν διοικητής ενός τμήματος των Επειών που εκστράτευσαν στην Τροία. Ήταν  ηγεμόνας των εκτάσεων που δικαιωματικά έλαβε, σύμφωνα πάντα με τον ισχύοντα θεσμό της κληρονομικής διαδοχής στην εξουσία, καθώς ήταν γιος του Αγασθένη κι αυτός του Αυγεία, που με τη σειρά του είχε πατέρα τον γνωστό μας Έλειο, το σύμμαχο του Αμφιτρύωνα. Μετά το τέλος του επιτυχή πολέμου κατά του Πτερελάου και όταν ανταμείφθηκαν οι ευγενείς συμμετέχοντες σ’ αυτόν, ο Έλειος απέκτησε το βασίλειό του, που συγκροτήθηκε από ένα μεγάλο τμήμα του παλαιού, ισχυρότατου κράτους των Ταφίων. Έτσι, οι κάτοικοι των περιοχών αυτών, ονομάστηκαν από τον ίδιο και η προσφώνηση «Επειός», ως διακριτικό των υπηκόων του νέου ηγεμόνα, του Έλειου, απλώθηκε σ’ όλη την επικράτειά του, που την αποτελούσαν τα βορειοδυτικά παράλια της Πελοποννήσου και η Ακαρνανία με τις Εχινάδες, μαζί με την προέκταση της Ακαρνανίας προς το Ιόνιο, τη Λευκάδα.

     Ο φυσικός διάδοχος του Ελείου στο θρόνο και στο να διαφεντεύει αυτούς τους τόπους, ήταν ο Αυγείας, που είναι γνωστός κι από έναν άθλο του Ηρακλή. Σύμφωνα με τον περίφημο μύθο, ο Ηρακλής είχε εντολή του Ευρυσθέα, να καθαρίσει τους στάβλους του Αυγεία, απ’ την κοπριά που με τα χρόνια είχε συγκεντρωθεί σε τεράστιες ποσότητες. Το κατάφερε, αφού άνοιξε τρύπες στα θεμέλια των στάβλων και έριξε μέσα τα νερά δύο ποταμών, πραγματοποιώντας έτσι τον πέμπτο του άθλο. Ο Αυγείας όμως, είχε δεσμευθεί να του δώσει ως αμοιβή, το ένα δέκατο απ’ τα ζώα του κι αθέτησε την υπόσχεσή του, όταν έμαθε πως τη δουλειά του την είχε αναθέσει πριν ο Ευρυσθέας και θα την έκανε έτσι κι αλλιώς. Στη δικαστική διαμάχη που ακολούθησε, ο γιος του Αυγεία, ο Φυλέας, κατέθεσε κατά του πατέρα του και πριν βγει η απόφαση, ο εξοργισμένος βασιλιάς έδιωξε τον Ηρακλή, μαζί με τον προδότη πρίγκιπα. Ο Φυλέας έτσι, χωρίς να φταίει, κατέληξε υπό διωγμό στο κοντινό Δουλίχιο και εγκατέστησε εκεί το δικό του αρχοντικό.
  Το συγκεκριμένο περιστατικό, περιγράφεται και στον «νηών κατάλογο» κατά την καταγραφή του Δουλιχίου, που κι από εκεί μαθαίνουμε πως είχε την ίδια κατάληξη.

«ο Φυλέας τον γέννησε, ο αγαπητός του Δία,
που κατέφυγε στο Δουλίχιο όταν μάλωσε με τον πατέρα του»
( Β 628-629)

    Μέσα από τη μυθοποιημένη μορφή, του παραπάνω διασταυρωμένου ιστορικού συμβάντος, εκλαμβάνουμε την πληροφορία πως ο Φυλέας, ως ο επόμενος βασιλιάς αυτού του μεγάλου κράτους του Αυγεία, απαίτησε μάλλον πρόωρα την εξουσία ή επαναστάτησε ενάντια στον πατέρα του και ίσως με τη βοήθεια των Μυκηνών, κατάφερε τελικά να αποσπάσει ένα αξιόλογο εδαφικό διαμέρισμά του. Το έθεσε υπό την εξουσία του, δημιουργώντας έτσι ένα καινούργιο ανεξάρτητο κράτος, που περιλάμβανε την Ακαρνανία με τις Εχινάδες νήσους. Το βασίλειο αυτό ονομάστηκε Δουλίχιον, μια ονομασία που προφανώς προϋπήρχε για την ίδια περιοχή. Παρά όμως τη σημαντική πολιτική αλλαγή, η φυλετική ταυτότητα των εκεί κατοίκων, δεν άλλαξε. Παρέμειναν ως Επειοί, έτσι όπως είχαν οριστεί απ’ τον γενάρχη και ήρωα Έλειο, όταν τους ενέταξε στο μεγάλο βασίλειο που ίδρυσε στη δυτική Ελλάδα. Υπήρχε δηλαδή κατά κάποιο τρόπο, μια παλαιά γενεαλογική σχέση, μεταξύ Ακαρνανίας και Ήλιδας. Εξάλλου, η εγγύτητα αυτών των δύο εδαφικών διαμερισμάτων και πόσο μάλιστα, η χερσαία ένωσή τους μέχρι και τη μεσολιθική εποχή, έδινε τη δυνατότητα για άμεση επικοινωνία, κοινωνική συνεύρεση και φυλετική ανάμιξη, σε αντίθεση με τα απέναντι νησιά. Γι’αυτόν το λόγο, παρουσιάζεται το παράδοξο φαινόμενο στην εκστρατεία της Τροίας, δύο διαφορετικά μεταξύ τους βασίλεια, της Ήλιδας και του Δουλιχίου, να έχουν το καθένα τους δικούς τους μαχητές, που όμως να αποκαλούνται όλοι ως Επειοί.


Χάρτης όπου η στάθμη της θάλασσας βρίσκεται 50 μέτρα κάτω από την σημερινή, 
γύρω στο 8000 π.Χ.
Είναι ευδιάκριτη, η χερσαία ένωση της Αιτωλοακαρνανίας με τη Λευκάδα και την Ηλεία και η ανεξάρτητη γεωγραφική εξέλιξη των απέναντι νησιών.


 Ο Μέγης, ο διάδοχος του Φυλέα, ήταν ο επικεφαλής των δυνάμεων των Επειών που προέρχονταν απ’ την Ακαρνανία (Δουλίχιο) και τις Εχινάδες νήσους. Το κράτος αυτό όμως, κατά την περίοδο της ανεξαρτητοποίησής του, δημιούργησε ανεπαίσθητα τις κατάλληλες συνθήκες και την ευκαιρία, για μια περαιτέρω απόσπαση εδαφών απ’το μεγάλο βασίλειο του Αυγεία. Όταν εξαιτίας του Φυλέα αποσχίστηκε η Ακαρνανία, μέσα στη γενόμενη πολιτική αναταραχή και την αναδιάταξη των δυνάμεων, τα διαρκώς φιλόδοξα γειτονικά κράτη, έσπευσαν να επωφεληθούν και να καταλάβουν τη σημερινή νήσο Λευκάδα. Αυτό είναι το τέταρτο, το «χαμένο» νησί των κτήσεων του Οδυσσέα, το οποίο θα είναι και το θέμα μας σε μια άλλη ανάρτηση.  

64 σχόλια:

  1. Άντε τώρα αγαπητέ Σάκη να μιλήσουμε για τον Όμηρο σήμερα.
    Σαν ιεροσυλία μου φαίνεται.
    Πάμε λοιπόν:
    Σεβαστές οι απόψεις σου μόνο που αν μου επιτρέπεις, θυμίζουν δικηγορικό τρόπο προσπάθειας να βγει ο δολοφόνος αθώος.
    Αν κατάλαβα καλά θεωρείς την Κεφαλονιά Ομηρική Ιθάκη.
    Και τα ανάκτορα του Οδυσσέα που είναι? Όταν την έχει κοπανήσει από το πλοίο των Θεσπρωτών στο Φισκάρδο πως διάολο έφτασε περπατώντας στο Πόρο, ή κάπου αλλού ήταν τα ανάκτορα?
    Δεύτερο γιατί να ήταν το Φισκάρδο το λιμάνι που άραξαν οι Θεσπρωτοί και όχι το απέναντι λιμάνι Πόλη της Ιθάκης στο Σταυρό, που διαπιστωμένα ήταν πραγματικά πάνορμο για τους αρχαίους (σπηλιά Λοΐζου κλπ)?
    - Το νησί Δουλίχιο το τοποθετείς στη Λευκάδα (συμπερασματικά το φαντάζομαι).
    Ωραία και πως διάβολο έχει τόσους μνηστήρες (52 τους μισούς από όλα τα νησιά του βασιλείου) όταν είναι και ήταν ορεινό και πάμπτωχο? ( Οι Ενετοί μόνο για τις αλυκές του το ενέταξαν στα Επτάνησα).
    - Πως ο Φυλέας εκδιώκεται από το πατέρα του σαν προδότης και του χαρίζεται το μισό του σχεδόν βασίλειο? ( Σχήμα οξύμωρο). Και που ήταν το ανάκτορο του ΄Ακαστου στον Αστακό? Λίγο δύσκολο γιατί τα εύφορα μέρη είναι προς τον Αμβρακικό.
    - Για να πάρει ένα μέρος την ονομασία Δουλίχιο πρέπει ο απλός ανθρωπάκος της εποχής να το βλέπει με κάποιο τρόπο στενόμακρο, την Ακαρνανία από πού θα την έβλεπε στενόμακρη από το χάρτη? Γιατί και από αεροπλάνο μπερδεύεσαι, ούτε στην ουσία πολύ στενόμακρη είναι.

    Ο Μέγης ένας από τους άνακτες του βασιλείου της Ιθάκης ήταν, υποτελής πάντα στον Οδυσσέα και όχι βασιλιάς!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Όπως το είχα προβλέψει, δεν υπάρχει περίπτωση εσένα να σε αλλαξοπιστήσει κανείς, ούτε μάλλον ο καλύτερος "δικηγόρος". Τουλάχιστον όμως κατάφερα να σε προβληματίσω. Το θέμα της γεωγραφίας μάλλον είναι πιο βατό, από την ποιητική τεχνική.
    Mου φαίνεται λοιπόν φίλε μου, ότι δεν διάβασες ή δεν ήθελες να διαβάσεις καλά το παραπάνω κείμενο, αλλιώς πολλά από αυτά που ρωτάς, θα σου είχαν απαντηθεί.
    Ας κάνω όμως τον "κόπο" άλλη μια φορά!(πλάκα κάνω, είναι χαρά μου να μιλώ για αυτά).
    Αρχικά θα τολμήσω να υποθέσω πως είσαι από αυτούς που υποστηρίζουν την ταύτιση τωρινής και ομηρικής Ιθάκης. (οι γνωστοί και ως Ιθακιστές)(μην το λάβεις ως βρισιά). Αλλιώς γιατί να μου προτείνεις τον Σταυρό αντί του Φισκάρδο; Με αυτήν την λογική όμως θα αρχίσουμε να παίζουμε το παιχνίδι που λέει "να κάνει η μάνα".
    Για τα ανάκτορα του Οδυσσέα μην με προκαλείς και καλύτερα να μην αναφερθώ προς το παρόν, γιατί αν σου πω κινδυνεύω να μου επιτεθείς (μαζί με άλλους), αλλά ναι ήταν στην νοτιανατολική Κεφαλλονιά. Απορώ όμως πως κάνεις ερώτημα για το πως φτάνει εκεί ο Οδυσσέας, αφού είναι γνωστό πως πρώτα συναντιέται με τον Ευμαιο, ο οποίος βρίσκεται αρκετά χιλιόμετρα από το άστυ (εγώ τον τοποθετώ περίπου στο σημερινό Πυργί). Μήπως θα ήταν δύσκολο σε έναν υποτιθέμενο ζητιάνο (τον Οδυσσέα που ως γνωστό (πάλι θα το πω) αποβιβάστηκε στον Φορκύνα=σημερινή πόλη Σάμη), να ισχυριστεί πως μετά την κινηματογραφική απόδρασή του, περιπλανιέται στο νησί και τυχαία πέρασε από τον Εύμαιο;
    Όσον αφορά στην Λευκάδα, κάνεις μεγάλο λάθος και τα αρχαιολογικά ευρήματα, όπως και η καταγραφόμενη αγροτική παραγωγή, εύκολα σε διαψεύδουν. Συμπληρωματικά όμως και για τους 52 μνηστήρες, θα πρέπει να περιμένεις μέχρι την επόμενη ανάρτηση κειμένου, που θα αφορά την Λευκάδα.
    Τώρα για τον Φυλέα (άντε πάλι να το πω). Αυτός εκδιώχθηκε-αποκληρώθηκε από τον πατέρα του και το Δουλίχιο που τον δέχθηκε ως ΒΑΣΙΛΕΙΑ (ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΑΠΟΓΟΝΟΙ ΤΟΥ ΚΥΒΕΡΝΗΣΑΝ ΣΕ ΑΥΤΟ), το απέσπασε πολιτικά με την βοήθεια του Ηρακλή ή αν θέλεις (το πιθανότερο), των Μυκηνών. Για τα ανάκτορα του Φυλέα ή του Μέγη, με πιάνεις αδιάβαστο, το παραδέχομαι, αλλά δεν καταλαβαίνω σε τι θα μας ωφελούσε πρακτικά να ξέρουμε που είναι.
    Αν ο Μέγης ήταν άνακτας του βασιλείου της Ιθάκης, γιατί κυβερνούσε του Επειούς (που ήταν και υπερδιπλάσιοι) και όχι κάποιους άλλους Κεφαλλήνες, όπως κάνει ο βασιλειάς-αφεντικό του, ο Οδυσσέας;
    Όλοι οι διοικητές-στρατηγοί της συνασπισμένης εθνικής δύναμης των Αχαιών, είχαν ο καθένας τα δικά τους, ανεξάρτητα και της αυτής καταγωγής, τμήματα ανδρών.

    Και για να κλείσω. Μήπως μπορείς επιτέλους εσύ, να μου λύσεις την απορία, γιατί την Σικελία οι Έλληνες την έλεγαν "Μεγάλη Ελλάδα", αφού το μέγεθός της σε σχέση με την Ελλάδα, δεν το δικαιολογεί;
    Ευχαριστώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ΔΟΥΛΙΧΙΟ ΤΟ ΧΑΜΕΝΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ - ΜΙΑ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΑΠΟΨΗ
    Είναι εντυπωσιακό να προσπαθεί κάποιος να σφετεριστεί κάτι που εκ των πραγμάτων δεν του ανήκει. Είναι επίσης παράλογο να προσπαθεί κανείς να ταυτοποιήσει ένα νησί από τα τέσσαρα βασικά του Οδυσσέα και να καταφεύγει σε ένα στίχο της Ιλιάδας, που δεν είναι καθόλου σίγουρο πως ανήκει στον Όμηρο. Δεν θα προχωρήσω ότι υπάρχουν πάρα πολλοί Μελετητές των 2 Επών που θεωρούν ότι αυτά τα δύο Έπη, Ιλιάδα και Οδύσσεια δεν δημιουργήθηκαν από τον ίδιο Ποιητή. Το κατ' εξοχήν πάντως Έπος που περιγράφει με απίστευτες λεπτομέρειες την Ιθάκη και δευτερευόντως τα γύρω νησιά, κυρίως το Δουλίχιο και ελάχιστα τα άλλα είναι η Οδύσσεια. Σε 4 περιπτώσεις σ' αυτό το βασικό Έπος, με επιπλέον μία στον Ύμνο στον Φοίβο Απόλλωνα και μία στην Αινειάδα του Βιργίλιου, το Δουλίχιον περιγράφεται ως δίδυμο ΝΗΣΙ με την Σάμη, με την έκφραση "Δουλίχιόν τε Σάμη τε", που σημαίνει ότι αν κάποιος αντικειμενικά θέλει να το εντοπίσει πρέπει να το βρει ανερχόμενος από την Ζάκυνθο προς την Ομ. Ιθάκη και μάλιστα αμέσως μετά την Ζάκυνθο. Ασφαλώς θα συναντήσει αυτά τα δίδυμα νησιά αμέσως μετά την Ζάκυνθο. Είναι δε περίεργο που κανείς δεν μπορεί να κάνει σύγκριση του τότε με το τώρα και ιδίως οι Ιθακιστές και οι Κεφαλληνιστές. Ακριβώς στην θέση που τοποθετεί ο Όμηρος τα δίδυμα νησιά του, ακριβώς στην ίδια θέση βρίσκονται σήμερα τα δίδυμα νησιά Κεφαλονιά και Αντικεφαλινιά ή Κεφαλονιά και Μικρή Κεφαλονιά ή Κεφαλονιά και Θιάκι. Αυτή και μόνο η σύμπτωση, όπως και άλλες πολλές, μα επιβεβαιώνουν ότι ο Όμηρος γνώριζε πολύ καλά την περιοχή του Ιόνιου Πελάγου! Το Δουλίχιο πάντως είναι αντιεπιστημονικό να το τοποθετήσουμε σε ένα νησί των Εχινάδων, για τα οποία και ο Θουκυδίδης αλλά και ο Σκύλαξ τα περιγράφουν ως ακατοίκητα και εγώ συμπληρώνω ότι πλην των Οινιάδων κανένα άλλο δεν έχει βρεθεί να κατοικούνταν ποτέ, εκτός από ελάχιστους βοσκούς. Το Δουλίχιο ήταν το μεγαλύτερο νησί του Βασιλείου αφού έστειλε τους μισούς (52 από τους 108) μνηστήρες στην Πηνελόπη, που σημαίνει ότι είχε τουλάχιστον 52 Αρχοντόσπιτα μεγάλων Γαιοκτημόνων, από τα οποία προήλθαν αυτοί οι νέοι εραστές. Το Δουλίχιο είναι αδιανόητο επίσης να το τοποθετήσεις στη Λευκάδα, μιας και ο Οδυσσέας ως Κρητικός στάλθηκε από τον Βασιλιά των Θεσπρωτών στο Δουλίχιο το πολύσταρο, που είχε άμεσες επικοινωνίες με την Κρήτη, για να τον μεταφέρουν. Όμως σταμάτησαν οι Θεσπρωτοί σε μια αμμουδιά της Ιθάκης για να φάνε, απ' όπου τους ξέφυγε ο Οδυσσέας και πήγε στον Εύμαιο. Αυτό σημαίνει πως αφενός μεν το Δουλίχιο ήταν νοτιότερα από την Ιθάκη και αφετέρου πως το Δουλίχιο ήταν ένα νησί πολύ μεγάλο και πλούσιο αλλά και με ικανότατους ναυτικούς που ταξίδευαν στην Μεσόγειο, κάτι που αποκλείει τους Αιτωλούς ή Ακαρνάνες που αρκετοί υπαινίσσονται πως το Δουλίχιο ήταν εκεί. ΣΥΝΕΧΕΙΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ΔΟΥΛΙΧΙΟ ΤΟ ΧΑΜΕΝΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ - ΜΙΑ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΑΠΟΨΗ (Συνέχεια)
    Θα πρέπει να έχετε υπόψη σας ότι ο Αχελώος εκείνη την εποχή ήταν μεταξύ της πόλης Στράτος και των Οινιάδων, δηλ. ελάχιστη πεδιάδα πλούσια υπήρχε και τα νησιά των Εχινάδων και οι Οξειές και η Αρτεμίτα κλπ. ήταν μακριά πολύ από την Στερεά. Άρα στράφι πάει η προσπάθεια ορισμένων να πείσουν ότι υπήρχε και άλλο Δουλίχιο στην Ακαρνανία. Καλό θα είναι να γνωρίζουν οι πάντες ότι η νήσος Κεφαλονιά πήρε το όνομά της γύρω στο 450π.Χ και πρωτοχρησιμοποιήθηκε στον Γραπτό λόγο από τον Ηρόδοτο. Ο Κέφαλος υπήρξε 3-4 γενιές πριν τον Τρωικό Πόλεμο. Λαός Κεφαλλήνων υπήρχε στην Ακαρνανία κατά την Μυκηναϊκή Εποχή κάτι που το επιβεβαίωσαν πινακίδες με Γραμμική Β στο Ανάκτορο του Νέστωρα στην Πύλο. Η άποψη πολλών Ιθακιστών ότι ο Όμηρος δεν γνώριζε την περιοχή του Ιονίου, είναι 1000% λάθος, γιατί οι περιγραφές της Ιθάκης είναι απείρως εναργέστερες και λεπτομερέστερες από την περιγραφή του Κάϊστρου ποταμού της θεωρούμενης πατρίδας του. Άλλωστε αν δεν γνώριζε την περιοχή πως ήξερε το Ανάκτορο και όλοι ψάχνουν με Ευαγγέλιο την Οδύσσεια για να το βρουν. Μήπως πήγε νύχτα με Ελικόπτερο, καταμέτρησε σαν μηχανικός το Ανάκτορο και νύχτα πάλι έφυγε; Δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι η Κεφαλονιά έχει δύο χερσονήσους με εμφανέστατο δόλιχο σχήμα, την Ερισο και την Παλική, επίσης το χωριό Δόλιχα απέναντι από το Δασκαλιό και λίγο βορειότερα τον κόλπο Δόλιχα. Επίσης μέχρι το 1900 υπήρχε Δήμος Δόλιχα με έδρα το Φισκάρδο. Τα δίδυμα νησιά με κανένα τρόπο δεν μπορεί να διεκδικούν το κλέος της Ομ. Ιθάκης γιατί σαν δίδυμα δεν μπορούν να θεωρηθούν ποτέ ως ΠΑΝΥΠΕΡΤΑΤΗ νήσος, αφού κολλητά του ενός βρίσκεται ένα άλλο! Επίσης η Κεφαλονιά αποκλείεται να είναι η Ιθάκη μιας και μετά το Κατάκολο επιστρέφοντας από την Πύλο ο Τηλέμαχος στράφηκε όχι αριστερά για Πόρο ή Σκάλα ή αριστερότερα για Παλική, αλλά προς τις Οξειές, κάτι που αποκλείει ντε φάκτο την Κεφαλονιά. Όσον αφορά το λιμάνι του Φόρκυνα πάρτε την Οδύσσεια και επισκεφθείτε το λιμάνι στα Σύβοτα με την μεγαλύτερη δύναμη του αέρα και θα διαπιστώσετε οι πάντες ότι αυτό είχε στο μυαλό του ο Όμηρος όταν έγραφε πως δυο βράχοι κλείνουν έξω τον αέρα και τα κύματα και μέσα τα καράβια δεν χρειάζεται να δέσουν. Φέτος και πέρσι ο αέρας έκανε τεράστιες καταστροφές από το Βλυχό μέχρι την Βασιλική της Λευκάδας, μέχρι που κατέστρεψε πλοία, διέλυσε κάποια σκάφη στα 6-7 καρνάγια και στα Σύβοτα δεν συνέβη απολύτως τίποτε, παρότι είχε δεκάδες κότερα και δεμένα και αρόδου. Στην Επιστημονική γνώση δεν παίζει κανένα ρόλο η πλειοψηφία! Η έρευνα, τα τεκμήρια και οι αποδείξεις παίζουν τον καθοριστικό ρόλο.
    Φιλικά - Νώντας Γαζής

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. πολύ ενημερωτικά τα σχολιά σας,, και πολύ χρησιμά,, φυσικά οι απάντησεις θα έρθουν μόνο από τους ειδικούς στο θέμα, και εμείς απλώς θέτουμε προβληματισμούς!..Μην ξεχνάμε σίγουρα οτι η ακτογραμμη ήταν διαφορετική,, Πολύ σωστή η παρατηρησή σας ότι η νήσος Κεφαλονιά πήρε το όνομά της γύρω στο 450π.Χ και πρωτοχρησιμοποιήθηκε στον Γραπτό λόγο από τον Ηρόδοτο,, και αν πάμε και στην Αργοναυτική εκστρατεία να μπερδέψουμε λίγο τα πράγματα αναφέρεται 46ος ο Αγκαίος βασιλίας της Σάμης,,(ή Σάμου Κεφαλληνιας οπως αναφέρουν μερικοί) που μετά αποίκησε την τωρινή Σάμο,και εδωσε και το όνομα της .Δική μου άποψη ενημερωτικά που ελπίζω οτι θα την τεκμηριώθει κάποι στιγμή , είναι οτι νοτιοανατολικη κεφαλονια = ιθακη , Δουλίχη= Παλλικη, οπότε στέκει η στάση που αναφέρεις, και θέση Οξειες ,κατά 90 % ήταν η αστεριδα,, κονδικό σημείο να έρθεις από απεναντι,,εφόσον πρώτα ανεβαίναις παραλιακά!! δες αυτη την θεωρεία http://pronoikefalonias.blogspot.com/2012/07/blog-post_15.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Αγαπητέ e-poros. Έχεις επηρεαστεί από Henriette Putman Cramer και Γεράσιμο Μεταξά.. Θα πρέπει όμως να μελετήσεις λίγο πιο πολύ τον Όμηρο! Όταν ο Τηλέμαχος επέστρεφε από την Πύλο και ήταν ενημερωμένος από την Θεά Αθηνά ότι πριν φτάσει στην πατρίδα του "πριν πατρίδα γαίαν ικέσθαι" του έχουν στήσει καρτέρι δολοφονικό οι μνηστήρες σε ένα νησί με δίδυμα λιμάνια, με ανεμοδαρμένα ύψη κλπ. χαρακτηριστικά τα οποία όντως τα έχει η Οξειά, αλλά αυτό δεν την καθιστά αμέσως και Αστερίδα και μάλιστα όταν θεωρείς την Κεφαλονιά σαν Ομηρική Ιθάκη, γιατί η Οξειά δεν είναι ένα νησί που υποχρεωτικά θα περάσεις από κει για να πας στην Ιθάκη του Οδυσσέα, γιατί αν υπήρχε δυνατότητα να το περάσει κανείς χωρίς να τον παρουν χαμπάρι τότε ο Αντίνοος θα έστελνε και δεύτεο πλοίο για την ενέδρα, κάτι που σημαίνει πως ήταν σίγουρος ότι δεν θα του ξεφύγουν, γι' αυτό τα έβαλε με τους Θεούς όταν τον πληροφόρησαν ότι το πλοίο του Τηλέμαχου γύρισε σώο! Δεν πρόσεξες όμως ένα σημαντικότατο στοιχείο της πλεύσης του Τηλέμαχου. Φτάνοντας στις Φαιές αμέσως έστριψε προς τις Εχινάδες. Τον είχες για τόσο ηλίθιο να πάει στη φωλιά του κούκου; Και μόνο αυτή καθ' αυτή η κίνηση αποδεικνύει πως με τον Σιρόκο άνεμο εντελώς ευνοϊκό για στροφή προς την Κεφαλονιά, αν όντως η Κεφαλονιά (Πόρος ή Παλική) ήταν η Ομηρική Ιθάκη, θα έπρεπε να κατευθυνθεί με ακρίβεια και με ούριο άνεμο προς την Ιθάκη του. Για να στρίψει προς Εχινάδες, αυτό είναι πλέον σαφέστατο σε όποιον γνωρίζει Ιστιοπλοΐα Ανοιχτής θαλάσσης, πήγε προς τα εκεί για να πάρει περισσότερο ούριο άνεμο Σιρόκο, ώστε να πάει πολύ βορειότερα, είτε προς Κιόνι - Φρίκες είτε προς Λευκάδα. Γιατί για να πάει είτε προς την Κεφαλονιά είτε προς την Ν. Ιθάκη (Κόλπος Αγ. Ανδρέα), ο Σιρόκος από τις Φαιές του έφτανε και του περίσσευε! Πάρε χάρτη και θα με θυμηθείς

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. ΣΑς ΕΥΧΑΡΙΣΤΏ ΓΙΑ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΣΑΣ,, ΚΑΙ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΠΩ ΟΤΙ ΤΟ ΣΕΝΑΡΙΟ ΛΕΥΚΑΔΑΣ,,ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΠΟΛΥ ΤΕΚΜΗΡΙΟΜΕΝΗ ΑΠΟΨΗ ,, ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΤΗΝ ΕΧΩ ΣΥΓΚΑΤΑΛΕΞΕΙ ΜΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΥΠΟΛΟΙΠΕΣ,,!,,ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ Ο ΕΙΔΙΚΟΣ ΝΑ ΣΑΣ ΑΠΑΝΤΗΣΩ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ,, ΚΑΙ ΟΤΙ ΕΧΩ ΓΡΑΨΕΙ ΕΙΝΑΙ ΣΕΝΑΡΙΑ,, ΚΑΙ ΣΕ ΠΟΛΛΕΣ ΔΙΚΕΣ ΜΟΥ ΑΠΟΨΕΙΣ ΟΝΤΩΣ ΕΠΗΡΕΑΣΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΜΑΚΗ ΜΕΤΑΞΑ!,,ΑΤΟΜΙΚΑ ΕΙΜΑΙ 100% ΣΙΓΟΥΡΟΣ ΠΟΥ ΗΤΑΝ Η ΟΜΗΡΙΚΗ ΙΘΑΚΗ,, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΤΟ ΕΠΙΒΑΛΩ ΝΑ ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ,,ΑΣ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΤΑ ΕΥΡΗΜΑΤΑ ΝΑ ΜΙΛΗΣΟΥΝ ΜΟΝΑ ΤΟΥΣ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Άντε το γαϊτανάκι πάλε!
    Εδώ είμαστε λοιπόν.
    Γιατί ο καθένας αναφέρει αυτά που τον συμφέρουν μόνο και ξεχνά τα άλλα μισά από την Οδύσσεια?
    Ντε φάκτο φαίνεται ότι Οδύσσεια και Τζανάτα δεν ταιριάζουν όσο αφορά την περιγραφή της Ομηρικής Ιθάκης.
    Θα πρέπει λοιπόν να αποφασίσουμε αν δεχθούμε την Ομηρική Ιθάκη στα Τζανάτα χρησιμοποιούμε την Οδύσσεια για προσάναμμα και ησυχάζουμε.
    Μου αρέσουν τα «δίδυμα νησιά» γιατί δε τα λέει δίδυμα αλήθεια αλλά τους λιμένες στην Αστερίδα τους ψιλολέει?
    Και εκείνη τη μαυροκακομοίρα την Ιθάκη την αφαλοκόψανε!
    Εκτός από πανυπερτάτη από τη θάλασσα, τη λέει και χθαμαλή αμέσως πρίν.
    Μας διέφυγε?
    Άρα είναι χαμηλή ως προς τι κοντινό, αλλά σε ικανό ύψος από τη θάλασσα?
    Εγώ λύση έχω πάντως, εσείς?

    Λύση για την αναφορά της Οδύσσειας βέβαια, γιατί αν είναι για προσάναμμα να ρωτήσετε τους ειδικούς που λέει και ο φίλος ο Poros.

    Έχουνε αρχίσει να μου μπαίνουν και κάτι διαόλοι μέσα μου τώρα τελευταία.
    Λες ορέ να βρεθεί κάνας καινούριος « θησαυρός» του Ατρέως?
    Μπας και είναι έτοιμος ο Θησαυρός του Οδυσσέως????

    Χουά χα χα χα χα χα χα χα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Αγαπητέ φίλε Άρη, αν αναφέρεστε σε μένα, δεν υπάρχει απολύτως κανένα συμφέρον ούτε ατομικό ούτε συλλογικό. Σε κανένα δε σημείο των ερευνών μου δεν προσπαθώ να παραποιήσω το Ευαγγέλιο, το οποίο είναι μονοσήμαντα η Οδύσσεια. Έχω μελετήσει τους πάντες σχεδόν, αλλά δεν αντιγράφω κανέναν και όλους τους περνάω από την κρίση που έχω και γω όπως και συ, αλλά δουλεύω χωρίς να παραβλέπω στοιχεία που υπάρχουν και πιθανόν δεν με ευνοούν, αλλά στοιχεία που μου έχουν επιβάλλει στον εγκέφαλο να βλέπω ολιστικά το πρόβλημα και είναι μακριά από μένα τα μίση και τα πάθη και δεν με ενδιαφέρει το κλέος της Ομηρικής Ιθάκης. Αλήθεια μπορεί να παραβλέψει κανείς την απόλυτη ταύτιση του λιμανιού του Φόρκυνα με το λιμάνι των Συβότων; Ας βρεθεί κάποιος που να μπορεί να φέρει ισχυρότατη αντίρρηση με πραγματικά δεδομένα! Ας μας υποδείξει κάποιος ένα λιμάνι που να μην το πιάνει κανένας αέρας! Υπάρχει στην Κεφαλονιά Ναός του Απόλλωνα του 1300 π.Χ που υπάρχει στην Λευκάδα; Βεβαίως υπάρχει αλλά ανήκει στην Ιστορική εποχή κι όχι στην Προϊστορία! Υπάρχει άλλο ακριβές αντίγραφο του νησιού Αστερίς από το Αρκούδι; Υπάρχει νησί μεταξύ Πύλου και Κεφαλονιάς ή Θιάκι που να έχει τα χαρακτηριστικά του νησιού ΑΣΤΕΡΙΣ, δηλ. δίδυμα λιμάνια, ανεμοδαρμένα ύψη και απόλυτη κάλυψη του νησιού που καλύπτει από νότια και νοτιοανατολικά 100%, αν καταλήξουμε σ' αυτήν, την Λευκάδα δηλ. ως Ομηρική Ιθάκη; Ο Αντίνοος ήταν απόλυτα βέβαιος ότι το νησί που έστησε την δολοφονική παγίδα στον Τηλέμαχο ήταν 100% βέβαιος ότι δεν υπήρχε ούτε η παραμικρή περίπτωση να ξεφύγει κάποιος, γιατί σε διαφορετική περίπτωση θα έστελνε και δεύτερο πλοίο. Κι αυτός ήταν ο λόγος που τα έβαλε με τους Θεούς που τα κατάφερε και τους ξέφυγε ο Τηλέμαχος. Για όνομα του Θεού σου δίνει αυτήν την αίσθηση το Δασκαλιό; Γιατί είναι πολύ αδύναμο να ασχοληθεί κανείς με την Οξιά και μάλιστα όταν φυσάει και Σορόκος! Δεν με εντυπωσιάζει που διακωμωδείς λίγο την κατάσταση, αλλά σε διαβεβαιώνω ότι ο Όμηρος ήξερε άριστα την περιοχή και την περιέγραψε με λεπτομέρειες πολύ χαρακτηριστικές. Άλλωστε στα 70 χωρία του στα οποία περιγράφει το Ανάκτορο στηρίζονται όλοι για να το ανακαλύψουν! Δηλ. ο Όμηρος γνώριζε άριστα τα ανώγια και τα κατώγια των Ανακτόρων και είχε άγνοια του νησιού πάνω στο οποίο ήταν στημένο; Πήγε ουρανοκατέβατος στην Ιθάκη;
    «Αυτή δε χθαμαλή πανυπερτάτη ειν’ αλί κείται προς ζόφον». Αν δεν ήταν ποιητικός λόγος με μέτρο, εγώ πιστεύω ότι η πρόταση θα ήταν: Αυτή δε (η Ιθάκη) χθαμαλή ειν’ αλί κείται και πανυπερτάτη προς ζόφον. Κανείς πλην ορισμένων Μελετητών δεν έλαβε υπόψη του το ρήμα αυτής της πρότασης και ιδιαίτερα οι Ιθακιστές! Δεν λέει ο Ποιητής «χθαμαλή εστίν» αλλά «χθαμαλή κείται»! Όλοι οι Ιθακιστές ερμηνεύουν «χθαμαλή εστίν» και προβληματίζονται «πως χθαμαλή πως πανυπερτάτη», δηλ. είναι χαμηλή σε ύψος, αλλά τότε πως αμέσως την θεωρεί υψηλοτάτη; Για να μην μακρηγορούμε! «Χθαμαλή κείται» σημαίνει βρίσκεται κοντά στην ξηρά, χαμηλώνει ένα πλοίο όταν πλησιάζει στο λιμάνι (δες ο Εύμαιος στον Ερμαίο λόφο τι ακριβώς λέει όταν είδε το πλοίο του Τηλέμαχου να πλησιάζει στο λιμάνι, και «ανέρχεται ή ψηλώνει» όταν απομακρύνεται, δες τι λέει ο Ποσειδώνας όταν το πλοίο των Φαιάκων ανεβαίνει προς την Κέρκυρα και θα δεις ότι δεν γράφω υποκειμενικά και ότι μου κατέβει!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Το ότι τα δύο μεσαία από τα 4 νησιά καταγράφονται με απαράλλακτο τρόπο, με την ίδια σειρά και στην ίδια θέση, «Δουλίχιόν τε Σάμη τε», 4 φορές στην Οδύσσεια [(Οδ. ι, 24),(Οδ. α, 246),(Οδ. π, 123),(Οδ. τ, 131)], μία στον Ύμνο προς τον Απόλλωνα (στ. 430) και ακριβώς με τον ίδιο συνδετικό τρόπο επαναλαμβάνονται από τον Βιργίλιο στην Αινειάδα (Aen. III, 270-275), Dulichiumque Sameque, (όταν τα προσπερνά αμέσως μετά τη Ζάκυνθο, όπου στη θέση του Ελληνικού … τε … υπάρχει το αντίστοιχο Λατινικό … -que), αποδεικνύεται περίτρανα πως και η σειρά των νησιών και η θέση τους και η περιγραφή τους, είναι απόλυτα ακριβής.
    Και η επιβεβαίωση προέρχεται από τα παρακάτω γραπτά κείμενα:
    •Ο Eustathii, archiepiscopi thessalonicensis: Commentarii ad Homeri Iliadem et Odysseam (Λεξικό Ιλιάδας και Οδύσσειας), γράφει: «τε: σύνδεσμος ότι υποπίπτει ταις λέξεσιν εν τη συμπλοκή, οίον εγώ τε συ τε», που σημαίνει ότι τις λέξεις που συνδέουν τα δύο …τε…, αυτές συμπλέκονται, συνδέονται πολύ στενά.
    • Οι Liddell H. G. και Scott R. στο An Intermediate Greek-English Lexicon και ειδικότερα στο λήμμα «τε», όπου μελέτησαν με μεγάλη λεπτομέρεια τις χρήσεις αυτού του συνδέσμου και έχουν καταλήξει σε επτά διαφορετικές χρήσεις του …τε… είτε μόνο του, είτε επαναλαμβανόμενο το ίδιο ή σε άλλους συνδυασμούς με το …και…, γράφουν: [Special usages: – 1. τε ……… – 2. Α nearer connection is marketed by τε…τε.., both…and.., πατήρ ανδρών τε θεών τε Hom.; (Μετάφρ. –2. Μία πολύ κοντινή σύνδεση επισημαίνεται με το … τε … τε …)].
    •Το Εγκυκλοπαιδικό Λεξικό Ελευθερουδάκη, στο λήμμα «τε» σημειώνει: «Σύνδεσμος συμπλεκτικός δεικνύων ότι η λέξη μεθ’ ην τίθεται δέον να θεωρηθή εν συναφεία προς άλλην, προηγουμένην ή επομένην: τυφλός τα τ’ ώτα, τον τε νουν, τα τ’ όμματ’ εί».
    •Το Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, που εδρεύει στη Θεσσαλονίκη, στην Πύλη για την Ελληνική Γλώσσα και στη μελέτη του για την Αρχαία Ελληνική Γλώσσα και Γραμματεία και στο Κεφάλαιο Αρχές της Αρχαιοελληνικής Γλώσσας, στο λήμμα Σύνδεσμοι, γράφει για το Τε: «Είναι ένα εγκλητικό μόριο (πβ. λατινικό que), που σημαίνει ό,τι και το και. Η συχνότητα της χρήσης του δεν είναι μόνο συνάρτηση της εποχής (είναι αρχαϊκό στοιχείο και με το πέρασμα του χρόνου περιορίζεται) αλλά και του κειμενικού είδους. Το βρίσκουμε πολύ συχνά στον Όμηρο και λιγότερο στους κλασικούς. Ο Πλάτων το χρησιμοποιεί πολύ ως σημείο ποιητικού ύφους και αρχαϊκότητας. Στον Ηρόδοτο είναι συχνότερο απ’ ό,τι στον Θουκυδίδη και στον Ξενοφώντα είναι σπάνιο, ενώ λείπει εντελώς από τους ρήτορες και τις επιγραφές, των οποίων η γλώσσα είναι πιο κοντά στην καθομιλουμένη. Στην τυπική του εκδοχή είναι διπλασιασμένο, ώστε να συνδέσει δύο στοιχεία τα οποία ζεύγνυνται με φυσικό τρόπο».
    •Επίσης ο Ευάγγελος Καρύδης στην περισπούδαστη εργασία του «Η ΠΕΡΙ ΤΟΝ ΟΜΗΡΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΜΗΡΙΚΗ ΙΘΑΚΗ ΔΙΑΜΑΧΗ», ερευνά ακόμη πιο πολύ τους συμπλεκτικούς και συνδετικούς συνδέσμους «… τε … τε …», «… τε … και …», «… και … και …», και το νόημα που δίνει στο κάθε ζεύγος ή στην κάθε δυάδα ο Όμηρος. «Ας επισημανθεί επίσης εδώ», γράφει ο σπουδαίος αυτός ερευνητής, «η χρήση του συνδέσμου «τε-τε» (Δουλίχιόν τε Σάμη τε), η οποία υποδηλώνει σύνδεση-ομαδοποίηση των αναφερομένων νήσων, δηλαδή το Δουλίχιο και η Σάμη ομαδοποιούνται ως σύμπλεγμα νήσων, διακρινόμενο από νήσους που κείνται εμφανώς ξέχωρα, όπως η Ζάκυνθος, η Ιθάκη ή η Λευκάδα. H ομαδοποίηση αυτή πρέπει να λαμβάνεται υπ’ όψιν στην ερμηνεία του κειμένου και στον εντοπισμό της Ομηρικής Ιθάκης, η οποία περιγράφεται ως ξεχωριστά κειμένη, σε σχέση με το ως άνω σύμπλεγμα Δουλιχίου – Σάμης. Όταν ο Όμηρος δεν υποδηλώνει στενή σχέση-συνάφεια γεωφυσική δύο νήσων, πραγμάτων κλπ., τότε δεν χρησιμοποιεί συνδετικό «τε-τε», αλλά «τε-και» ή «και-και».
    •Και για επιβεβαίωση όλων των ανωτέρω, υπάρχει μεγαλύτερη απόδειξη από την φράση «Οι δ’ Άργος τ’ είχον Τίρυνθά τε τειχιόεσσαν»; (Ιλ. Β, 559). Υπάρχουν κοντινότερες πόλεις από το Άργος και την Τίρυνθα; Πολύ καθαρό παράδειγμα απόλυτης γειτνίασης δύο φυσικών γεωγραφικών περιοχών!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Από τα προαναφερθέντα προκύπτει ότι τα δύο στοιχεία που συνδέονται με τα επαναλαμβανόμενα …τε…τε…, εν προκειμένω τα δύο νησιά Δουλίχιο και Σάμη, έχουν μια κοντινή σύνδεση, αποτελούν ένα ζεύγος, συμπλέκονται, συζεύγνυνται, είναι δηλ. ομαδοποιημένα σαν σύμπλεγμα νησιών, κι επειδή εδώ μελετούμε ακίνητα στοιχεία, όπως είναι τα νησιά, αυτή η σύνδεση ερμηνεύεται σαν «αιώνια εγγύτητα» των δύο νησιών ή καλύτερα τα δύο στοιχεία Δουλίχιο και Σάμη αποτελούν ένα «αιώνιο ζευγάρι»!
    Συνεπώς η σύνδεση με έμφαση, και κατ’ επανάληψη, και από διαφορετικές πηγές, των δύο αυτών νησιών Δουλίχιου και Σάμης με το συνδετικό … τε … τε … (Λατ. …que …que), καταδεικνύει την εγγύτητα και την ομαδοποίηση των δύο αυτών νησιών και ουσιαστικά φανερώνει πως αποτελούν ένα φυσικό ζευγάρι! Καταδεικνύεται δε επίσης ότι η Ιθάκη και η Ζάκυνθος δεν συνδέονται τόσο πολύ στενά με τα δύο αυτά νησιά, αλλά είναι κάπως πιο απόμακρα (Για την μεν Ιθάκη υπάρχει η λέξη πανυπερτάτη = πιο πάνω απ’ όλα τα παρακείμενα νησιά, κάτι που την αποκλείει να είναι ζευγάρι με κάποιο άλλο νησί, για δε την Ζάκυνθο υπάρχει η απλή σύνδεση με το «και»).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Εγώ θα συνηγορήσω με αυτούς που πιστεύουν ότι ο Όμηρος είχε άγνοια του Βασιλείου του Οδυσσέα, για να ερεθίσω τη συζήτηση.
    Αφού λοιπόν δεν γνώριζε ο Όμηρος την περιοχή, πως συνέπεσε να γράψει γι ένα δίδυμο νησιών πάνω απ’ τη Ζάκυνθο – Δουλίχιόν τε Σάμη τε – εκεί ακριβώς που υπάρχει από δημιουργίας της Ελλάδος το δίδυμο νησιών Κεφαλονιάς και Θιάκι; ...........

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Αγαπητέ Noda στο συγκεκριμένο σημείο βασίζεις τη θεωρία σου στο συμπλεκτικό «τε» που κατ΄ εκτίμηση το ερμηνεύεις σα « δίδυμος» και πράγματι μπορεί να έχει κάποιες πιθανότητες αλλά κατά τη γνώμη μου ελάχιστες.
    Η λέξη δίδυμος συναντάται όμως και στην Οδύσσεια (τ - 227), όπως και στην Ιλιάδα (Ψ – 641). Τη μία με την έννοια του διπλός και την άλλη του δίδυμου αντίστοιχα, άρα γιατί δεν χρησιμοποιήθηκε λόγω μέτρου?

    Το Δασκαλιό, ή Δασκαλειό εάν λάβει κανείς υπ΄όψη του ότι το κανάλι μεταξύ Ιθάκης Κεφαλονιάς την τότε εποχή είχε ασφάλεια πλεύσης από πειρατές και ότι το παλάτι του Οδυσσέα βρισκόταν στη βόρεια Ιθάκη, ή Κεφαλονιά ήταν πράγματι η τέλεια ενέδρα. Γιατί το απορρίπτεις (όπως και άλλοι βέβαια)?

    Το χθαμαλή σημαίνει για μένα χαμηλή ως προς κάτι κοντινό που την κάνει να φαίνεται (την Ιθάκη) χαμηλή αλλά στην ουσία είναι αρκετά ψηλή – ψηλά ως προς τη θάλασσα. Με αυτή την έννοια μπορώ να εξειδικεύσω και μέρος.
    Δεν είναι άπιαστο όνειρο για μένα αυτό λόγω καταγωγής φυσικά (Θιακοκεφαλλονίτης γαρ), αλλά και για άλλους πιστεύω.

    Και φυσικά είμαι τελείως αντίθετος με τη δίδυμη ιδιότητα του Δουλιχίου και Σάμης όπως και διδύμων λιμένων επί της Αστερίδας, αμφίδυμων ναι.

    Επίσης πιστεύω ότι για να μη μπορεί να βρεθεί τόσα χρόνια η Ομηρική Ιθάκη σαν πόλη (ανάκτορα και τα συν αυτώ κτίρια) έχει καταστραφεί από χέρι ανθρώπου.
    Σε μπέρδεψα ίσως λίγο έτσι?

    Και ο Όμηρος είχε τη τύχη να επισκεφτεί τα ερειπωμένα, ή όχι ανάκτορα ίσως.
    Εκείνο το κομμάτι του μαντρότοιχου όμως που φαίνονταν το καράβι των μνηστήρων να μπαίνει στο λιμάνι του Φόρκυνα μάλλον υπάρχει.
    Για να για να ερεθίσω τη συζήτηση και εγώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπητέ Άρη, εγώ πουθενά δεν ερμήνευσα το συμπλεκτικό "τε" σαν δίδυμος. Απλά σε πληροφόρησα ότι όταν δύο λέξεις, ή δύο μέρη ή δύο πόλεις συνδέονται στην Αρχαία Γλώσσα με τα δύο "τε", όπως στη φράση "Οἳ δ' Ἄργός τ' εἶχον Τίρυνθά τε τειχιόεσσαν" (Ιλ. Β, 559), που τα δύο "τε" συνδέουν το Άργος με την Τίρυνθα. Έχεις δει άλλες αρχαίες Πόλεις τόσο κοντά όσο το Άργος με την Τίρυνθα; Εγώ δεν βγάζω τίποτε από το μυαλό μου, απλά δεν αφήνω απολύτως τίποτε από το Ομηρικό κείμενο που να μην το μελετήσω σε βάθος. Γι' αυτό σου έβαλα την άποψη του Μεγάλου Ομηριστή Ευστάθιου Αρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης, το κορυφαίο Ομηρικό Λεξικό των Liddell H. G. και Scott R. και το Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, που εδρεύει στη Θεσσαλονίκη, στην Πύλη για την Ελληνική Γλώσσα και στη μελέτη του για την Αρχαία Ελληνική Γλώσσα και Γραμματεία και στο Κεφάλαιο Αρχές της Αρχαιοελληνικής Γλώσσας, στο λήμμα Σύνδεσμοι, γράφει για το "Τε".Επίσης έβαλα και την άποψη ενός Ερευνητή της Εποχής μας (Καρύδης) για το ίδιο στοιχείο "τε". Όλοι λοιπόν αναφέρουν ότι όταν υπάρχουν δύο "τε" που συνδέουν δύο μέρη (Πόλεις ή Χωριά ή Νησιά κλπ.) αυτά βρίσκονται πάρα πολύ κοντά γι' αυτό και χρησιμοποιείται η χρήση των δύο αυτών όμοιων συνδέσμων. Επειδή όμως τα νησιά είναι ακίνητα σημαίνει ότι αιωνίως δεν μετακινούνται από την θέση τους και συνεπώς είναι Αιώνια Δίδυμα Νησιά! Είναι απλό και αποδεκτό από την Παγκόσμια Επιστημονική Κοινότητα. Συνεπώς το "Δουλίχιόν τε Σάμη τε", σύμφωνα με την γραμματική και συντακτική θέση που τα τοποθετεί ο Ποιητής αποτελούν ένα Αιώνιο Ζεύγος Νησιών. Γι' αυτό και θεωρώ μεγάλο λάθος του Στράβωνα να το τοποθετήσει το Δουλίχιο στις Εχινάδες όταν στο κατ' εξοχήν Έπος που περιγράφει το Βασίλειο του Οδυσσέα, που είναι αποκλειστικά η Οδύσσεια, ο Όμηρος το τοποθετεί ξεκάθαρα δίπλα ακριβώς από την Ομ. Σάμη σαν αιώνιο Δίδυμο Ζεύγος. Επίσης δεν είναι τυχαίο ότι ακριβώς στη θέση που τα τοποθετεί αμέσως μετά τη Ζάκυνθο προς τα πάνω, είναι εκεί που και σήμερα βρίσκονται τα αιώνια δίδυμα νησιά Κεφαλονιά και Θιάκι. Είναι τυχαίο; Υπάρχει κανείς που πιστεύει πως ο Όμηρος έγραφε βλακείες, όπως ορισμένοι βλέπουν Δουλίχιο στην Ακαρνανία και μεις πρέπει να τους ακολουθήσουμε; Δηλ. θα ακολουθούμε όποιον έχει μια φαεινή ιδέα ή τον Όμηρο; Υπάρχουν αρκετοί που τοποθετούν την Ιθάκη στην Αδριατική, στην περιοχή της Κροατίας, άλλοι πάνω στην Νορβηγία, άλλοι στην Μάλτα άλλοι στις Βαλεαρίδες Νήσους. Προχθές ήρθα σε αντιπαράθεση με ένα Φιλόλογο Νορβηγό, ο οποίος ισχυρίζονταν τα παραπάνω κι όταν τον ρώτησα σε τι γλώσσα μιλούσαν με τους Τρώες, έμεινε κόκκαλο! Όλα εξηγούνται με την απλή λογική.

      Διαγραφή
  15. Δεν πρέπει να μας διαφεύγει πως στο Ιόνιο Πέλαγος υπάρχουν 4 νησιά που ανά δύο είναι αιώνια δίδυμα: Οι Παξοί και οι Αντίπαξοι το ένα Αιώνιο Ζευγάρι και το δεύτερο Αιώνιο ζευγάρι είναι η Κεφαλονιά και η Αντικεφαλονιά, ή η Κεφαλονιά και η Μικρή Κεφαλονιά, ή η Κεφαλονιά και το Θιάκι. Στην περίπτωση που εμείς μελετάμε δεν μπορεί να αναφερθούμε στους Παξούς και Αντίπαξους, γιατί απλά ούτε οπτικό πεδίο δεν έχουν με την Ζάκυνθο, ενώ το δίδυμο Κεφαλονιά και Θιάκι είναι αμέσως μετά τη Ζάκυνθο, ακριβώς στη θέση που ο Όμηρος τοποθετεί τα "Δουλίχιόν τε Σάμη τε και (λίγο πιο κάτω)υλήεσσα Ζάκυνθος"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

  17. Αγαπητέ Noti (καλά να είσαι αλλά με έχεις μπερδέψει με το όνομά σου ποιο να χρησιμοποιώ δηλαδή), όταν ψάχνω για την Ομηρική Ιθάκη είμαι μόνο Έλληνας.
    Κανένας τοπικισμός, ή συμφέρον, αυτό να γνωρίζεις ότι ισχύει πάντα για μένα.

    Μου γράφεις λοιπόν "Οἳ δ' Ἄργός τ' εἶχον Τίρυνθά τε τειχιόεσσαν" μα δε βλέπω
    πουθενά δύο τε! Το πρώτο τε πάει στο Άργος και το δεύτερο στη Τίρυνθα.
    Στην Οδύσσεια τώρα:
    …. «ἀμφὶ δὲ νῆσοι
    πολλαὶ ναιετάουσι μάλα σχεδὸν ἀλλήλῃσι,
    Δουλίχιόν τε Σάμη τε καὶ ὑλήεσσα Ζάκυνθος.»…

    Δουλίχιον (ένα τε) Σάμη (ένα τε) και υλήεσσα Ζάκυνθος.
    Αν πάρουμε το συλλογισμό σου αυτή που φαίνεται σε κοντινότερη σχέση με την Ιθάκη δείχνει να είναι η Ζάκυνθος γιατί αντί να χρησιμοποιεί ένα καινούριο «τε» χρησιμοποιεί το «και» που η διαφορά του από το «τε» είναι ότι ακριβώς φανερώνει μεγαλύτερη σχέση γειτνίασης. Δε το λέω εγώ, θα το βρείς σε οποιοδήποτε λεξικό της αρχ. Ελληνικής γλώσσας.
    Αυτά λοιπόν που έχουν κολλητή σχέση φαίνεται να είναι Ιθάκη – Ζάκυνθος.

    Αλλά εγώ δέχομαι το δικό σου συλλογισμό, πάμε λοιπόν:

    Πως γίνεται η Λευκάδα να είναι ξεκάθαρα το Δυτικότερο από όλα τα άλλα νησιά?
    Πως γίνεται να τα έχει γύρω της αυτά.
    Πως γίνεται αντί του Δουλιχίου απέναντι από την Ηλεία να είναι η Ζάκυνθος?
    Πρέπει να παραδέχεσαι φυσικά ότι η Σχερία δεν είναι η Κέρκυρα. (Αυτό το γράφω για να συμφωνήσουμε κάπου).

    Αυτές τις ερωτήσεις στις κάνω όχι κακοπροαίρετα όπως ίσως μερικοί καταλάβουν, αλλά μου αρέσει και έχω διαβάσει σχεδόν όλες τις θεωρίες.
    Μέχρι και ενός αρχιμανδρίτη που ήθελε την Ιθάκη στους Παξούς και μου έλυσες την απορία με τη θεωρία των δίδυμων νησιών.

    Απλά βάζοντας όσα έχω κατά καιρούς διαβάσει έχω κάπου κατασταλάξει χωρίς να το σιγουρεύω γιατί τα πάντα μπορεί να ανατραπούν, στο μέρος που συνδυάζει τα περισσότερα αρνητικά και για να είμαι ειλικρινής μάλλον δεν υπάρχουν αρνητικά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Το Notis ήταν αρχικά όταν δημιούργησα το πρώτο e-mail μου και παραμένει κάπου που δεν ξέρω να το σβύσω! Το πρώτο "τε" δεν είναι ολόκληρο αλλά συγκοπτόμενο, γιατί στην Ελληνική Γλώσσα δύο φωνήεντα συνήθως αποφεύγονται. Η πρόταση ολόκληρη θα ήταν χωρίς συγκοπές "Οι δε Άργος "τε" είχον Τίρυνθά "τε" τειχιόεσσαν" Τώρα πια τα είδες τα δύο "τε"! Για τα δύο "τε" άπαντες οι ασχολούμενοι με την Ομηρική γλώσσα συμφωνούν ότι όπου υπάρχουν και συνδέουν δύο λέξεις ή τοποθεσίες, αυτές οι δύο λέξεις έχουν συνάφεια, σχέση κοντινή, κάτι που σε ακίνητα μέρη, τοποθεσίες ή νησιά κλπ. θεωρείται ότι σηματοδοτούν μεγάλη εγγύτητα, ότι είναι πολύ κοντά μεταξύ τους και το καλύτερο παράδειγμα είναι το Άργος και η Τίρυνθα. Η μεγάλη εγγύτητα μεταξύ δυο νησιών σημαίνει πως αυτά είναι δίδυμα σε αιώνια βάση μιας και δεν μπορούν να ξεφύγουν το ένα από το άλλο. Αυτό σημαίνει λοιπόν ότι το Δουλίχιο με την Σάμη επειδή τα συνδέει ο Όμηρος με δύο "τε", αυτά είναι δίδυμα νησιά, πολύ κοντά το ένα στο άλλο. Πιστεύω να το κατανόησες τώρα. Το ότι οι Αρχαίοι Έλληνες μέχρι την εποχή των Πτολεμαίων και λίγο μετά είχαν λάθος προσανατολισμό είναι δεδομένο. Ο Γεωγράφος J. Patsch, στο Βιβλίο του Κεφαλονιά και Ιθάκη, γράφει ότι ο προσανατολισμός των Αρχαίων ήταν η γραμμή από Κόρινθο, Μεσσολόγγι, Στόμιο Αμβρακικού, Θεσπρωτία μέχρι και Αλβανία (Ιλλυρία) ήταν μία ευθεία καθαρά από Ανατολή προς Δύση και συνεπώς και τα νησιά που είναι παράλληλα προς αυτήν είχαν κι αυτά τον ίδιο προσανατολισμό. Έτσι Δυτικότεη ήταν η Λευκάδα από τα 4, η Κεφαλονιά η Νοτιότερη, η Ιθάκη η Βορειότερη και η Ζάκυνθος η Νοτιοανατολικότερη. Μάλιστα ο Πλίνιος γράφει για την Λευκαδα " Το δυτικό τμήμα της Λευκάδας ήταν ενωμένο με την Ακαρνανία", ενώ με τον σημερινό προσανατολισμό θα έπρεπε να γράφει το Βόρειο τμήμα της Λευκάδας ήταν ενωμένο με την Ακαρνανία. Άρα τότε η Λευκάδα θεωρούνταν δυτικότερη των άλλων νησιών. Γι' αυτό και ο Στράβων ερμήνευσε εν γνώσει του λάθος τη λέξη Ζόφος ως Βοριάς για να ταυτίσει το Θιάκι ως Ομηρική Ιθάκη με τον τότε προσανατολισμό, γιατί με τον σημερινό είναι η Ανατολικότερη και δεν θα του έβγαινε να μεταφράσει το Ζόφος, απόπου και ο Ζέφυρος, σαν Ανατολή! Απέναντι από την Ηλεία δεν είναι μόνο η Ζάκυνθος αλλά και η Κεφαλονιά και το Θιάκι και οι Εχινάδες και οι Οξειές, όπως αναφέρει και ο Όμηρος!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Θα παρακαλούσα να μου επιτρέψετε να επισημάνω κάποια στοιχεία, που αναφέρονται στο κύριο άρθρο του Μπλογκ σας, «Δουλίχιο: Το χαμένο Βασίλειο», τα οποία θεωρώ, με επιχειρήματα, ως σοβαρά λάθη!
    1. Είναι τόσο κορυφαίο το λάθος να αυθαιρετούν κάποιοι τυχάρπαστοι και να ονομάζουν την Ακαρνανία ως Δουλίχιο, που θα σηκωθεί κάποια στιγμή ο Όμηρος και θα μας σπάσει το κεφάλι με την μαγκούρα του! Δεν υπάρχει απολύτως καμία Ιστορική ή άλλη αναφορά έστω και τυχαία ή εκ λάθους, η οποία να δίνει έστω και την ελάχιστη υπόνοια Α) οποιασδήποτε σχέσης του ονόματος Δουλίχιον με την Ακαρνανία, Β) οποιασδήποτε σχέσης της Ακαρνανίας με τους Επειούς και Γ) οποιασδήποτε σχέσης του Δουλίχιου με τους Επειούς. Κανένας Ιστορικός, Ιστοριοδίφης, Φιλόλογος, Περιηγητής, Γεωγράφος, Έλληνας ή Λατίνος, Ευρωπαίος ή Αμερικάνος κλπ. κάποιου επιπέδου, δεν έχει κάνει ποτέ τέτοιους συνειρμούς. Αυτό δεν είναι αυθαιρεσία, είναι ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΕΓΚΛΗΜΑ. Και επειδή για την εν λόγω εποχή, δυστυχώς, δεν έχουμε άλλη πηγή πλην του Όμηρου, οι πάντες διαπιστώνουν ότι ο Όμηρος δεν αφήνει καμία έστω και χαραμάδα, να ταυτίσουμε το Δουλίχιο με την Ακαρνανία, το Δουλίχιο με τους Επειούς ή την Ακαρνανία με τους Επειούς. Η Ιλιάδα, που στηρίζει τη λάθος συλλογιστική του ο Στράβων και όσοι τον αντιγράφουν, δεν έχει απολύτως καμία σχέση με το βασίλειο του Οδυσσέα, στους 15.693 στίχους της! Είναι αποκλειστικά αφιερωμένη στις τελευταίες 51 μέρες της 10ετούς εκστρατείας. Δεν ασχολείται η Ιλιάδα με το Δουλίχιο, απλά αναφέρει ότι μπροστά στα Τείχη της Τροίας, που παρατάχθηκαν οι Ελληνικές Δυνάμεις, τα Στρατεύματα από το Δουλίχιο, τις Εχινάδες και τα Ιερά νησιά, επειδή βρίσκονται στο ενδιάμεσο μεταξύ της Ηλείας και της Ιθάκης, τοποθετήθηκαν αμέσως μετά τα αντίστοιχα της Ηλείας και αμέσως πριν της Ιθάκης! Τίποτε περισσότερο και τίποτε λιγότερο και δεν υπάρχει καμία σύνδεση γραμματική ή συντακτική που να αφήνει να εννοηθεί ότι το Δουλίχιο ήταν ένα νησί των Εχινάδων!
    2. Η άποψη ότι η Ακαρνανία πήγε στην Τροία αλλά δεν αναφέρεται με το όνομά της στο Έπος, δεν αντιλαμβάνομαι πως νομιμοποιείται ο αρθρογράφος σας και την πηγαίνει αυτοβούλως, χαρακτηρίζοντάς την ως Δουλίχιον! Αυτό από πού τεκμαίρεται και μεγαλόστομα μας το πλασάρει! Που το αναφέρει ο Όμηρος; Υπάρχουν βιβλιογραφικά στοιχεία που το βεβαιώνουν κι εμείς δεν τα γνωρίζουμε; Είναι απόρρητα; Γιατί δεν τα αναφέρει; Αυτή η εργασία έχει σχέση με Επιστημονική Έρευνα;
    3. Ερωτήσεις: Η Θεσπρωτία πήγε στην Τροία; Οι Δωριείς ήταν σαφώς Ελληνικό φύλο. Οι Δωριείς πήγαν; Πως νομιμοποιείται ο συντάκτης του Κεντρικού άρθρου σας και στέλνει τους Ακαρνάνες στην Τροία και μάλιστα όχι σαν Ακαρνάνες ή Κουρήτες ή Τηλεβόες κλπ. αλλά σαν Δουλιχιείς κι όχι μόνο, αλλά και χαρακτηρίζοντάς τους επί πλέον και ως Επειούς; Και η ασυδοσία έχει όρια, πέρα από το ότι δεν συμβιβάζεται με την Επιστημονική Έρευνα! Δεν ξέρει κανείς τι να κάνει, να γελάσει ή να κλάψει!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Συνέχεια
    4. Το Έπος της Οδύσσειας μας διαβεβαιώνει με απόλυτο, ξεκάθαρο και σαφέστατο τρόπο ότι το Δουλίχιο είναι απλά ένα ΝΗΣΙ, που αποτελεί ένα ζευγάρι με τη Σάμη και βρίσκεται στο διάμεσο Ζακύνθου και Ιθάκης. Τα τοποθετεί δε τα τρία πλην Ιθάκης, απέναντι από την Ηλεία! Το περιγράφει ότι είναι το μεγαλύτερο ΝΗΣΙ από τα 4 του Οδυσσέα, με μεγάλες Γεωργικές παραγωγές, με πολύ πληθυσμό και μάλιστα με πολλούς μεγάλους Γαιοκτήμονες από τους οποίους προέρχονταν οι 52 μνηστήρες της Πηνελόπης και με πολύ αναπτυγμένη ναυτιλία! Δεν είναι τυχαίο ότι ο Φείδων ο Θεσπρωτός Βασιλιάς, αναγνωρίζοντας την μεγάλη ναυτική δύναμη του Νησιού, έστειλε τον Οδυσσέα, που του παρουσιάστηκε ως Κρητικός, στο Δουλίχιο για να τον πάνε οι Δουλιχιείς στην πατρίδα του την Κρήτη!
    5. Ουδέποτε το Δουλίχιο κατοικήθηκε από Επειούς. Η απόδειξη είναι ότι κανείς από τους μνηστήρες δεν ήταν Επειός, σύμφωνα με τον Όμηρο. Άλλωστε θα ήταν αιτία πολέμου να πάνε σαν μνηστήρες νέοι που ανήκαν σε άλλο Βασίλειο!
    6. Η Ακαρνανία την εποχή του Οδυσσέα δεν είχε σχεδόν καθόλου κάμπο από προσχώσεις του Αχελώου, σύμφωνα με τον Θουκυδίδη. Η θάλασσα ήταν πολύ απόμακρα από την σημερινή της παραλία, ήταν σχεδόν κοντά στο χωριό Στράτος, κάτι που επιβεβαιώνει το «άνευθε» (Οδ. ι, 26), που αναφέρεται στα 3 νησιά «Δουλίχιόν τε Σάμη τε και υλήεσσα Ζάκυνθος», δηλ. πολύ μακριά απ’ τη στεριά. Αντίθετα, ο Θουκυδίδης μας βεβαιώνει ότι στην εποχή του ο Αχελώος «τας ημισείας (Εχινάδες) ήδη ήπειρον πεποίηκεν»! Σήμερα δε από τις 90 περίπου αρχικά Εχινάδες, έχουν απομείνει 21 μόνο.
    Να γιατί ήταν τραγικό το λάθος του Στράβωνα! Γιατί εμμέσως, τοποθετώντας το Δουλίχιο στις Εχινάδες, αποδέχτηκε ότι οι μνηστήρες ήταν Επειοί, κάτι εντελώς ασυμβίβαστο με το όλο πνεύμα και την όλη φιλοσοφία της τότε εποχής, αλλά και με την αλήθεια του Έπους πάνω στο οποίο όλοι στηριζόμαστε. Το εγκληματικό είναι ότι όλοι ή σχεδόν όλοι οι ασχολούμενοι με τον Όμηρο, αντιγράφουν τον Στράβωνα και συνεπώς και τα λάθη του!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Αν δεχθούμε δε ότι το Δουλίχιο ήταν όντως στις Εχινάδες (γιατί πρέπει να είμαστε ηλίθιοι να αποδεχθούμε την Ακαρνανία ως Δουλίχιο), ασφαλώς ο Όμηρος δεν θα έγραφε ποτέ ότι το Δουλίχιο ήταν μακριά από την ακτή "άνευθε"! Και ο Ποιητής που δίνει 70 αξιολογότατες περιγραφές των Ανακτόρων του Οδυσσέα, είναι εντελώς εξωφρενικό να πιστέψουμε πως την εποχή της πλήρους ανάπτυξης της Ναυτιλίας χωρίς χάρτες, δεν ήξερε να περιγράψει λεπτομέρειες των σημαντικών νησιών που τον ενδιέφεραν. Άλλωστε δεν θα είχαν ανακαλυφθεί τα υπόλοιπα Ανάκτορα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Ρε φίλε για να καταλάβω.
    Το πρώτο «τε» συγκοπτόμενο με απόστροφο το είδα δεν είμαι και τόσο άσχετος αλλά αναφέρεται στο Άργος, Η πρόταση λέει «Αυτοί και το Άργος είχαν και την Τίρυνθα την περιτριγυρισμένη με τείχος». Τα δύο «τε» μάλλον προσδιορίζουν τη συνάφεια τω δύο τόπων με το Αυτοί (οι δε). Αν θέλεις περισσότερα παραδείγματα σου βάζω αργότερα.
    Όπως στην Οδύσσεια … «και Δουλίχιόν και Σάμη καὶ ὑλήεσσα Ζάκυνθος».
    Μόνο που τα δύο πρώτα είναι εκφρασμένα με «τε» και το τελευταίο με καθαρό «και» που σημαίνει περισσότερη «συνάφεια» ίσως με το πρώτο την Ιθάκη δηλαδή. Μην επαναλαμβάνω τα ίδια. Μήπως δεν έχω τη δυνατότητα να γίνω κατανοητός? Τι λιγότερο λέω από σένα? Το ίδιο πράγμα λέμε ως προς τα δύο «τε», μόνο που σε άλλο «δίδυμο» αναφέρεται!

    Τώρα για αυτά τα υποθετικά περί Βοριά τε Νότου τε Δύσης τε Ανατολής τε, μάλλον πρέπει να τα θεωρήσουμε λίγο επιεικώς φαιδρά γιατί ο Όμηρος τον ήλιο κοίταε από πού Ανατέλλει και που Δύει και όχι τους υποθετικούς χάρτες. Και βγάζει μάτι ο κακομοίρης από πού βγαίνει και που πέφτει.
    Μα και αν δεχθούμε ότι η Οδύσσεια είναι μια «σούμα» από δημοτικά τραγούδια της εποχής που είναι το περισσότερο αποδεχτό, μη μου πείς ότι ο κοσμάκης έριχνε κάτω τσού χάρτες για να τραγουδήσει? Ότι έγλεπε έγραφε όπως και τώρα αγαπητέ Νόντα.
    Έπειτα τι δουλειά έχει ο Στράβωνας με την Οδύσσεια όταν έζησε 2.500 χρόνια μετά, ή ο Πλίνιος μετά από 1000?
    Αν βάλεις τις πληροφορίες που έχεις εσύ και εγώ και ο καθένας της σημερινής εποχής, ξέρουμε πολλά περισσότερα από αυτούς αν θέλουμε.
    (Δεν αμφιβάλω για την ικανότητα και τις γνώσεις τους αλλά πάντα σχετικά με την εποχή τους κρίνω).

    Τώρα για το Δουλίχιο υποστηρίζω ότι ήταν η σημερινή Ζάκυνθος απλά υπήρχε το Δουλίχιο με ισχυρή πόλη εκ των υστέρων τη Ζάκυνθο και παρέμεινε σιγά - σιγά το όνομα της πόλης σε όλο το νησί.
    Η Ζάκυνθος προφανώς ήταν άλλο νησί και κάποιος την θέτει στη Λευκάδα μόνο που δεν έχω διαβάσει το σκεπτικό του.
    Εγώ την θέτω αλλού πάντως.

    Για τα υπόλοιπα που γράφεις είμαι σχεδόν σύμφωνος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Για να μη συνεχίζουμε τη κόντρα στη «δίδυμη» υπόσταση του Ομηρικού Δουλιχίου και Σάμου θα αναλύσω λεπτομερώς τους στοίχους του Ομήρου και συγνώμη αν κουράσω κάποιους.
    Πάμε λοιπόν: (ι – 21)

    … «ναιετάω δ᾽ Ἰθάκην ἐυδείελον· ἐν δ᾽ ὄρος αὐτῇ
    Νήριτον εἰνοσίφυλλον, ἀριπρεπές· ἀμφὶ δὲ νῆσοι
    πολλαὶ ναιετάουσι μάλα σχεδὸν ἀλλήλῃσι,
    Δουλίχιόν τε Σάμη τε καὶ ὑλήεσσα Ζάκυνθος.».

    Μετάφραση:
    Κατοικώ δε στην Ιθάκη την ευδιάκριτο (περιφανή) με το όρος σε αυτήν
    Νήριτον που σείει τα φύλλα (κατ΄επέκταση το υπό ανέμων προσβαλλόμενο, υψηλό), που διακρίνεται, κατά αμφότερα τα μέρη (αμφί ), ή ( πέριξ αυτού ίσως με πιθανότητα λάθους ερμηνείας όμως) νησιά
    πολλά κείμενα πολύ κοντά μεταξύ τους
    Και το Δουλίχιο και η Σάμη και η δασώδης Ζάκυνθος
    Άλλη πιθανότητα ερμηνίας:
    Δουλίχιο και Σάμη τε και (και – και) δασώδης Ζάκυνθος.

    Έβαλα και τις δύο ερμηνείες που μπορεί να δώσει κανείς στο τελευταίο στοίχο που τελικά έχουν το ίδιο αποτέλεσμα.
    Τα τρία νησιά είναι πολύ κοντά μεταξύ τους όμως τα «τε» αναφέρονται στη σχέση των νησιών με την Ιθάκη, «είναι αμφί αυτής» Το «τε» δηλαδή συμπλέκει και δεικνύει τη σχέση τους με την Ιθάκη.

    Το τελευταίο «τε και» φανερώνει την ακόμα μεγαλύτερη γειτνίαση της Ζακύνθου με την Ιθάκη, διότι συνηθίζεται να χρησιμοποιείται επί στενοτέρας συνδέσεως λέξεων και προτάσεων. (Πάπυρος – Λαρούς).
    Αλλά και μόνο του το «και» είναι ισχυρότερο του «τε». (Βασδέκης)

    Άρα εδώ φαίνεται η στενή σχέση (γειτνίαση) μεταξύ Ιθάκης – Ζακύνθου και στη χειρότερη ερμηνεία (παρερμηνεία πιστεύω), μεταξύ Σάμου – Ζακύνθου, ποτέ όμως μεταξύ Σάμου - Δουλιχίου.

    Αυτά φίλε Νόντα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Θα μπορούσα κάλλιστα να αποφύγω οποιαδήποτε εχθρική αντιπαράθεση, με τον οποιονδήποτε κακόβουλο κριτή των θέσεών μου, θεωρώντας τον ως έναν ακόμη αυτόκλητο «ειδήμονα» με αδικαιολόγητες εμμονές και ψυχώσεις, αφήνοντάς τον στο πείσμα του. Καλή και χρήσιμη κάποιες φορές η απαξίωση, μα έλα όμως που δεν μου αρέσει η αποφυγή των προκλήσεων και σε καμιά περίπτωση δε θέλω να νομίσει κάποιος πως τον αποφεύγω, δείχνοντας δειλία ή στην καλύτερη περίπτωση αδιαφορία. Τους Λαιστρυγόνες και τους Κύκλωπες, δεν τους φοβάμαι. Ίσως μάλιστα, να βοηθήσω κάπως και τον επιτιθέμενο σχολιαστή μου, ο οποίος απ’ ότι φαίνεται, θεωρεί τον εαυτό του πολύ μοιραίο (σε καμιά περίπτωση τυχαίο), μετριάζοντας την αλαζονική σιγουριά του και τις φαντασιώσεις που έχει με τον Όμηρο στο πλάι του, ως τιμωρό σε όποιον δε συμφωνεί με τη δική του Λευκαδίτικη θεωρία.
    Ας τα πάρουμε λοιπόν τα πράγματα από την αρχή. Θα ασχοληθώ για άλλη μια φορά με το θέμα του προσανατολισμού της Ιθάκης στην ραψωδία ι, μιας και το προηγούμενο σχόλιό μου ίσως δεν αναγνώστηκε από τον κ.Notis ή δεν έγινε αντιληπτό. Πολύ επιμορφωτική και ενδιαφέρουσα, επιπέδου διατριβής, η ερμηνεία του «τε», αλλά καθόλου πρακτική για τον σκοπό μας, μιας και το «αμφί» (=εκατέρωθεν) του προηγούμενου και οδηγού στίχου, ακυρώνει την προσπάθεια χρήσης του, ως απόδειξη της θεωρίας των Λευκαδιστών. Όπως και να το κάνουμε, υπάρχει και αυτή η λέξη και αποφεύγοντάς την, μόνο τους αδαείς καταφέρνει κάποιος να πείσει. Αντί λοιπόν να παίζει κάποιος με το «τε» και να «καικεδίζει», ας χρησιμοποιήσει τη δική μου ερμηνεία, στην παλιότερη ανάρτησή μου στο παρόν blog. Πιστεύω πως περισσότερο και καλύτερα θα εξυπηρετήσει τον σκοπό (πονηρό ή μη), οποιουδήποτε από τα τέσσερα νησιά, μνηστήρα της ομηρικής Ιθάκης. Έτσι θα βγει και από τον κόπο, να κάνει τις παρατιθέμενες ασκήσεις επί χάρτου, του φίλτατου κ.Notis, για τις οποίες η άποψη του φίλου Aris, με καλύπτει.
    Παρόμοια αναδρομή σε παλαιότερη ανάρτηση, συμβουλεύω να γίνει από τους επίδοξους σχολιαστές μου και για την περίπτωση του Δουλιχίου, ως νησί της επικράτειας του Οδυσσέα. Μόνο έτσι συμπληρώνεται η δική μου πρόταση, που περιληπτικά καταλήγει στο Ακαρνανία=Βασίλειο του Δουλιχίου (με Επειούς) και Λευκάδα=νησί του Βασιλείου της Ιθάκης με το όνομα «Δουλίχιο» (με Κεφαλλήνες). Όσον αφορά στις ιστορικές πηγές που επιβεβαιώνουν κάτι τέτοιο, ας το αφήσουμε καλύτερα. Πρέπει να είμαστε πολύ επιφυλακτικοί με αυτά τα πράγματα. Κανένας ερευνητής του ομηρικού ζητήματος, αρχαίος ή σύγχρονος, δε γράφει με σιγουριά για την ομηρική γεωγραφία και όλοι τις ίδιες ΛΟΓΙΚΕΣ υποθέσεις κάνουμε. Δεν μπορώ να καταλάβω όμως, πως ο σχολιαστής μου απαιτεί να παρατεθούν κάποιες ιστορικές μαρτυρίες, όταν ο ίδιος τις απορρίπτει; Γιατί (εκτός από εμένα) προσβάλει και καταργεί και τον ιστορικό της αρχαιότητας; Τι του έκανε ο Στράβων; Ιστορική πηγή δεν είναι και αυτός ή μήπως δεν εξυπηρετεί ΠΑΝΤΑ τα συμφέροντά μας; Για παράδειγμα, θα μπορούσα πολύ εύκολα να επικαλεστώ τη θέση του Στράβωνα και με την ίδια ακριβώς τακτική που ακολουθούν οι Λευκαδιστές, στη θεωρία του τύπου ντόμινο, εκδίωξης και μετανάστευσης των Αχαιών, να καταλήξω στο αυθαίρετο (αλλά ως εκ θαύματος, «επιβεβαιωμένο» από ιστορικές πηγές) συμπέρασμα, ότι οι κάτοικοι του Δουλιχίου, κατέφυγαν σε ένα μικρό νησί των Εχινάδων, κατά την ιστορική εποχή, εκδιωκόμενοι από την Ακαρνανία. Κατά αυτό τον τρόπο δε δικαιολογεί ο Dorpfled, την σημερινή ονομασία των νήσων Κεφαλλονιάς και Ιθάκης; Και μιας και αναφέραμε το μεγάλο και σεβαστό για τις απόψεις του, αρχαιολόγο, μήπως και αυτός δεν έτυχε της ίδιας κριτικής αντιμετώπισης, από «παντογνώστες» «επιστήμονες» επιπέδου, όταν κατάθεσε τους συνειρμούς του και την ρηξικέλευθη θεωρία του; Μήπως υπάρχει καμία ιστορική πηγή, πριν από αυτόν, που να λέει ότι η Λευκάδα είναι η ομηρική Ιθάκη; Παρόλα αυτά, δεν είδα κανέναν εισαγγελέα δίωξης ΙΣΤΟΡΙΚΩΝ ΕΓΚΛΗΜΑΤΩΝ, να του βγάζει ένταλμα σύλληψης. Μήπως για αυτό υπάρχουν ακόμη σήμερα οι παράνομοι οπαδοί του; Είναι άραγε και αυτοί τόσο ηλίθιοι;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Για να συνεχίσουμε (πάντα σοβαρά) την κουβέντα μας, θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε την βάση επί τις οποίας αναφερόμαστε. Δεν γνωρίζω ποιο αντίγραφο ή μετάφραση της Ιλιάδας έχει ο σχολιαστής μου, στο οποίο δεν αναγράφεται το Βασίλειο της Ιθάκης ή το Βασίλειο του Δουλιχίου. Ίσως η μετάφραση του Καζαντζάκη-Κακρίδη, αλλά αυτοί παραλείψανε τον κατάλογο των πλοίων, για λόγους συντομίας. Δεν περιγράφεται στη ραψωδία Β, το Βασίλειο του Δουλιχίου με βασιλέα-στρατηγό τον Μέγη και υπηκόους-πολεμιστές Επειούς ή μήπως δεν είναι αυθεντικό τμήμα και πρέπει να το παραβλέψουμε; Ας μας το πει να το ξέρουμε, αλλά μη τρελαθούμε κιόλας. Το σίγουρο πάντως είναι, πως ήταν όλοι ΑΧΑΙΟΙ ή αν θέλεις ΔΑΝΑΟΙ. Πως είναι δυνατόν να μιλάει κάποιος για Δωριείς ή άλλο «Ελληνικό» φύλο; Ακόμη έτσι όμως να ήταν και όποιος κάτοικος της Ελληνικής χερσονήσου ήθελε, συμμετείχε στον πόλεμο εναντίον της Τροίας, ποιος λέει ότι είχε και την δυνατότητα πολιτικά και στρατιωτικά, να σταθεί δίπλα στους ισχυρούς βασιλιάδες των Αχαιών;
    Όσον αφορά στην κατοίκηση της Ακαρνανίας, από Αχαιούς και μάλιστα τόσο εύπορους, ώστε να στείλουν 40 πλοία στην Τροία, θα υπενθυμίσω ότι στον ίδιο κατάλογο και οι Φωκείς έχουν τον ίδιο αριθμό, κι ας μην είναι πλουσιότερη, μεγαλύτερη ή πεδινότερη η χώρα τους. Τα αδιάψευστα αρχαιολογικά ευρήματα εξάλλου, με τον πλούσιο θαλαμοειδή τάφο στο Λουτράκι Κατούνας, της Γ’ Μυκηναϊκής περιόδου, επιβεβαιώνουν τον «θρασύ» ισχυρισμό μου.
    Υπάρχει κάποιο αντίστοιχο εύρημα στην Λευκάδα, που να επιβεβαιώνει τους δικούς των Λευκαδιστών, περί της ομηρικής Ιθάκης; Ότι βρέθηκε από τον προαναφερθέντα αρχαιολόγο, αφορούσε πολύ παλαιότερη εποχή. Αντίθετα, στην νοτιανατολική Κεφαλλονιά, χωρίς να έχει γίνει τόσο εξαντλητική έρευνα, υπάρχουν περισσότερες ενδείξεις και πολύ σύντομα αποδείξεις. Είμαι σε θέση να ξέρω μερικές από αυτές. Ας περιμένουμε λίγο ακόμη και θα φανερωθεί όλη η ομηρική γεωγραφία. Νομίζω πως θα έχουμε το προνόμιο να ζήσουμε τέτοιες μεγάλες στιγμές. Ακόμη και τότε όμως, κάποιοι που σήμερα αυτοπροβάλλονται ως θιασώτες και υπερασπιστές της ιστορικής ακρίβειας, με μεγάλο στόμα και περίσσια άνεση, σίγουρα θα κλάψουν, γιατί η αλήθεια θα έχει γκρεμίσει τα απατηλά όνειρά τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Aς Aς υποθέσουμε ότι έχουν κάποια βάση (ξέρω ότι δείχνω αρνητική διάθεση αλλά συμβαίνει πράγματι δεν κρύβομαι) σε όσα εξιστορείς φίλε Σάκη περί των δύο Δουλιχίων (στεριανού και νησιωτικού). Άποψη είναι όμως τη δέχομαι.
    Τι το αρνητικό βρίσκεις στο να ήταν Δουλίχιο η σημερινή Ζάκυνθος όμως ?
    Άλλωστε και ο Ζάκυνθος του Δαρδάνου δεν είναι σίγουρο ότι με Αρκάδες εποίκησε τη Ζάκυνθο και έχτισε τη νεότερη Ψωφίδα στη σημερινή πόλη Ζάκυνθο.
    Η περιοχή της αρχαίας Ψωφίδας από όπου ξεκίνησε παίζεται αν κατοικούνταν από Αρκάδες, ή Επειούς οπότε κάποια από τα γραφόμενά σου μπορεί να εξηγούνται με τους Επειούς (ίσως)του Δαρδάνου.
    Αλλά για να ξαναέλθω στο ερώτημα, εάν δεχθούμε το Δουλίχιο σα Ζάκυνθο τι δεν «δένει» με την Οδύσσεια?
    Μήπως ‘ότι μας παρουσιάζεται το ίδιο πρόβλημα αλλά τώρα είναι η Ζάκυνθος?

    Υ.Γ.
    Και εντάξει άμα ανάβουν τα πνεύματα έχει το ενδιαφέρον της η υπόθεση, αλλά όχι και να φτάσουμε σε πραγματικές μονομαχίες.
    Εγώ το ξεκόβω από αρχής μάρτυρας παρίσταμαι, πιστόλα δε κρατάω όμως με τίποτα γιατί δε μου ΄ρχεται να φάω άνθρωπο για τον Οδυσσέα. Ξέρεις τι μάρκα ήτανε πιστεύω!

    Χα χα χα χα χα χα χα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Μου κάνει εντύπωση και οφείλω να το επισημάνω. Πολύ "μαλάκωσες" (μην το εκλάβεις όπως ακούγεται) φίλε μου και όχι πως είναι κακό και εγώ δεν θέλω καμία κόντρα, αλλά εσύ ειδικά δεν μας έχεις συνηθίσει σε τέτοια. Μας απογοήτευσες. Εσύ δεν ήσουν που έστελνες ρουκέτες αδιακρίτως και κοπτόσουνα ότι η Λευκάδα ήταν απλώς μια άγονη περιοχή, ικανή μόνο για παραγωγή αλατιού. Στο είπα πως άμα εμφανιζόταν κανένας από εκεί, θα έπρεπε να τον κάνεις καλά. Άμυνα λοιπόν και κάτσε να απολαύσεις τον αγώνα.
    Συνοπτικά, θα μπορούσα να απαντήσω στον σχολιαστή μου: "Είπε ο γάιδαρος, τον πετεινό κεφάλα" αλλά ήμουν σίγουρος, ότι κάποιος θα προσέθετε: "Δυο γάιδαροι μαλώνανε, σε ξένο αχυρώνα".
    Και για την ερώτησή σου, ναι, δεν μας έχεις πει ακόμη, που ήταν τελικά η ομηρική Ζάκυνθος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα φίλε Σάκη.
      Ωραίος είσαι χα χα χα χα.
      Λοιπόν όσο αφορά την Ομηρική Ζάκυνθο επέτρεψέ μου να σου πω πως ποτέ ένας Θιακοκεφαλλονίτης δε «ξεβρακώνεται» τελείως.
      Άλλωστε θα ντροπιάζαμε τον πρόγονό μας Οδυσσέα.
      Τσι μπόμπες μου τσι έχω και σε κατάσταση εντιμότητας κιόλας.
      Απλά περιμένω να σκάσετε «μύτη»!!

      Χα χα χα χα χα χα.

      Διαγραφή
  30. καλημερα,,αφήσα το να σας λύσει την απορεία ο Αβρααμ!!,,ευκολη δουλειά,,γιατι εκτος του ΄΄οτι είναι φοβερός καλιτεχνης,,..στην τελευταία ανάρτηση,, ξεδιαλύνω το κουβάρι,,δινοντάς του λίγες επιλογές!!!
    http://porosnews.blogspot.gr/2013/02/blog-post_1141.html?showComment=1361217587638#c6979483192803086905

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. επειδή μπερδευομαστε με τους σχολιασμούς ,,τον βάζω και εδώ,,! σαν καλός οικοδεσπότης,,, με ωραίο Αχυρώνα,,και όσο μπορω δίκαιος!
    e-poros18 Φεβρουαρίου 2013 - 9:59 μ.μ.
    Για να φανώ δίκαιος σαν οικοδεσπότης,, και επειδη έπαψα τις θεωρείες τελευταία!!
    θα προτείνω να δεκτούμε μία υπόθεση από τον καθένα σας για να βγάλουμε αποτέλεσμα!!!
    Ετσι καμοιά φορά λύνεις και τον πιο δύσκολο γρίφο!!
    ας υποθέσουμε ότι εγώ βρήκα ποια ειναι η ιθάκη!!!=Πορος-Τζαννατα
    ο φίλος Σάκης την Αστερίδα,, (σκόπελος μεταξύ ζάκυνθου Ηλείας),ο καλός φίλος,,και ας μας κοντράρει Αρις,,
    (για να μην μας ρίξει και μανά Πάτριοτ,, ) να δεχτούμε την τολμηρή,, αλλά και λογική θέση Δουλίχι=Ζάκυνθο
    που μάλλον λύνει το πρόβλημα,, και ο φίλος Νόντας βρήκε την Σάμη=Τωρινή ιθάκη!! Αβρααμ,, βρες μας τώρα την Ζακυνθο! χαχα
    ετοιμο το Παζλ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. Άκρα του τάφου σιωπή!
    Το Δουλίχιο είναι η σημερινή Ζάκυνθος.
    Αντίρρηση καμία, έτσι βγαίνουν τα αποτελέσματα όχι πες ο ένας πές ο άλλος.
    Σηκώνεις τσου πυραύλους και τι να κάμει ο έρημος ο άλλος το μαύρο άσπρο φωνάζει ότι είναι! Χα χα χα χα.
    Τι έγινε ρε παιδιά με έφαε η μοναξιά σα τον Ολυμπιακό στο πρωτάθλημα νοιώθω.
    Ε το ψάχνουμε είπα, μπας και με τα πολλά νερά που έκαμε ξεπετάχτηκε κάνα νησί καινούριο και έμεινα πίσω?
    Ή ψάχνετε την αγορά για όπλα αντιπερισπασμού?

    Χα χα χα χα χα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. ΔΕΝ ΜΑΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕ Ο ΑΒΡΑΑΜ,,ΣΤΟ ΠΟΛΥ ΠΙΘΑΝΟ ΣΕΝΑΡΙΟ,,ΟΜΟΛΟΓΩ,,ΔΟΥΛΙΧΙ=ΖΑΚΥΝΘΟΣ,,,, ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΟΜΗΡΙΚΗ ΖΑΚΥΝΘΟΣ ΟΜΩΣ? ,, ΚΑΙ ΘΑ ΣΤΕΝΟΧΩΡΗΘΕΙ Ο ΦΙΛΟΣ ΝΟΝΤΑΣ,,ΜΕ ΤΙΣ ΤΟΣΕΣ ΕΠΕΞΗΓΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΘΚΗ=ΛΕΥΚΑΔΑ!,,ΜΑΛΟΝ ΚΟΙΤΟΥΣΑΝ ΤΟΝ ΧΑΡΤΗ ΑΝΑΠΟΔΑ ΤΟΤΕ!,,ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΤΗΣΑΜΕ ΤΩΡΑ!,, ΑΣΤΑ ΛΟΙΠΟΝ ΝΑ ΣΕΝΑΡΙΑ ΓΡΑΜΜΕΝΑ,,ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΧΑΡΑ ΜΑΣ ΟΤΙ ΟΛΟΙ ΚΑΤΙ ΒΡΗΚΑΜΕ,, ΚΑΙ ΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΤΙΣ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΕΙΣ ΕΙΔΙΚΩΝ ΟΤΑΝ ΑΥΤΟΙ ΕΠΙΛΕΞΟΥΝ ΟΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΙΛΗΣΟΥΝ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. "Επιτρέπεται να βιάζουμε την Ιστορία, με την προϋπόθεση ότι θα της κάνουμε παιδί."
    Αλέξανδρος Δουμάς, 1802-1870, Γάλλος συγγραφέας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φίλε Σάκη και εγώ τη βίασα αλλά τα ήθελε και ο αποτέτοιος της, δε μπορεί να σου έρχεται γύρω – γύρω και να κάνει την άγνωστη σε τρώει η περιέργεια.
      Λένε λοιπόν τα παιδιά του βιασμού είναι πανέξυπνα και όμορφα, λες το δικό μου να είναι δεούτελο και τερατάκι?

      Χουά χα χα χα χα χα χα .

      Διαγραφή
  35. θα μας πάνε μεσα για αποπλάνηση!!,, είναι κικρουλα ακομη,,μόνο κάτι χιλιαδες χρονια ακόμη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. Αγαπητέ Άρη
    Μιας και είμαι κακόβουλος, και μιας και ήρθαν στα Επτάνησα τα ... ήμερα να διώξουν τα ... άγρια και μιας και πιστεύω πως η σιωπή είναι χρυσός, απαντώ σε σένα, τα παρακάτω:
    1. Το ...τε... στον Όμηρο είναι ισχυρότερο από το ...και..., ενώ ατονεί στην Κλασσική εποχή και καθιερώνεται το ...και...! Ξαναδιάβασέ τα όσα έγραψα πιο πάνω, στα οποία συμφωνούν και όλοι οι Πανεπιστημιακοί που γράφουν στα Ομηρικά Λεξικά, καθώς και επίσης άπαντες οι Ομηριστές και οι Πανεπιστημιακοί του Αριστοτέλειου της Θεσσαλονίκης, που συνεργάζομαι μαζί τους.
    2. Το Δουλίχιο είναι εντελώς έξω από το Ομηρικό κείμενο να το τοποθετούμε στην σημερινή Λευκάδα, για πολλούς λόγους, ο βασικότερος είναι ότι ο Όμηρος μας βεβαιώνει ότι ερχόμενο από την Θεσπρωτία το πλοίο που μετέφερε τον Οδυσσέα σταμάτησε στην Ιθάκη του Οδυσσέα για δειλινό σε μια αμμουδιά (μπάρμπεκιου που λένε και οι φίλοι μας οι Εγγλέζοι) και μετά κατευθύνθηκαν προς το Δουλίχιο. Άρα η Ομ. Ιθάκη ήταν πιο βόρεια - βορειοδυτικά από το Δουλίχιο. Συνεπώς η άποψη ότι το Δουλίχιο ήταν η Λευκάδα είναι αντίθετη από την άποψη του Όμηρου, άρα δεν λογαριάζεται και πετιέται. Άλλωστε σε πολλά χωρία και της Οδύσσειας και του Ύμνου προς τον Απόλλωνα και στην Αινειάδα του Βιργίλιου, η σειρά των νησιών είναι από Βόρεια βορειοδυτικά πρώτη η Ιθάκη, αμέσως μετά τα δίδυμα «Δουλίχιόν τε Σάμη τε» και τελευταία η Ζάκυνθος ή από νοτιοανατολικά ερχόμενος ο Αινείας συναντά αμέσως μετά τις Στροφάδες την Ζάκυνθο, μετά τα δίδυμα Dulichiumque Sameque και τελευταία τα απόκρημνα γκρέμια του Νήριτου, την Ιθάκη του μισητού Οδυσσέα. Δέχομαι οποιαδήποτε στοιχειοθετημένη αντίθετη άποψη μέσα όμως από τα Ομηρικά κείμενα.
    3. Το ότι η Λευκάδα από το 8.500 π.Χ είναι νησί και σήμερα πλέον αναγνωρίζεται από όλους, λόγω των Γεωφυσικών Επιστημών, αυτό δεν μπορεί να καταλογιστεί στα λάθη του Στράβωνα, γιατί δεν είχε τα σημερινά επιστημονικά δεδομένα. Όμως εκείνο που δεν συγχωρεί κανείς είναι το γεγονός της ανυπαρξίας της λέξης χερσόνησος. Δεν υπήρχε η λέξη χερσόνησος στην αρχαιότητα και γι’ αυτό ονομάσθηκε έτσι η Πελοπόννησος. Η λέξη χερσόνησος δημιουργήθηκε από τον Ηρόδοτο το 450 π.Χ και μέχρι την εποχή του Στράβωνα δεν χρησιμοποιούνταν ποτέ στον καθημερινό λόγο. Απόδειξη είναι ότι ο Διόδωρος ο Σικελιώτης, λίγο παλιότερος αλλά σύγχρονος του Στράβωνα (έζησε το 80 – 20 π.Χ), ο οποίος γράφει για την κατάληψη από τους Αθηναίους της Σκιώνης, στο πρώτο πόδι της Χαλκιδικής, την χερσόνησο της Κασσάνδρας ή Παλλήνης, και την δωρεά της αμέσως μετά στους Πλαταιείς: [Ἀθηναῖοι δὲ τοὐναντίον τῷ φόβῳ βουλόμενοι καταπλήξασθαι τοὺς ἐν ὑποψίᾳ ἀποστάσεως ὄντας, παράδειγμα πᾶσιν ἀνέδειξαν τὴν ἐκ τῶν Σκιωναίων τιμωρίαν• ἐκπολιορκήσαντες γὰρ αὐτοὺς καὶ πάντας ἡβηδὸν κατασφάξαντες, παῖδας μὲν καὶ γυναῖκας ἐξηνδραποδίσαντο, τὴν δὲ ΝΗΣΟΝ οἰκεῖν παρέδοσαν τοῖς Πλαταιεῦσιν, ἐκπεπτωκόσι δι´ ἐκείνους ἐκ τῆς πατρίδος]. Με τη λέξη ΝΗΣΙ, λοιπόν, ο Διόδωρος εννοεί την χερσόνησο της Κασσάνδρας, όπου βρίσκονταν η πόλη Σκιώνη, γιατί ακόμη και την εποχή του δεν χρησιμοποιούνταν στον προφορικό λόγο. Το λάθος του Στράβωνα ως προς την Λευκάδα, που δεν την θεωρούσε ΝΗΣΙ, τον οδήγησε σε λάθος δρόμους. Έτσι τοποθέτησε το Δουλίχιο στις Εχινάδες εντελώς αυθαίρετα!

    ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. ΣΥΝΕΧΕΙΑ
    4. Αιτωλοακαρνανία και Δουλίχιο δεν υπάρχει απολύτως καμία σχέση και μάλιστα από Ιστορικούς Ακαρνάνες το γένος (π.Χ. Γεράσιμος Κατωπόδης, Φιλόλογος, Ιστορικός, "Η ΑΡΧΑΙΑ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑ" κλπ.). Κι αυτό για τους παρακάτω λόγους:
    α. Διότι το Δουλίχιο και η Σάμη είναι πάρα πολύ κοντινά νησιά μεταξύ τους, όπως μας διδάσκει ο Όμηρος με τρεις καταφάσεις, η πρώτη «Δουλίχιόν τε Σάμη τε» που δείχνει με τα δύο …τε… πολύ κοντινή απόσταση μεταξύ τους,
    β. Η δεύτερη επιβεβαίωση δίνεται με τη φράση «μάλα σχεδόν αλλήλησι» = πάρα πολύ κοντά μεταξύ τους με σαφή τοποθέτηση για τα άλλα τρία νησιά (Δουλίχιο, Σάμη και Ζάκυνθο).
    γ. Το επισφραγίζει με το «αι δε άνευθε» = τα άλλα 3 νησιά είναι μακριά απ’ τη στεριά, τα αντιδιαστέλλει δηλ. με την Ιθάκη, την οποία τοποθετεί «χθαμαλή ειν’ αλί κείται» = βρίσκεται πολύ κοντά στη στεριά. Όπως βλέπεις δεν λέει «χθαμαλή εστίν» αλλά «χθαμαλή κείται» το οποίο ο Στράβων το ερμηνεύει «οὔτε γὰρ χθαμαλὴν δέχονται ταπεινὴν ἐνταῦθα͵ ἀλλὰ πρόσχωρον τῆι ἠπείρωι ἐγγυτάτω οὖσαν αὐτῆς• οὔτε πανυπερτάτην ὑψηλοτάτην ἀλλὰ πανυπερτάτην πρὸς ζόφον͵ οἷον ὑπὲρ πάσας ἐσχάτην τετραμμένην πρὸς ἄρκτον•»
    δ. Ας παραβλέψουμε για λίγο όλους τους παραπάνω λόγους και ας ακολουθήσουμε το σκεπτικό του ίδιου του Στράβωνα! Δες τε πως ο ίδιος το αιτιολογεί:
    οἳ δ' ἐκ Δουλιχίοιο Ἐχινάων θ' ἱεράων
    καὶ αὐτοῦ τοῦ Δουλιχίου τῶν Ἐχινάδων ὄντος· καί
    οἳ δ' ἄρα Βουπράσιόν τε καὶ Ἤλιδα
    καὶ τοῦ Βουπρασίου ἐν Ἤλιδι ὄντος· καἶ
    οἳ δ' Εὔβοιαν ἔχον καὶ Χαλκίδα τ' Εἰρέτριάν τε
    καὶ τούτων ἐν Εὐβοίᾳ οὐσῶν·

    Ο Στράβων, προφανώς για να πείσει τον εαυτό του αλλά και όλον τον υπόλοιπο Κόσμο, παραλληλίζει την επίμαχη πρόταση του Όμηρου «οι δ' εκ Δουλιχίοιο, Εχινάων θ' ιεράων νήσων», προσπαθώντας να την συνταυτίσει με παρόμοιες, κατά την άποψή του, προτάσεις μέσα από το Ομηρικό κείμενο, ώστε να αποδείξει την εντελώς άστοχη τοποθέτηση του Δουλίχιου στις Εχινάδες, μιας και από την αρχή απέρριψε την Λευκάδα ως τέταρτο νησί του βασιλείου του Οδυσσέα. Δυστυχώς όμως τα παραδείγματα, που χρησιμοποιεί, αυτά τα ίδια τον προδίδουν. Έτσι με τη φράση «Βουπράσιόν τε και Ήλιδα» συνδέει με …τε… την πρώτη λέξη (που αντιπροσωπεύει το μέρος, το υποσύνολο) και την δεύτερη με …και... (που αντιπροσωπεύει το όλον), δηλ. χρησιμοποιεί δύο συνδέσμους, υποχρεωτικά όσες είναι και οι λέξεις που συνδέει. Συνεχίζει με την φράση «οι δ' Εύβοιαν έχον και Χαλκίδα τε Ειρέτριάν τε» με την οποία χρησιμοποιεί πρώτα το όλον (Εύβοια) στο οποίο προσθέτει με το …και… τα δύο επί μέρους υποσύνολα (την Χαλκίδα και την Ερέτρια) τα οποία συνδέει με δύο …τε…, επειδή ακριβώς είναι πολύ κοντινά μέρη μεταξύ τους, κάτι που το επιβεβαιώνει με το διπλό …τε… Κι εδώ επειδή έχει τρεις περιοχές τις συνδέει με 3 συνδέσμους, δύο …τε… και ένα …και… Προσθέτουμε κι εμείς την βασική περιγραφή του Οδυσσέα για την πατρίδα του στον Αλκίνοο, για επιβεβαίωση όλων των παραπάνω, «Δουλίχιόν τε Σάμη τε και υλήεσσα Ζάκυνθος», στην οποία έχουμε μια παράλληλη σύνδεση των τριών επί μέρους υποσυνόλων, στο αρχικά αναφερόμενο όλον (ναιετάω δ’ Ιθάκην). Τα πολύ κοντινά μεταξύ τους υποσύνολα – Δουλίχιο και Σάμη – τα συνδέει με το επαναλαμβανόμενο δύο φορές …τε… (το οποίο είναι στον Όμηρο ισχυρότερο από το …και…) και το πιο απόμακρο με το …και… που είναι η Ζάκυνθος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. ΣΥΝΕΧΕΙΑ
    Έχοντας αυτά τα δεδομένα (Βουπράσιο με Ήλιδα, Εύβοια και Χαλκίδα με Ερέτρια, αλλά και όλα τα μέρη που αναφέρονται στον Κατάλογο των Νεών, έχουν τόσους συνδέσμους όσους και τα προστιθέμενα μέρη), καταλήγει ο Στράβων: «και αυτού του Δουλιχίου των Εχινάδων όντος». Η βασική πρόταση που χρησιμοποιεί σαν αφετηρία και την συγκρίνει με τις δύο επόμενες, «οι δ' εκ Δουλιχίοιο Εχινάων θ' ιεράων», έχει δύο σύνολα και ένα υποσύνολο, το πρώτο σύνολο είναι των Εχινάδων και το δεύτερο των Ιερών νησιών (ή Θοών ή Οξειών) και ένα υποσύνολο, το Δουλίχιο και έχει μόνο ένα συμπλεκτικό σύνδεσμο αντί για τρεις. Και για να είμαι πιο κοντά στη λογική του, θα δεχθώ ότι χρησιμοποιεί ένα όλον (σύνολο) τις Εχινάδες και δύο μέρη, το Δουλίχιο και τα Ιερά νησιά. Με όποιο σκεπτικό κι αν το ερευνήσεις απαιτούνται 3 σύνδεσμοι για να ταυτιστεί με αυτά που συγκρίνει για να καταλήξει με αξιοπιστία στο ότι το Δουλίχιο ανήκει στις Εχινάδες. Βασιζόμενοι πάνω στην δική του ακριβώς συλλογιστική αδυνατούμε να παρακολουθήσουμε την κατάληξη στην οποία οδηγήθηκε ο Στράβων. Στην όλη αυτή πρόταση που περιλαμβάνει τρία βασικά μέρη και σύμφωνα με τις παρόμοιες προτάσεις που ο ίδιος χρησιμοποίησε και προσθέσαμε και μεις την βασικότατη περιγραφή προς τον Αλκίνοο, θα ‘πρεπε να χρησιμοποιήσει ο Όμηρος δύο …τε… και ένα …και… ή δύο …και… και ένα …τε…, οπότε ο Στράβων θα δικαιώνονταν για την συλλογιστική του την γραμματολογική ή συντακτική. Άλλωστε γι’ αυτό επέλεξε και την Ήλιδα με το Βουπράσιο και την Εύβοια με την Χαλκίδα και την Ερέτρια! Δυστυχώς η πρόταση που χρησιμοποίησε «οι δ' εκ Δουλιχίοιο Εχινάων θ' ιεράων νήσων», πέρα από το ότι ανήκει σε άλλο Έπος, το οποίο οι χωρίζοντες δεν δέχονται ότι είναι του Όμηρου, έχει μόνο ένα συμπλεκτικό σύνδεσμο …τε…! Αν όντως το Δουλίχιο ανήκε στο σύμπλεγμα των Εχινάδων, τότε ο Όμηρος θα έγραφε πιθανόν «Οι δ' εκ Δουλιχίοιό τε και Εχινάων θ’ ιεράων νήσων» ή κάπως έτσι και πάντως με τρεις ή τουλάχιστον δύο συμπλεκτικούς συνδέσμους! Η όλη αυτή συλλογιστική πάνω στην οποία στήριξε την μετακίνηση του Δουλίχιου, του μεγαλύτερου νησιού του Βασιλείου του Οδυσσέα, στις ακατοίκητες σχεδόν Εχινάδες, αντί στην κανονική της θέση δίπλα – δίπλα με την πετρώδη Σάμη, δυστυχώς ή ευτυχώς δεν οδηγεί στο συμπέρασμα που θέλει ο Στράβων να μας οδηγήσει. Αντίθετα τον εκθέτει ανεπανόρθωτα και οδήγησε το πρόβλημα ανεύρεσης της Ιθάκης σε ένα διαρκές αδιέξοδο! Όταν δεν υπάρχει σύνδεσμος …τε… ή …και…, δεν υφίσταται καμία σχέση ή σύνδεση ή επαφή ή επικοινωνία ή γειτονία των στοιχείων που αναφέρονται στην πρόταση! Αυτή είναι κορυφαία άποψη όλων των Ομηριστών! Πέρα όμως από τα γραμματολογικά και συντακτικά στοιχεία τα οποία τελικά τον εκθέτουν παρά τον επικυρώνουν, υπάρχει η απλή μετάφραση στην νεοελληνική γλώσσα. Τι λέει το χωρίο της Ιλιάδας (που δεν έχει απολύτως καμία σχέση με την Οδύσσεια η οποία ασχολείται σαφώς με το Βασίλειο του Οδυσσέα): Όσοι προέρχονται από το Δουλίχιο, από τις Εχινάδες και τα Ιερά νησιά! Διαβλέπετε εσείς πουθενά να συνδέονται ή καλύτερα να ταυτίζονται το Δουλίχιο με τις Εχινάδες; Υπάρχει τέτοια υποψία στα λόγια του Όμηρου; Απλώς περιγράφει ότι κάτω από την Διοίκηση του Μέγη υπήρχαν άνδρες από το Δουλίχιο (όπου κι αν βρίσκεται αυτό χωρίς να το προσδιορίζει επακριβώς στην Ιλιάδα, ενώ το προσδιορίζει σαφέστατα στην Οδύσσεια), άνδρες από τις Εχινάδες και από τις Οξειές, όπου κι αν βρίσκονται αυτά τα νησιά και βέβαια προφανώς είναι κάπου κοντά σε έναν ευρύτερο χώρο των Ιόνιων Νησιών.
    Δεν πρέπει να παραλείψουμε ότι οι κορυφαίοι μεταφραστές των Ομηρικών Επών Καζαντζάκης και Κακριδής δεν έχουν μεταφράσει τον Κατάλογο των Νεών, διότι πίστευαν ότι δεν είναι κείμενο που έγραψε ο Όμηρος, αλλά είναι αντιγραφή από όσους έλαβαν μέρος στους πρώτους Ολυμπιακούς Αγώνες. Η μετάφραση που έχει εκ των υστέρων προστεθεί ανήκει στην κ. Όλγα Κομνηνού - Κακριδή. Αυτό σημαίνει ότι με τη λογική των δύο κορυφαίων μεταφραστών απορρίπτεται η άποψη του Στράβωνα που στηρίζεται σε κείμενο που δεν το θεωρούν Ομηρικό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  39. ΣΥΝΕΧΕΙΑ
    Από πού λοιπόν εκπορεύεται πως το Δουλίχιο είναι ένα από τα νησιά των Εχινάδων και δεν αποτελεί ένα από τα τέσσαρα βασικά νησιά, που σήμερα έχουν τα ονόματα ΛΕΥΚΑΔΑ, ΚΕΦΑΛΟΝΙΑ, ΙΘΑΚΙ, ΖΑΚΥΝΘΟΣ;
    Από πού εκπορεύεται πως το Δουλίχιο δεν αποτελεί αιώνιο δίδυμο με την Ομ. Σάμη;
    Από πού εκπορεύεται ότι ο Όμηρος τοποθετεί το Δουλίχιο στις Εχινάδες, που ήταν τα περισσότερα ακατοίκητα; Ο Θουκυδίδης μάλιστα μας βεβαιώνει [«ἐρῆμοι δ᾽ εἰσὶ καὶ οὐ μεγάλαι.» Thuc. 2.102] και ο Σκύλαξ (εξερευνητής 6ος π.Χ) επιβεβαιώνει, παρουσιάζοντάς τα κι αυτός ως ακατοίκητα (Scylax,p.14);
    Από πού εκπορεύεται ότι από όλα αυτά τα μικρά και ακατοίκητα ξερονήσια βρέθηκαν 40 καράβια ενώ ο Οδυσσέας μάζεψε μόνο 12, από Ιθάκη, Σάμη, Ζάκυνθο, Κροκύλεια, Αιγίλιπα και τμήμα της Ακαρνανίας, όπου κατοικούσαν οι Κεφαλλήνες (όπως επιβεβαιώθηκε από τις πινακίδες των Ανακτόρων της Πύλου με Γραμμική Β);
    Από πού εκπορεύεται ότι τα νησιά των Εχινάδων, ένα προς ένα, διαθέτουν επαρκή εσωτερικό ζωτικό χώρο τέτοιο και πληθυσμό τόσο μεγάλο, ώστε να εξοπλίζουν και να στέλνουν 40 πλοία ετοιμοπόλεμα στην Τροία, όταν και ο Σκύλαξ και ο Θουκυδίδης μας βεβαιώνουν ότι ήταν ακατοίκητες;
    Από πού εκπορεύεται ότι το νησί Δόλιχα κατά τον Στράβωνα, είχαν τόσο μεγάλη έκταση και πολύ μεγάλη γεωργική γη, ώστε να ενυπάρχουν τουλάχιστον 52 μεγάλοι Γεωκτήμονες με Αρχοντικά πλουσιόσπιτα, από τα οποία ξεκίνησαν οι 52 γιοί αυτών των Οικογενειών και μετακόμισαν και διέμεναν επί 3 χρόνια ως μνηστήρες της Πηνελόπης στην Ιθάκη, εγκαταλείποντας αρχοντικό, οικογένεια, επιχείρηση κλπ. για τα μάτια ή τη δόξα της Πηνελόπης;
    Από πού τεκμαίρεται ότι ο Μέγης είχε κάποια υποχρέωση να μεταβεί στην Τροία για απελευθέρωση της Ελένης και σε ποιόν έδωσε τέτοια υπόσχεση ή σε ποιόν όφειλε αυτή την υπόσχεση ή σε ποιόν ορκίστηκε ότι θα βοηθήσει σ’ αυτήν την εκστρατεία;
    Από πού τεκμαίρεται ότι οι κάτοικοι του Δουλίχιου είναι Επειοί ενώ σε όλα τα χωρία της Οδύσσειας ο Όμηρος τους περιγράφει με σαφήνεια ως Αχαιούς Κεφαλλήνες;
    Η αυθαίρετη τοποθέτηση του Δουλίχιου από τον Στράβωνα στις Εχινάδες, δεν είναι ένα απλό λάθος! Είναι ένα κορυφαίο λάθος, διότι αν το δεχθούμε αυτό, θα πρέπει να δεχθούμε ότι οι μισοί μνηστήρες ήταν Επειοί, αφού οι Εχινάδες ανήκαν στην Ηλεία! Όμως ο Όμηρος με σαφέστατο τρόπο το απορρίπτει, βεβαιώνοντάς μας ότι όλοι οι μνηστήρες, άρα και οι μισοί απ’ αυτούς που προέρχονταν από το Δουλίχιο (52 από τους 108), ήταν σαφώς Αχαιοί Κεφαλλήνες! Η τοποθέτηση λοιπόν του Δουλίχιου σε χώρο 100% με πολίτες Επειούς a priori δεν συζητείται με βάσει τον Όμηρο!Άλλωστε οι Επειοί δεν θα τολμούσαν να μετακομίσουν και να συζήσουν 3 ολόκληρα χρόνια με τους Αχαιούς Κεφαλλήνες, αλλά κι αν προέβαιναν σ’ αυτήν την θρασύτατη για τα δεδομένα της εποχής ενέργεια, είναι πλέον ή βέβαιο ότι ο Όμηρος θα σημείωνε ορισμένους διαξιφισμούς, που σίγουρα θα παρατηρούνταν πολύ συχνά μεταξύ τους! Πέρα όμως απ’ όλα αυτά οι Επειοί δεν νομιμοποιούνταν να διεκδικούν την Βασίλισσα ενός άλλου Βασιλείου, διότι αυτό θα ήταν αιτία πολέμου!
    Είναι πλέον ή βέβαιο ότι ο Στράβων παρασύρθηκε σε λάθος επιλογές, διότι ασφαλώς και δεν γνώριζε ότι η Λευκάδα από το τέλος των Παγετώνων (8.500 π.Χ περίπου) ήταν σαφέστατα νησί. Και έγινε σαφώς νησί όταν έγινε ο Κορινθιακός κόλπος, όταν έγινε ο Αμβρακικός, όταν δημιουργήθηκε το Αιγαίο Πέλαγος και τα πρώην βουνά της περιοχής έγιναν τα σημερινά νησιά, όταν αποκόπηκε η Κρήτη από την Πελοπόννησο μέσω Κυθήρων και Αντικυθήρων και από την Μ. Ασία μέσω Καρπάθου και Δωδεκανήσων, όταν αποκόπηκε η Αγγλία από τις Κάτω Χώρες με το Στενό της Μάγχης κι όταν ανέβηκε η επιφάνεια του Ατλαντικού υπερβολικά και μπήκαν τεράστιες ποσότητες στην Μεσόγειο λίμνη από το Στενό του Γιβραλτάρ και την μετέτρεψε σε Μεσόγειο θάλασσα. Αλλά και νησί να μην ήταν, αλλά χερσόνησος της Ακαρνανίας όπως σε άλλο σημείο επεξηγούμε λεπτομερώς, ΝΗΣΟΣ αποκαλούνταν, όπως όλες οι χερσόνησοι (Πελοπόννησος) μέχρι την εποχή του Χριστού σχεδόν, γιατί δεν υπήρχε η λέξη χερσόνησος στο Αρχαιοελληνικό αλφάβητο, στη θέση της οποίας υπήρχε μονοσήμαντα η λέξη ΝΗΣΟΣ (χωρίς το 1ο συνθετικό «χερσαία» που της έδωσε ο Ηρόδοτος).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  40. ΣΥΝΕΧΕΙΑ
    Το μόνο που μπορούμε να υποθέσουμε, και φαίνεται ότι έχει τις μεγαλύτερες πιθανότητες, είναι ότι ο Μέγης, διωγμένος μαζί με τον πατέρα του Φυλέα από τον παππού του Αυγεία, πήγαν κι εγκαταστάθηκαν απ’ ευθείας στο Δουλίχιο, στο οποίο φιλοξενήθηκαν με την σύμφωνη γνώμη του Οδυσσέα, μιας και η Κτιμένη, η γυναίκα του Φυλέα και συνεπώς μητέρα του Μέγη, ήταν αδελφή του Οδυσσέα. Με την πάροδο του χρόνου, ο πανέξυπνος Οδυσσέας διαπίστωσε ότι ο ανιψιός του ο Μέγης, είναι ισχυρή προσωπικότητα και πολύ δραστήριος και με μεγάλες διοικητικές ικανότητες, κι όχι αφελής και επιπόλαιος σαν τον πατέρα του Φυλέα, ο οποίος πήγε στο δικαστήριο και κατέθεσε εναντίον του ίδιου του πατέρα του, Αυγεία, και υπέρ του Ηρακλή, κάτι που εξόργισε τον Αυγεία και τους εκδίωξε απ’ την Ηλεία! Όταν λοιπόν χρειάστηκε να ακολουθήσει ο Οδυσσέας τον όρκο του και να ακολουθήσει όλα τα Ελληνικά στρατεύματα προς την Τροία για να πάρουν πίσω την Ελένη, έμαθε τον χρησμό, ο οποίος τον ενημέρωνε ότι αν πάει στην Τροία θα αργήσει πολλά χρόνια να επιστρέψει και θα επιστρέψει εντελώς μόνος του. Το πανούργο του μυαλό έδρασε προς την σωστή ατομικιστική άποψη κι συγκέντρωσε από την περιοχή ευθύνης του όσα πλοία μπορούσε και ανέθεσε την ηγεσία στον άξιο και με πολλές ικανότητες ανιψιό του Μέγη, κι ο ίδιος παρίστανε τον τρελό. Όταν διαπιστώθηκε από τον Παλαμήδη ο θεατρινισμός του, αναγκάστηκε αφ’ ενός μεν να στείλει τον ανιψιό του, όπως είχαν συμφωνήσει με τα 40 πλοία κι αυτός προσπάθησε και μάζεψε τελικά άλλα 12, με τα οποία εκστράτευσε ο ίδιος στην Τροία. Εδώ θα πρέπει να σημειώσουμε ότι το Δουλίχιο είχε μια τεράστια ναυτική δύναμη εκείνη την εποχή γιατί ήταν πλούσιο και χρειάζονταν πλοία για να εξάγει τα σιτηρά του, μιας και ήταν ένας πλούσιος σιτοβολώνας, κάτι που το ανέδειξε σαν μια ισχυρή ναυτική δύναμη στην Μεσόγειο. Γι αυτό κι ο Φείδων, ο βασιλιάς της Θεσπρωτίας έστειλε τον Κρητικό (Οδυσσέα) με ένα από τα δικά του πλοία μέχρι το Δουλίχιο, με την παράκληση στον Διοικητή του Δουλίχιου Άκαστο (τον γιο του Μέγη) να τον στείλει με δικό του καράβι στην Κρήτη, με την οποία είχε συχνές επαφές το Δουλίχιο. Ο Μέγης αποδείχτηκε πράγματι γενναίος, είχε κάποιες διενέξεις στις οποίες επικράτησε και μάλιστα τον επέλεξε ο Οδυσσέας να είναι μαζί του μέσα στον Δούρειο Ίππο. Όταν έφυγε ο Μέγης και ο Οδυσσέας για την Τροία, ανέλαβε την διοίκηση του Δουλίχιου ο γιός του Μέγη ο Άκαστος, ο οποίος διοικούσε το Δουλίχιο και μετά τον θάνατο του πατέρα του στην Τροία.
    Το περίεργο είναι ότι όχι μόνο πουθενά ο Όμηρος δεν αναφέρει ότι το Δουλίχιο κατοικούνταν από Επειούς, αλλά αντίθετα, παντού όπου αναφέρεται στο σύνολο των μνηστήρων ή ακόμη και επιμέρους, σαφώς μας βεβαιώνει ότι είναι Κεφαλλήνες Αχαιοί, ενώ για τα περίπου 90 νησιά των Εχινάδων μας βεβαιώνει με σαφήνεια ότι ανήκαν στους Επειούς, είτε κατοικούνταν είτε όχι. Ακριβώς αυτό το σημείο έπρεπε να οδηγήσει τον Στράβωνα στο να μην τοποθετήσει το Δουλίχιο στις Εχινάδες, χωρίς κανένα άλλο δεδομένο, είτε θετικό είτε αρνητικό. Όταν ο Δημιουργός, ο Ποιητής, ο Όμηρος μας διδάσκει ότι όλοι οι μνηστήρες ήταν Αχαιοί, συνεπώς και οι από το Δουλίχιο 52 μνηστήρες από τους 108 (οι μισοί πλην δύο) ήταν Κεφαλλήνες Αχαιοί, απολύτως κανείς δεν έχει το δικαίωμα να τους ταυτίσει με τους Επειούς! Αλοίμονο να ερμηνεύουμε τον Όμηρο και ταυτόχρονα να τον καταργούμε όπου δεν μας βολεύει!
    Φίλε Άρη δεν αντιπαρατίθεμαι με κανέναν! Δεν δέχομαι όμως αστήριχτες απόψεις! Έχω άποψη στοιχειοθετημένη με λογική, στηριγμένη στο Ομηρικό κείμενο και παρακαλώ όποιος έχει αντίθετη στοιχειοθετημένη άποψη να την αντιπαραβάλει όχι με κραυγές του λόγγου, αλλά με επιχειρήματα αποκλειστικά μέσα από τον Όμηρο, υποβοηθούμενος από τον Ελλάνικο, τον Άνδρωνα, τον Φερεκύδη, τον Απολλόδωρο, τον Εκαταίο, τον Ηρόδοτο, τον Θουκυδίδη κλπ. Εδώ είμαστε ανοιχτοί στον διάλογο, όχι στις κραυγές και στις αστήρικτες απόψεις και θέσεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  41. http://porosnews.blogspot.gr/2013/03/blog-post_5415.html

    ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΑ ΤΑ ΝΕΑ ΣΑΣ ΣΧΟΛΙΑ ,,ΚΑΙ ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΙΣ ΘΕΩΡΕΙΕΣ ΣΑΣ,, ΚΑΘΕ ΑΠΟΨΗ ΠΑΝΤΑ ΣΕΒΑΣΤΗ,, ΕΓΩ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΝΩ ΚΑΙ ΤΟΝ ΔΙΚΗΓΟΡΟ ΤΟΥ ΕΠΙΣΗΣ ΣΧΝΟΥ ΣΧΟΛΙΑΣΤΗ ΑΡΗ,,ΑΝ ΥΠΟΘΕΣΟΥΜΕ ΟΤΙ ΔΟΥΛΙΧΙΟ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΖΑΚΥΝΘΟΣ,,(ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΛΥΝΕΙ ΠΟΛΥ ΤΟΝ ΜΠΕΡΔΕΜΕΝΟ ΓΡΙΦΟ,, ΣΕ ΣΥΣΧΕΤΙΣΗ ΜΕ ΟΜΗΡΙΚΗ ΙΘΑΚΗ ΤΗΝ ΝΟΤΙΟΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑ) ΤΟ ΛΕΤΕ ΚΑΙ ΕΣΕΙΣ ΕΞΑΛΟΥ Από πού λοιπόν εκπορεύεται πως το Δουλίχιο είναι ένα από τα νησιά των Εχινάδων και δεν αποτελεί ένα από τα τέσσαρα βασικά νησιά, που σήμερα έχουν τα ονόματα ΛΕΥΚΑΔΑ, ΚΕΦΑΛΟΝΙΑ, ΙΘΑΚΙ, ΖΑΚΥΝΘΟΣ; !!
    ΚΑΙ ΚΛΕΒΩ ΚΑΙ ΤΟ «Δουλίχιόν τε Σάμη τε και υλήεσσα Ζάκυνθος», στην οποία έχουμε μια παράλληλη σύνδεση των τριών επί μέρους υποσυνόλων, στο αρχικά αναφερόμενο όλον (ναιετάω δ’ Ιθάκην). Τα πολύ κοντινά μεταξύ τους υποσύνολα – Δουλίχιο και Σάμη – τα συνδέει με το επαναλαμβανόμενο δύο φορές …τε… (το οποίο είναι στον Όμηρο ισχυρότερο από το …και…) και το πιο απόμακρο με το …και… που είναι η Ζάκυνθος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  42. Αγαπητέ e-poros. Αν διαβάσεις τις χρήσεις του ...τε... σε προηγούμενη δημοσίευσή μου από 1. Τον Ευστάθιο τον Αρχιεπίσκοπο Θεσσαλονίκης [«τε: σύνδεσμος ότι υποπίπτει ταις λέξεσιν εν τη συμπλοκή, οίον εγώ τε συ τε», που σημαίνει ότι οι λέξεις ή εδώ τα νησιά που συνδέουν τα δύο …τε…, αυτά συμπλέκονται, συνδέονται πολύ στενά.], 2. Από ένα από τα καλύτερα Ομηρικά Λεξικά των Λίντλ και Σκωτ, ["Α nearer connection is marketed by τε…τε.., both…and.., πατήρ ανδρών τε θεών τε (Μετάφρ. Μία πολύ κοντινή σύνδεση επισημαίνεται με το … τε … τε …)], 3.Το Εγκυκλοπαιδικό Λεξικό Ελευθερουδάκη, στο λήμμα «τε» σημειώνει: «Σύνδεσμος συμπλεκτικός δεικνύων ότι η λέξη μεθ’ ην τίθεται δέον να θεωρηθή εν συναφεία προς άλλην, προηγουμένην ή επομένην: τυφλός τα τ’ ώτα, τον τε νουν, τα τ’ όμματ’ εί». 4.Το Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, που εδρεύει στη Θεσσαλονίκη, στην Πύλη για την Ελληνική Γλώσσα και στη μελέτη του για την Αρχαία Ελληνική Γλώσσα και Γραμματεία και στο Κεφάλαιο Αρχές της Αρχαιοελληνικής Γλώσσας, στο λήμμα Σύνδεσμοι, γράφει για το ...Τε...: «Είναι ένα εγκλητικό μόριο (πβ. λατινικό que), που σημαίνει ό,τι και το και. Το ...τε... το βρίσκουμε πολύ συχνά στον Όμηρο και λιγότερο στους κλασικούς και είναι ισχυρότερο του ...και... Στην τυπική του εκδοχή είναι διπλασιασμένο, ώστε τα δύο ...τε... να συνδέουν δύο στοιχεία τα οποία ζεύγνυνται με φυσικό τρόπο», δηλ.όταν συνδέουν δύο νησιά που είναι ακίνητα, τα θεωρούν ένα φυσικό Ζευγάρι. Όσα μέρη συνδέονται με ...τε...αυτά είναι κοντινά μεταξύ τους. Άρα τα "Δουλίχιόν τε Σάμη τε και υλήεσσα Ζάκυνθος, σύμφωνα με όλα τα παραπάνω δείχνουν και μας βεβαιώνουν ότι το Δουλίχιο και η Σάμη είναι πολύ κοντινά μεταξύ τους, αφού τα συνδέει με δύο ...τε... ενώ η Ζάκυνθος είναι σαφώς σε πιο απόμακρη θέση από τα δύο προηγούμενα. Το γεγονός ότι η Ζάκυνθος είναι η ίδια η Ομηρική δεν αμφισβητείται από κανέναν σοβαρό ερευνητή πλην ενός. Αυτός όμως μάλλον δεν έχει μελετήσει κανέναν αρχαίο, όπως τον Βιργίλιο, ο οποίος γράφει για την επιστροφή του Αινεία στην Ρώμη προερχόμενος από Κρήτη και περνάει πρώτα από τις Στροφάδες, μετά από την Ζάκυνθο μετά από τα Δουλίχιο και Σάμη, που κι αυτός τα συνδέει με το -que, που σημαίνει ότι και το ...τε..., δηλ. Dulichium-que Same-que, που σημαίνει ότι κι αυτός υποστηρίζει ότι μετά τη Ζάκυνθο υπάρχουν τα δίδυμα νησιά Δουλίχιο και Σάμη πάρα πολύ κοντά μεταξύ τους. Επιστρέφοντας δε ο Τηλέμαχος και φθάνοντας κοντά στην Ιθάκη του περνάει πρώτα από την Σάμη μετά από ένα σχεδόν μεγάλο νησί με δύο δίδυμα λιμάνια, με ανεμοδαρμένα ύψη για το ημερήσιο καραούλι, το ονομαζόμενο Αστερίς, κι αφού το ξεπερνά με τη βοήθεια της Αθηνάς που του έστειλε το Σιρόκο, ευνοϊκό άνεμο για να φθάσει στην Ιθάκη του, αλλά όχι όποιον όποιον άνεμο, κι όχι μόνο ευνοϊκό σαν ούριος που ήταν, αλλά και κυρίως γιατί ο βαρύς Σορόκος έχει μια εκνευριστική υγρασία με χαμηλή ομίχλη, που δεν μπορείς μερικές φορές να δείς την πλώρη απ' την πρύμνη. Ταυτόχρονα ο Ποιητής πέρα από τον ούριο άνεμο, πέρα από την υγρασία που απλώνει ο Σιρόκος έφτασε μόλις στα χάραμα στην Ιθάκη του, δηλ. ξεπέρασε την Αστερίδα ακριβώς την ώρα της αλλαγής στις σκοπιές της νύχτας με της μέρας. Γι' αυτό και ο Αντίνοος δεν έστιλε δεύτερο πλοίο γιατί ήταν σίγουρος ότι θα τον έβλεπαν και θα τον σκότωναν είτε η μία βάρδια είτε η άλλη. Αλλά λογάριαζαν χωρίς τον ξενοδόχο, τη Θεά Αθηνά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  43. Το ότι η Ζάκυνθος ήταν πάντα εκεί στην ίδια θέση, πέρα από τον Όμηρο και τον Βιργίλιο, όλοι οι Ιστορικοί αναφέρουν ότι από παλιά ήταν αποικία των Αρκάδων και ίσως γι' αυτό είχαν πολλά Δάση (με μεταφορά σπόρων από την Αρκαδία), και γι' αυτό και δεν τους εποίκησαν οι Δωριείς! Τώρα ποια είναι τα δίδυμα Ομηρικά νησιά Δουλίχιο και Σάμη αμέσως μετά την Ζάκυνθο, ας λύσει ο καθένας με τον δικό του τρόπο το αίνιγμα. Όταν λυθεί αυτό το δυσκολότατο αίνιγμα και γίνουν οι σωστές Αρχαιολογικές ανασκεφές τότε είναι σίγουρο πως θα βρεθεί και το ανάκτορο του Οδυσσέα κι όχι κάποιου Μνηστήρα γόνου κάποιου μεγάλου Γαιωκτήμονα. Και επειδή οι Ιθακιστές λένε ότι ο Όμηρος δεν γνώριζε τα Ιόνια Νησιά, εγώ τους θέτω ένα καίριο ερώτημα. Μετά την Ζάκυνθο και βορειότερα υπάρχουν τα δίδυμα νησιά Κεφαλονιά και Θιάκι στην σημερινή πραγματικότητα, έτσι δεν είναι. Ο Όμηρος που δεν γνώριζε καθόλου (?) την περιοχή, πως συνέπεσε κι αμέσως μετά την Ζάκυνθο και λίγο βορειότερα τοποθέτησε και σαφώς και ακριβώς και στην ίδια απολύτως θέση με τα δίδυμα Κεφαλονιά και Θιάκι τα δικά του δίδυμα νησιά "Δουλίχιόν τε Σάμη τε"? Κανείς δεν προβληματίστηκε γι' αυτό; Ο Σλήμαν μας διαβεβαίωσε ότι στον Πισαετό ήταν η Ομ. Ιθάκη κι αποδείχτηκε ότι δεν ήταν παρά η πόλη Αλαλκομενές που μετακόμισε από το νησί Αστερίς. Ερώτημα δεύτερο: Στο σημερινό Δασκαλιό υπήρχε δυνατότητα να έχει πάνω του ολόκληρο Οικισμό; Ο χαρακτηρισμός του νησιού Αστερίς από τον Όμηρο, που οι Ιθακιστές του αποδίδουν άγνοια της περιοχής, ήταν "ου μεγάλη", που σημαίνει για όποιον έχει διαβάσει αρκετά το Ομηρικό κείμενο, ότι λίγο μεγαλύτερο αν ήταν θα το κατέτασσε στα μεγάλα, όπως το Μεγανήσι ή τον Κάλαμο. Άλλωστε μόνο έτσι δικαιολογείται η ύπαρξη οικισμού πάνω στο νησί Αστερίς, γιατί η βραχονησίδα Δασκαλιό ή Μαθηταριό είναι λύση για να καλύψουμε τα λάθη μας. Και για να κερδίζουν λεφτά οι Πανεπιστημιακοί βάζοντας τους φοιτητές να ανασκάπτουν τζάμπα κι αυτοί να μπλαμπλαδιάζουν και να ανεβαίνει το πρεστίζ τους. Δεν κατάλαβα ο Συμεόνογλου τι ψάχνει να βρει με λεφτά απ' τον ιδρώτα μας; Επίσης δεν κατάλαβα, αφού στην ΟμηρικήΙθάκη υπήρχαν άφθονα νερά αστείρευτων πηγών και ταυτόχρονα πολλές βροχές και υγρασίες, σε τι χρειάζονταν η στέρνα που ανακάλυψαν οι Γιανιώτες στο υπόγειο του Αρχοντικού που βρήκαν και το θεώρησαν του Οδυσσέα όταν και ο Σλήμαν και ο Νταίρπφελντ και οι Heurtley, Benton κλπ. δεν το θεώρησαν Ομηρικής εποχής, αλλά υστερότερης. Ο κάθε ένας βγάζει τα δικά τυ συμπεράσματα κατά το δοκούν. Το σημαντικό είναι να βγαίνουν συμπεράσματα σύμφωνα με το Ομηρικό κείμενο, γιατί αυτό ερευνούμε και απολύτως κανέναν άλλον! Όλους τους άλλους σκόπιμο είναι να τους μελετούμε και να παίρνουμε τα θετικά τους στοιχεία και να απορρίπτουμε όσα είναι αντίθετα από το Ομηρικό κείμενο. Επαναλαμβάνω για πολλοστή φορά ο Στράβων και δεκάδες και εκατοντάδες άλλοι είναι και είμαστε ερευνητές και μελετητές του Όμηρου, τίποτε περισσότερο και τίποτε λιγότερο. Όποιος αναφέρεται σε στοιχεία εκτός του Ομηρικού κειμένου είναι σε λάθος δρόμο! Κι επειδή πολλοί στο θέμα της Ομηρικής Ιθάκης εμφανίστηκαν παντογνώστες, αντί να βοηθήσουν στην ανακάλυψη της Ομηρικής Ιθάκης αντιθέτως δημιούργησαν τεράστια ζημιά στο πρόβλημα το οποίο μεγιστοποίησαν και τελικά δεν θα ανευρεθεί η Ιθάκη του Οδυσσέα με τέτοιες απίθανες λογικές! Όλα τα άλλα Ανάκτορα ναευρέθησαν!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  44. Και για του λόγου το αληθές με τα ...τε..., τα ...και... κλπ. δες το στίχο της Ιλιάδας Β, 676 "Οἳ δ᾽ ἄρα Νίσυρόν τε εἶχον Κράπαθόν τε Κάσον τε" που χρησιμοποιεί 3 φορές το ...τε... όσα και τα νησιά που παραθέτει, ενώ στον επίμαχο στίχο που χρισιμοποιεί ο Στράβων και παρέσυρε τους πάντες, χρησιμοποιεί ο Όμηρος μόνο ένα ...τε... "Οἳ δ᾽ ἐκ Δουλιχίοιο Ἐχινάων τε ἱεράων νήσων" (Ιλ. Β,625), ενώ συνδέει τρία μέρη ή νησιά Δουλίχιο, Εχινάδες και Ιερά νησιά ή Θοές ή Οξειές και σύμφωνα με την λάθος άποψη του Στράβωνα όπρεπε να έχει κι εδώ τρία ...τε..., κάτι που σημαίνει ότι το σκεπτικό του ήταν λάθος και οδήγησε όλη την Επιστημονική Κοινότητα σε λάθος δρόμους, γιατί κανείς δεν ερεύνησε σε βάθος το θέμα μιας και ο Στράβων θεωρείται αυθεντία στην Γεωγραφία. Να όμως που το λάθος βρέθηκε και δυστυχώς εκθέτει όχι τόσο τον Στράβωνα αλλά καικυρίως όλους όσοι άκριτα τον αντέγραψαν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

  45. 1

    Makis Metaxas Αγαπητέ μου Γιώργο σε ευχαριστώ για την γνωστοποίηση των σχολιασμών που καταθέτουν οι αγαπητοί μας φίλοι γύρω από τα γνωστά προβλήματα της Ομηρικής τοπογραφίας. Ανεξάρτητα εάν το Φ/Β δεν ενδείκνυται κατά την 'άποψη μου για την ανταλλαγή απόψεων αυτού του αντικειμένου θα έκανα την προσπάθεια να συμμετάσχω σε αυτόν τον διάλογο εάν δεν υπήρχε μια αντικειμενική δυσκολία που με κρατά μακριά από αυτήν την διεργασία. Ειλικρινά δεν έχω ουδέποτε υποτιμήσει ακόμη και την πλέον "εξωπραγματική" άποψη που μπορεί να έχει γραφτεί σύμφωνα πάντα με τις δικές μου εκτιμήσεις. Πάντα διαβάζω με πολύ ενδιαφέρον τα σχόλια όλων σας και πολλές φορές θαυμάζω το πάθος σας και την γοητεία που εξασκούν τα Ομηρικά κείμενα στους φίλους μας όπως και σε χιλιάδες σκεπτόμενους πολίτες. Δεν παραγνωρίζω επίσης το γεγονός πως ασχέτως εάν κανείς μπορεί να συμφωνεί ή να διαφωνεί με τις απόψεις του κάθε ένα από εμάς ένα είναι βέβαιο κάθε ένας έχει προσθέσει με τον τρόπο του ακόμη ένα σκαλοπάτι για να φτάσουμε στο τέρμα του δρόμου. Εάν όλα πάνε καλά από όσα μπορώ να γνωρίζω στο άμεσο μέλλον θα υπάρχουν νέες προσεγγίσεις που θα μας δώσουν την ευκαιρία όταν δημοσιοποιηθούν τα κείμενα αυτά να δούμε ακόμη μερικές αθέατες πλευρές των σύνθετων ομηρικών προβλημάτων. Περισσότερα δεν μπορώ να πω γιατί τα κείμενα αυτά δεν έχουν ακόμη δημοσιευθεί για να μπορούμε τώρα να τα σχολιάσουμε. Επειδή όμως αναφέρεσαι σήμερα περί Δουλιχίου πληροφοριακά σου μεταφέρω την εκτίμηση οτι το Δουλίχιο τελικά φαίνεται να ήταν η σημερινή Ζάκυνθος.Για την Ιστορία και μόνο οφείλω να καταθέσω οτι την άποψη αυτή αρχικά την έχει διατυπώσει ο Βαγγέλης Πανταζής ένας από τους κορυφαίους σήμερα Ομηριστές που έχουμε στην Ελλάδα. Την πληροφορία αυτή την αφιερώνω στον φίλο μας τον Άρη που από οτι διαβάζω έχει και αυτός νομίζω την ίδια εκτίμηση. Αυτά προς το παρόν και σας ευχαριστώ για την όμορφη συντροφιά που μας προσφέρετε με τους κατά καιρούς σχολιασμούς σας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  46. οποτε με την άνω παρέμβασή,,ξαναπαίρν δική σου σκέψη!! Οἳ δ᾽ ἄρα Νίσυρόν τε εἶχον Κράπαθόν τε Κάσον τε" που χρησιμοποιεί 3 φορές το ...τε... όσα και τα νησιά που παραθέτει, ενώ στον επίμαχο στίχο που χρισιμοποιεί ο Στράβων και παρέσυρε τους πάντες, χρησιμοποιεί ο Όμηρος μόνο ένα ...τε... "Οἳ δ᾽ ἐκ Δουλιχίοιο Ἐχινάων τε ἱεράων νήσων" (Ιλ. Β,625), ενώ συνδέει τρία μέρη ή νησιά Δουλίχιο, Εχινάδες και Ιερά νησιά ή Θοές ή Οξειές ,, και σου θέτω το ενδεχόμενο το λάθός να είχε γινει με μπέρδεμα στον προσανατολισμό,, και τελικά το Νησί ομηρική Ζάκυνθός,, να ήταν η δική σας εκδοχή για ομηρική ιθάκη,, (δηλαδή Λευκάδα!) για να βάλουμε όλα τα σενάρια μέσα,, και αυτό είναι ένα αρκετά λογικό νομίζω,, τα υπόλοιπα κατεβαίνωντας πάνε στην θέση τους,, Σάμη η σημερινή Ιθάκη, ιθάκη ,,η Κεφαλονια (ιθ-ακι +βγαινει και η κορυφογραμμη Αινος=Νιρητο)και τέλος μας μένει το χαμένο Δουλίχιο ,,να είναι η τωρινή Ζακυνθος ,, για φιλοσοφειστε το και έτσι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  47. Να απαντήσω λίγο καθυστερημένα βέβαια.

    Από την ώρα που δέχομαι (όχι αυθαίρετα) το Δασκαλειό σαν Αστερίδα κάτι που έχω αναλύσει παλιότερα δέχομαι Δουλίχιο τη σημερινή Ζάκυνθο.
    Δεν υπάρχει περίπτωση το Δουλίχιο να ήταν νησάκι των Εχινάδων για ό,τι αναφέρεις πολύ σωστά φίλε Νόντα.
    Έπειτα και οι Εχίνες δεν είναι σίγουρο ότι είναι οι τωρινές Εχινάδες.
    Αλλά ας μη το μπερδέψουμε περισσότερο.
    Για το τε και το και ας το αφήσουμε για περισσότερο ψάξιμο γιατί εγώ για την ώρα έχω αντίθετες πληροφορίες.
    Για τις έρευνες στην Ιθάκη που αναφέρεις προσωπικά δεν μου έχουν εμπνεύσει σοβαρότητα, όσο για την «δεξαμενή» για κεφαλάρι και μάλιστα από μεγάλο βάθος αναφέρει ο Όμηρος.
    Δεν μπορώ να βλέπω σοβαρό ερευνητή να λέει στην TV ότι από εδώ που κάθομαι τώρα (σε ένα βράχο καθότανε) τα βλέπω όλα, σχετικά με τον Οδυσσέα πάντα. Τουλάχιστο ήταν για μειδίαμα η φάση.
    Υπάρχει μια διαφορά ομηρικής Ζακύνθου και Δουλιχίου. Το μέν ήταν δασώδες αλλά εύκαρπον άρα όχι ορεινό, ενώ η δε μόνο δασώδεις και προφανώς άγονη και ορεινή,
    Γι΄αυτό και η διαφορά στον αριθμό μνηστήρων.
    Μου άρεσε η αιτιολογία του αριθμού των πλοίων μεταξύ Μέγη – Οδυσσέα! Αν και έχω άλλη άποψη είναι ωραία. Και πληροφοριακά ο Οδυσσέας δεν συμμετείχε στο όρκο των μνηστήρων γιατί απλά δεν ήταν μνηστήρας της Ελένης άρα καλά το «έπαιζε» τρελός και γι΄αυτό του την έκατσε του Παλαμήδη.
    Τώρα με τον κ. Πανταζή έχω μια προϊστορία. Όταν διατύπωσε την άποψη περί Δουλιχίου, μετά από μικρό σχετικά διάστημα διατύπωσα και έγώ την ίδια άποψη. Τυχαία το βρήκα στο διαδίκτυο και λέω ξευτιλιστήκαμε ξεπατικωτούρα του Πανταζή θα φανεί, προχωρώντας όμως δεν ταιριάζαμε αλλού.
    Το ό,τι δέχεται και αυτός την ίδια Αστερίδα ήταν αναπόφευκτο να έχουμε την ίδια άποψη περί Δουλιχίου.

    Να διατυπώσω και μια άποψη που έχω σκεφτεί για ένα τοπωνύμιο και με έχει απασχολήσει αλλά δυστυχώς δεν είχα ούτε χρόνο αλλά και γνώσεις.
    Πρόκειται για την Λατινογενή ή Λατινική λέξη Tolissi.
    Ulissi (Ulyssi) είναι ο Οδυσσέας Τo Ulissi = για τον Οδυσσέα, ή κατι τέτοιο.
    Θα μπορούσε να έχει προέλθει από Τo Ulissi = Tolissi και να σημαίνει «του Οδυσσέα», ή κάτι τέτοιο?
    Μπορεί κανείς να βοηθήσει?
    Και κάτι που ξέχασα, δεν την έχω ψωνίσει αλλά ούτε το Βιργίλιο, μα ούτε και το Στράβωνα λαβαίνω υπ΄όψη όσο αφορά τα τοπωνύμια των νησιών.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  48. Θα επανέλθω σε αυτά που ισχυρίζεσαι φίλε Νόντα ότι φανερώνουν το «δίδυμο» των νησιών Σάμης και Δουλιχίου αν και το έχω ματαναλύσει.
    Στενή σχέση φανερώνει το «τε», ή το «τε» μαζί με το «και» αλλά γιατί δίδυμη?



    … «ἀταρ θεὸς ἄλλοτε ἄλλῳ
    Ζεὺς ἀγαθόν τε κακόν τε διδοῖ·»…

    (μετάφρ)— γιατὶ ὁ θεὸς ὁ Δίας μᾶς χαρίζει
    ἄλλου καλὸ κι ἂλλου κακό.

    Το καλό και το κακό έχουν σχέση αλλά αντίθετη δεν είναι δίδυμα.
    Ο Χριστός τον καλό τον είχε από τη μια μεριά του και τον κακό από την άλλη, δε τους είχε δίπλα – δίπλα

    Για δε το (τε και) μαζί, ο «τε» είναι ως επι το πλείστον άχρους (δεν λαμβάνεται υπόψη δηλαδή το «τε»), καίτι αρχικώς διετήρει τη σημασίαν του, έτσι ενώ αρχικά σήμαινε και προσέτι,ή και ακόμα, μετά έγινε απλώς «και».

    Αυτές είναι αναλύσεις του παλιού τακτικού καθηγητή του Πανεπ. Αθήνας στη έδρα της φιλολογίας Παναγή Λορεντζάτου.

    Τώρα κατά πόσο μπορώ να σε πείσω όταν έχεις βασίσει όλη τη θεωρεία σου στο δίδυμο Σάμης – Δουλιχίου δεν γνωρίζω.

    Στη φράση «χαῖρέ τε καὶ μή μοί τι κακῷ νόῳ ἀντιβολήσαις,» βλέπεις εδώ κανένα «δίδυμο» που να εκφράζεται με τη χρήση του τε- και?

    Τη στενή σχέση δύο προτάσεων, ή δύο λέξεων, ή δύο ρημάτων εκφράζει το «τε», ή το τε-και, ή το τε-τε αλλά όχι μέχρι αδελφοποίησης!
    Δηλαδή άμα χρησιμοποιείται μεταξύ δύο προσώπων τότε αυτά είναι αδέλφια και αν χρησιμοποιείται διπλά τε-τε τότε είναι δίδυμα?
    Δε βγαίνει ρε φίλε νομίζω. Άλλωστε το δίδυμος σα λέξη χρησιμοποιείται από τον Όμηρο (Ψ-641).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  49. Αγαπητέ Άρη
    Φαίνεται ότι δεν έγινα αντιληπτός. Γι’ αυτό επαναλαμβάνω τι έγραψαν κορυφαίοι Ερευνητές για το …Τε…
    1ον) Ο Ευστάθιος ο Αρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης, κορυφαίος μελετητής του Όμηρου, γράφει για το ...τε... «Οι λέξεις που συνδέουν τα δύο …τε…, αυτές συμπλέκονται, συνδέονται πολύ στενά». Εδώ οι λέξεις που συνδέονται με τα δύο ...τε... είναι το Δουλίχιο και η Σάμη, άρα αυτά τα δύο νησιά συμπλέκονται ή συνδέονται πολύ στενά, που σημαίνει πως είναι πολύ κοντινά, δίπλα - δίπλα, άρα εγώ το μεταφράζω ως δίδυμα μιας και εσαεί θα είναι πάντα γειτονικά, αφού τα νησιά δεν μετακινούνται.
    2ον) Ένα από τα μεγαλύτερα και σοβαρότερα Ομηρικά Λεξικά το An Intermediate Greek-English Lexicon των Liddell H. G. και Scott R., έγραψε: «Μία πολύ κοντινή σύνδεση επισημαίνεται με το … τε … τε …», αλλά τι σημαίνει κοντινή σύνδεση μεταξύ δύο νησιών και μάλιστα σε πάμπολλες επαναλήψεις «Δουλίχιόν τε Σάμη τε» ή κατά τον Βιργίλιο “Dulichiumque Sameque”! Δεν σημαίνει ότι αυτά τα δύο νησιά είναι γειτονικά, πολύ κοντινά, όπως η Κεφαλονιά με το Θιάκι, που λέγονταν γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο Κεφαλονιά και Αντικεφαλονιά ή Κεφαλονιά και Μικρή Κεφαλονιά παλιότερα;
    3ον) Το Εγκυκλοπαιδικό Λεξικό Ελευθερουδάκη, στο λήμμα «τε» σημειώνει: «Σύνδεσμος συμπλεκτικός δεικνύων ότι η λέξη μεθ’ ην τίθεται δέον να θεωρηθή εν συναφεία προς άλλην, προηγουμένην ή επομένην». Τι σημαίνει ότι δύο νησιά το Δουλίχιο και η Σάμη είναι σε συνάφεια μεταξύ τους, που για νησιά σημαίνει ακριβώς ότι και πιο πάνω, ότι είναι πολύ κοντινά μεταξύ τους, άρα δίδυμα όπως το ερμηνεύω εγώ, γιατί πως αλλιώς να ερμηνεύσει κάποιος δύο πολύ κοντινά γειτονικά νησιά. Άλλωστε εκτός από αυτά τα δύο γειτονικά νησιά ή δίδυμα, υπάρχουν στο Ιόνιο μόνο δύο άλλα γειτονικά ή δίδυμα νησιά, οι Παξοί και οι Αντίπαξοι, που όμως έχουν το μειονέκτημα να είναι απέναντι από την Θεσπρωτία, όπως ονομάζονταν τότε η Ήπειρος, κι όχι απέναντι από την Ηλεία, όπως είναι η Κεφαλονιά και το Θιάκι και επίσης οι Παξοί και οι Αντίπαξοι δεν έχουν καμία σχέση με το Βασίλειο του Οδυσσέα.
    4ον) Το Ανώτατο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, στην Πύλη για την Ελληνική Γλώσσα και ιδιαίτερα στην μελέτη για την Αρχαία Ελληνική Γλώσσα, γράφει για το ...τε...: «Είναι ένα εγκλητικό μόριο (βλ. λατινικό que), που σημαίνει ό,τι και το και. Η συχνότητα της χρήσης του δεν είναι μόνο συνάρτηση της εποχής (είναι αρχαϊκό στοιχείο και με το πέρασμα του χρόνου περιορίζεται) αλλά και του κειμενικού είδους. Το βρίσκουμε πολύ συχνά στον Όμηρο και λιγότερο στους κλασικούς. Στην τυπική του εκδοχή είναι διπλασιασμένο (…τε… …τε…) ώστε να συνδέσει δύο στοιχεία τα οποία ζεύγνυνται με φυσικό τρόπο». Το Ανώτατο αυτό Κέντρο μας βεβαιώνει ότι διπλασιασμένο το ...τε..., όπως στο «Δουλίχιόν τε Σάμη τε», τα δύο αυτά στοιχεία - νησιά που συνδέει, ζεύγνυνται με φυσικό τρόπο, δηλ. αποτελούν ζευγάρι τα δύο νησιά Δουλίχιο και Σάμη, μιας και ο Όμηρος τα συνδέει με δύο ...τε... Εγώ λοιπόν το ζεύγος νησιών που τα χαρακτηρίζει ο Όμηρος πολύ κοντινά ή ζευγάρι, τα ονομάζω δίδυμα γιατί είναι αιώνια δίπλα - δίπλα.
    Πιστεύω ότι είναι απλά Ελληνικά, και ο καθένας ξέρει να ερμηνεύει την Ελληνική γλώσσα σωστά. Απλά ορισμένοι όταν δεν τους συμφέρει προσπαθούν να ρίξουν άλλες απόψεις πολύ ανίσχυρες σε σύγκριση με αυτές που δεν τους συμφέρουν, ή να γράφουν αήθεις εκφράσεις για τον απέναντι γράφοντα κάτι που χαρακτηρίζει την αδυναμία των επιχειρημάτων τους αλλά και την παντελή έλλειψη παιδείας και την βλάχικη καταγωγή τους (και δεν εννοώ καθόλου την ωραία φυλή των Βλάχων ή των Σαρακατσάνων της χώρας μας, αλλά ορισμένους παντογνώστες που τοποθετούν το νησί Δουλίχιο στην περιοχή της Ακαρνανίας και μάλιστα εκεί που σήμερα είναι το πλουσιότερο τμήμα της από τις προσχώσεις του Αχελώου, που όμως την εποχή εκείνη δεν υπήρχε αυτή η πεδιάδα, γιατί όπως μας πληροφορεί ο Θουκυδίδης η θάλασσα στην Τρωική εποχή ήταν κοντά στο χωριό Στράτος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  50. ΣΥΝΕΧΕΙΑ
    Στην Ακαρνανία τότε υπήρχαν πλην των Κεφαλλήνων οι Τηλεβόες, οι Τάφιοι και την Ομηρική εποχή μόλις είχαν εμφανιστεί οι Κουρήτες, με αποτέλεσμα να μην έχουν επαφές με τα άλλα τότε ανθούντα Μυκηναϊκά Κέντρα, είτε γιατί ήταν Πειρατές και βρίσκονταν σε διαρκή διωγμό από τους Μυκηναίους, είτε γιατί ήταν ορεσίβιες φυλές όπως οι Κουρήτες όταν πρωτοήρθαν. Οι μόνοι που ήταν ταυτισμένοι με τον Μυκηναϊκό πολιτισμό ήταν οι Κεφαλλήνες, που ήταν Αχαιοί και επί πλέον γιατί τους είχε υποτάξει παλιότερα ο Λαέρτης!
    Είναι αστεία και ανιστόρητα τα επιχειρήματα που χρησιμοποιούνται για Δουλίχιο στην Ακαρνανία ή για δύο Δουλίχια ή για μετακίνηση του Δουλίχιου στις Εχινάδες. Οι μόνες πόλεις που υπήρχαν στην Ακαρνανία ήταν, Νήρικος, Πάλαιρος, Ανακτόριον, Θύριον, Σόλιον, Αλυζία, Στράτος, Αστακός κλπ. πολλές από τις οποίες δημιουργήθηκαν από τους Κορίνθιους. Αρχηγός των μυθικών λαών της Ακαρνανίας, Ταφίων – Τηλεβόων και Κουρητών, την εποχή του Οδυσσέα, φαίνεται να ήταν ο βασιλιάς Μέντης, φίλος του Οδυσσέα. Στα χρόνια της κυριαρχίας τους οι Τάφιοι (16ος – 12ος αι. π.Χ) ήταν και απαγωγείς παιδιών και γυναικών, καλοί κωπηλάτες, «φίλους του κουπιού» τους ονόμαζαν και καβγάδιζαν συχνά με τους γειτόνους τους Αιτωλούς ή των νησιών εφαρμόζοντας ως πολεμικό όπλο τον αιφνιδιασμό. Ακόμη και το ίδιο το όνομα Τάφος, σημαίνει «το αποτέλεσμα του αιφνιδιασμού». Πολλά παλάτια των βασιλείων της περιόδου αυτής, μυκηναϊκής εποχής και κατασκευής, βρίσκονται στον κοντινό περίγυρο της Αλυζίας. Οι Κουρήτες ήταν μία εξαιρετική φυλή, όπως φαίνεται από προϊστορικά αλλά και ιστορικά δεδομένα. Στην Αλυζία και τη θαλάσσια περιοχή γύρω από την Ιθάκη με τους θρύλους του Ικάριου του πατέρα της Πηνελόπης, του Αλυζέα (ιδρυτή της πόλης) και του Λευκάδιου, αδερφών της Πηνελόπης, η διαπαιδαγώγηση των νέων είχε μπει κάτω από την προστασία των Κουρητών, αυτών των εκπολιτιστών ηρώων, αυτών των μάγων, που ακόμη και στους ελληνιστικούς χρόνους λατρεύονταν με ξεχωριστό σεβασμό. Πουθενά λοιπόν δεν αναφέρονται Δουλιχιείς στην περιοχή της Ακαρνανίας κι όσοι υποστηρίζουν κάτι ανάλογο, βλέπουν υπέροχα όνειρα! Το 13ο αιώνα η περιοχή ελέγχεται ολοκληρωτικά από τους «Οδυσσείς» των Κεφαλλήνων και ο ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΤΗΣ «ΑΛΥΖΙΑΣ και της ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ». Ο Οδυσσέας, όπως τον αναφέρει ο Όμηρος στο Β της Ιλιάδας (στ.631-637) οδηγεί, σύμφωνα με τον περίφημο Κατάλογο Πλοίων, τα πλοία και τους πολεμιστές των Κεφαλλήνων της Ιθάκης, της Κροκύλειας, της Αιγίλιπας, της Ζακύνθου, της Σάμου «και των απέναντι ηπειρωτικών ακτών» στην Τροία, δηλαδή ουσιαστικά είναι βασιλιάς όχι ενός κακομοίρικου νησιού, αλλά ενός μέρους τουλάχιστον της Ακαρνανίας και πιθανότατα και των παραλίων πόλεων Αλυζία και Αστακός πιθανότατα.
    Επανέρχομαι στο θέμα μας. Γράφει ο μεγαλύτερος Επικός Ποιητής του Κόσμου «Δουλίχιόν τε Σάμη τε» και όλοι οι κορυφαίοι μελετητές του ερμηνεύουν την χρήση του διπλασιασμένου ...τε... ότι εννοεί απόλυτη γειτνίαση των στοιχείων που συνδέει, ότι αυτά τα στοιχεία (εδώ μιλάμε για τα δύο νησιά Δουλίχιο και Σάμη) ότι έχουν απόλυτη συνάφεια μεταξύ τους, ότι έχουν κοντινή σύνδεση μεταξύ τους και το σπουδαιότερο ότι ζεύγνυνται με φυσικό τρόπο, δηλ. αποτελούν ένα φυσικό ζευγάρι. Με ποιό δικαίωμα εμείς θα πάμε αντίθετα και στον Κορυφαίο Δημιουργό τον Όμηρο ή με ποιές γνώσεις εμείς θα αμφισβητήσουμε τις ερμηνευτικές τοποθετήσεις των κορυφαίων Μελετητών του Όμηρου; Εμείς δεν ψάχνουμε για πετρέλαια για να γράφουμε ωραία βιβλία που τα επαίνεσαν χιλιάδες Πανεπιστημιακοί της πλάκας, χιλιάδες εφημερίδες που βάζουν μόνο ... πληρωμένες ανακοινώσεις, και δεκάδες Εταιρείες που παίζουν παιχνίδια με την Παλική ή άλλες περιοχές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  51. ΣΥΝΕΧΕΙΑ
    Εδώ υπάρχουν και κυκλοφορούν θεωρίες ότι η Ομηρική Ιθάκη είναι στην Βαλτική κι όταν τους ρωτάς και σε ποια γλώσσα μιλούσαν με τους Τρώες σε χλευάζουν σαν τον φίλο σας τον μη Επτανήσιο, ο οποίος λόγω καταγωγής έχει την μοναδική αλήθεια, που σημαίνει πως εμείς οι Επτανήσιοι (συμπεριλαμβανομένων και σας) κατά την άποψή του είμαστε ηλίθιοι, ενώ αυτός διαθέτει την μοναδική αλήθεια.
    Όσον αφορά την Ζάκυνθο, πουθενά δεν αναφέρεται αλλαγή ονόματος της Ζακύνθου, εκτός από τον Πανταζή. Και μόνο το γεγονός ότι ονομάζει την Ζάκυνθο Δουλίχιο και την Λευκάδα Ζάκυνθο είναι εκτός προγράμματος. Το μέγιστο ερώτημα εδώ είναι πως έγινε η αλλαγή ονόματος και γιατί κανείς σοβαρός ερευνητής δεν αναφέρει την Λευκάδα ως Δουλίχιο. Αν η Λευκάδα ήταν μέσα στο βασίλειο του Οδυσσέα αναγκαστικά είναι η Ομηρική Ιθάκη και γιατί ο Όμηρος την αναφέρει σαν δυτικότατη και πιο απόμακρη, την αναφέρει επίσης ότι δεν είναι απέναντι από την Ηλεία, την αναφέρει ότι είναι πολύ κοντά στην ηπειρωτική ακτή και γι’ αυτό περνούσε ο Φοιλίτιος καθημερινά τα σφάγια επί τρία χρόνια με πορθμείο και πορθμείς κι όχι με ναύτες και πλοίο και γι’ αυτό ο Μέντης ρωτήθηκε από τον Τηλέμαχο (επαναλαμβάνεται άλλες 3 φορές το ίδιο ερώτημα) δεν πιστεύω να ήρθες με τα πόδια (σε μια εποχή που δεν υπήρχε η αίσθηση του χιούμορ), γιατί είναι το πρώτο νησί που συναντάς ερχόμενος από την Ήπειρο, και πάμπολλους ακόμη λόγους, όπως η εντελώς ανιστόρητη τοποθέτηση της Αστερίδας στη βραχονησίδα Δασκαλιό ή Μαθηταριό, την οποία ο Ποιητής αναφέρει «ου μεγάλη», που σημαίνει ότι λίγο μεγαλύτερη αν ήταν θα την έλεγε Μεγάλη, άλλωστε όπως ισχυρίζεται ο Απολλόδωρος υπήρχε πόλη πάνω σ’ αυτήν η Αλαλκομενές, της οποίας οι κάτοικοι αργότερα κάτω από την πίεση των Δωριέων εγκατέλειψαν το ου μεγάλο νησί τους και μετακόμισαν στον Πισαετό της Ιθάκης, όπως αποδείχτηκε από τον Νταίρπφελντ, που έβαλε γιαλιά ακόμα και στον φίλο του και συνεργάτη του Σλήμαν, ο οποίος θεώρησε ότι ανακάλυψε την Ομ. Ιθάκη στον Πισαετό κι εξέδωσε και βιβλίο γι’ αυτό. Δυστυχώς για τους Ιθακιστές κυρίως, η βραχονησίδα αυτή δεν έχει απολύτως κανένα από τα χαρακτηριστικά που τις προσδίδει ο Όμηρος (ούτε ανεμοδαρμένα ύψη, ούτε δίδυμα λιμάνια, ούτε χώρο για έστω κι ένα μικρό χωριουδάκι, κυρίως όμως δεν υπάρχει καμία πιθανότητα να συλλάβουν εκεί και να δολοφονήσουν τον Τηλέμαχο, διότι είχε ένα εκατομμύριο άλλες θέσεις πρόσβασης στην Ιθάκη του και να μην τον πάρει κανείς χαμπάρι. Αντίθετα ο Όμηρος μας βεβαιώνει ότι ήταν αδύνατο να περάσει φυσιολογικά από την ενέδρα αυτή (χωρίς τη βοήθεια της Θεάς Αθηνάς) ούτε πουλί από κει και να γλυτώσει. Αυτό στη θέση του Δασκαλιό ούτε 1% το πληροί. Απόδειξη είναι η φρίκη που ένοιωσε ο Αντίνοος, λέγοντας Ωχού πως οι Θεοί τον βοήθησαν; Ήταν τόσο βέβαιος και σίγουρος και γι’ αυτό άλλωστε δεν έβαλε και 2ο ή και 3ο πλοίο να φυλάει καρτέρι. Αυτό σημαίνει ότι ούτε κατά διάνοια ο Αντίνοος επέλεξε το Δασκαλιό για ενέδρα. Κι αν το Δασκαλιό δεν μπορεί να έχει σχέση με το νησί Αστερίς για τους Ιθακιστές, άλλο τόσο δεν έχει καμία σχέση με Ιθάκη την Κεφαλονιά είτε στον Πόρο – Σκάλα είτε στην Παλική. Θα υπήρχε μόνο μία πιθανότητα να ήταν λογική λύση αν η Ομ. Ιθάκη ήταν στο Φισκάρδο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  52. ΑΝΑΡΤΗΘΗ ΣΤΟ http://porosnews.blogspot.gr/2013/03/54.html
    ΚΑΙ ΕΝΑ ΣΧΟΛΙΟ ΜΕΤΑΞΑ,,ΕΑΝ ΔΕΝ ΤΟ ΕΙΧΑΤΕ ΔΙΑΒΑΣΕΙ!

    Makis Metaxas Αγαπητέ μου Γιώργο σε ευχαριστώ για την γνωστοποίηση των σχολιασμών που καταθέτουν οι αγαπητοί μας φίλοι γύρω από τα γνωστά προβλήματα της Ομηρικής τοπογραφίας. Ανεξάρτητα εάν το Φ/Β δεν ενδείκνυται κατά την 'άποψη μου για την ανταλλαγή απόψεων αυτού του αντικειμένου θα έκανα την προσπάθεια να συμμετάσχω σε αυτόν τον διάλογο εάν δεν υπήρχε μια αντικειμενική δυσκολία που με κρατά μακριά από αυτήν την διεργασία. Ειλικρινά δεν έχω ουδέποτε υποτιμήσει ακόμη και την πλέον "εξωπραγματική" άποψη που μπορεί να έχει γραφτεί σύμφωνα πάντα με τις δικές μου εκτιμήσεις. Πάντα διαβάζω με πολύ ενδιαφέρον τα σχόλια όλων σας και πολλές φορές θαυμάζω το πάθος σας και την γοητεία που εξασκούν τα Ομηρικά κείμενα στους φίλους μας όπως και σε χιλιάδες σκεπτόμενους πολίτες. Δεν παραγνωρίζω επίσης το γεγονός πως ασχέτως εάν κανείς μπορεί να συμφωνεί ή να διαφωνεί με τις απόψεις του κάθε ένα από εμάς ένα είναι βέβαιο κάθε ένας έχει προσθέσει με τον τρόπο του ακόμη ένα σκαλοπάτι για να φτάσουμε στο τέρμα του δρόμου. Εάν όλα πάνε καλά από όσα μπορώ να γνωρίζω στο άμεσο μέλλον θα υπάρχουν νέες προσεγγίσεις που θα μας δώσουν την ευκαιρία όταν δημοσιοποιηθούν τα κείμενα αυτά να δούμε ακόμη μερικές αθέατες πλευρές των σύνθετων ομηρικών προβλημάτων. Περισσότερα δεν μπορώ να πω γιατί τα κείμενα αυτά δεν έχουν ακόμη δημοσιευθεί για να μπορούμε τώρα να τα σχολιάσουμε. Επειδή όμως αναφέρεσαι σήμερα περί Δουλιχίου πληροφοριακά σου μεταφέρω την εκτίμηση οτι το Δουλίχιο τελικά φαίνεται να ήταν η σημερινή Ζάκυνθος.Για την Ιστορία και μόνο οφείλω να καταθέσω οτι την άποψη αυτή αρχικά την έχει διατυπώσει ο Βαγγέλης Πανταζής ένας από τους κορυφαίους σήμερα Ομηριστές που έχουμε στην Ελλάδα. Την πληροφορία αυτή την αφιερώνω στον φίλο μας τον Άρη που από οτι διαβάζω έχει και αυτός νομίζω την ίδια εκτίμηση. Αυτά προς το παρόν και σας ευχαριστώ για την όμορφη συντροφιά που μας προσφέρετε με τους κατά καιρούς σχολιασμούς σας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  53. Φίλε Nonta εδώ απόψεις αλλάζουμε άμα ανεβαίνουν και τα αίματα αποκτά και ιδιαίτερο ενδιαφέρον το θέμα, αλλά οι Ομηριστές τολμώ να πω είμαστε λίγο ανεβασμένοι πνευματικά εκτός από κείνο το χρυσοθήρα το Σλίμαν.
    Μη μου λες τον άλλο το φίλο κουτσόβλαχο, θα το θεωρήσω απλά μια ατυχή έκφραση.
    Όλοι μια παλιοπαρέα είμαστε έχουμε κάτι που μας ενώνει και εσένα -τε και - με τους απέναντι μπορεί να πιούμε και κάνα ποτάκι κάποια στιγμή όλοι μαζί.
    Και με έκαμες και φοβάμαι γιατί εδώ κάτου πέφτουνε κάτι μπουστουφέοι ξεγυρισμένοι τώρα τελευταία. Το συγχωρεμένο το Μακρή με τη Βουγιουκλάκη θυμήθηκα θυμάσαι εκείνο το επαναληπτικό σκαμπίλισμα? Χα χα χα χα.

    Λοιπόν με κούρασες λίγο φίλε Nonta αλλά αν και σε προηγούμενο σχόλιο σου έχω απαντήσει θα προσπαθήσω να σε πείσω με πανομοιότυπους στίχους από την Ιλιάδα
    (Δ – 50)

    Τὸν δ᾽ ἠμείβετ᾽ ἔπειτα βοῶπις πότνια Ἥρη· 50
    ἤτοι ἐμοὶ τρεῖς μὲν πολὺ φίλταταί εἰσι πόληες
    Ἄργός τε Σπάρτη τε καὶ εὐρυάγυια Μυκήνη·

    Μετάφ.
    Κι η μεγαλόφθαλμη θεά του απάντησεν η Ήρα:
    Απ’ όλες υπεραγαπώ τρεις χώρες εις τον κόσμον.
    Το Άργος και (την) Σπάρτην και (και την) πλατύδρομη Μυκήνη.

    Ολοτσούτσουρο που λένε στη πατρίδα μου.
    Τα (τε) τι συνδέουν τις χώρες μεταξύ τους, ή με την Ήρα?

    Και αν τις συνδέουν μεταξύ τους όπως λες ποια είναι πιο κοντά στο Άργος η Σπάρτη ή η Μυκήνη?

    - Δουλίχιόν τε Σάμη τε καὶ ὑλήεσσα Ζάκυνθος
    - Ἄργός τε Σπάρτη τε καὶ εὐρυάγυια Μυκήνη·
    Στα έβαλα και τα δύο μαζί για διευκόλυνση.
    Αυτά εδώ για το θέμα, εγώ στέρεψα, τι άλλο να γράψω?

    Για το δουλίχι τώρα υποστηρίζω ότι είναι η σημερινή Ζάκυνθος όχι όμως ότι η Ομηρική Ζάκυνθος είναι η Λευκάδα, καμία σχέση.
    Με τον Πανταζή απλώς κάναμε την ίδια σκέψη αφού εκεί μας οδήγησε το Δασκαλειό σα Αστερίδα από κει και πέρα ο καθείς το δρόμο του.
    Υ.Γ.
    Για την Αστερίδα θα επανέλθω για απάντηση σύντομα, να πάρω ανάσες που λένε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  54. Αγαπητέ Άρη
    Τα δύο …τε…, όπως επισημάναμε, δείχνουν (στο Ομηρικό κείμενο) 1) ότι υπάρχει συνάφεια, 2) συσχετισμός, 3) σύνδεση ή ακόμη και 4) ομαδοποίηση ή 5) κοντινή απόσταση. Ως γνωστόν πουθενά δεν υπάρχουν τρία συνεχόμενα …τε…, γι’ αυτό όταν χρειαστεί και τρίτο τότε μπαίνει υποχρεωτικά το …και…, ενώ αντίθετα το μόριο …δε… μπορεί να επαναληφθεί πολλές φορές.
    Ποιο είναι το κυρίαρχο στοιχείο εδώ των 3 αυτών πόλεων: ότι είναι οι πολυαγαπημένες πόλεις της Ήρας. Γι’ αυτό και τις ομαδοποιεί με τα δύο …τε… και επειδή δεν χρησιμοποιείται ποτέ τρίτο …τε… χρησιμοποιεί το …και…
    Δεν είναι εκτός της συλλογιστικής που επικαλέστηκα σε προηγούμενή μου σημείωση, χρησιμοποιώντας τους κορυφαίους μελετητές γύρω από το Ομηρικό κείμενο και την ερμηνεία του διπλού …τε…
    Ο Ευστάθιος Θεσσαλονίκης μας επεξηγεί ότι: οι λέξεις που συνδέουν τα δύο …τε…, αυτές συμπλέκονται, συνδέονται πολύ στενά. Και εδώ οι τρεις λέξεις – πόλεις (Άργος Σπάρτη και Μυκήνες) συνδέονται πολύ στενά στην καρδιά της θεάς Ήρας με μια υπέρμετρη αγάπη, αφού η ίδια τις θεωρεί «φίλτατες»!.
    Οι Liddle και Scott μας βεβαιώνουν ότι: Τα επαναλαμβανόμενα …τε… μας επισημαίνουν μια πολύ κοντινή σύνδεση μέσα στο μυαλό της Ήρας.
    Ο Ελευθερουδάκης μας διδάσκει ότι: η λέξη μετά από την οποία μπαίνει το …τε… πρέπει να θεωρηθεί ότι είναι σε συνάφεια με την άλλη ή την προηγούμενη ή την επόμενη. Και αυτό συμβαίνει μέσα στον εγκέφαλο της Ήρας, όπου είναι συνυφασμένες και επιλεγμένες οι τρεις πόλεις ως «φίλτατες» από την Ήρα.
    Το Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, που εδρεύει στη Θεσσαλονίκη, μας επισημαίνει ότι το επαναλαβανόμενο …τε… συνήθως είναι όπως το …και… Συνεπώς εδώ έχουμε 3 πόλεις που συνδέονται μέσα στο μυαλό της Ήρας προσθετικά ως «φίλτατες» και οι τρεις! Εδώ δεν τοποθετεί στο χώρο αυτές τις πόλεις, αλλά μέσα στο μυαλό της. Αν τις τοποθετούσε στο χώρο, τότε θα τα έβαζε όπως και τα «Δουλίχιόν τε Σάμη τε και υλήεσσα Ζάκυνθος», δηλ. «Άργος τε Μυκήνη τε και Σπάρτη», μιας και το Άργος και οι Μυκήνες είναι πολύ κοντινές πόλεις και αποτελούν ζευγάρι σε σχέση με την απόμακρη Σπάρτη.
    Ο Ευάγγελος Καρύδης ερευνά ακόμη πιο πολύ τους συμπλεκτικούς και συνδετικούς συνδέσμους «… τε … τε …», «… τε … και …», «… και … και …», και το νόημα που δίνει στο κάθε ζεύγος ή στην κάθε δυάδα ο Όμηρος. «Ας επισημανθεί επίσης εδώ», γράφει ο σπουδαίος αυτός ερευνητής, «η χρήση του συνδέσμου «τε-τε» (Δουλίχιόν τε Σάμη τε), η οποία υποδηλώνει σύνδεση-ομαδοποίηση των αναφερομένων νήσων, δηλαδή το Δουλίχιο και η Σάμη ομαδοποιούνται ως σύμπλεγμα νήσων, διακρινόμενο από νήσους που κείνται εμφανώς ξέχωρα, όπως η Ζάκυνθος και η Ιθάκη, η οποία περιγράφεται ως ξεχωριστά κειμένη» (πανυπερτάτη προς ζόφον, κάτι που σημαίνει ότι είναι αδύνατο να είναι κοντά της άλλο νησί, γι’ αυτό και ο υπερθετικός βαθμός, η πιο απόμακρη απ’ όλα τ’ άλλα προς τη δύση). Εδώ ο Όμηρος σύμφωνα με τον Ευ. Καρύδη δεν υποδηλώνει στενή σχέση – συνάφεια γεωφυσική δύο ή τριών πόλεων, αλλά εδώ υποδηλώνει ότι μέσα στο μυαλό της Ήρας σχετίζονται αυτές οι πόλεις στο συναισθηματικό (emotional) πεδίο του εγκεφάλου της Ήρας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  55. ΣΥΝΕΧΕΙΑ
    Εδώ απαντάει στην άποψή σου ότι το …και… είναι ισχυρότερο του …τε… που κατά την άποψή σου δείχνει ότι είναι κοντινότερη η Ζάκυνθος στην Κεφαλονιά παρά το Θιάκι, γιατί αυτό αφήνεις να εννοηθεί, αν κατάλαβα καλά, μιας και η πραγματικότητα δείχνει το πραγματικό ζεύγος να είναι η Κεφαλονιά με το Θιάκι. Η ερμηνεία σου με το …και… στη Ζάκυνθο και η εξ αυτής λύση του προβλήματος με την τοποθέτηση του Δουλίχιου στη Ζάκυνθο, κάτι όμως που δεν είναι αληθές και πραγματικό, γιατί δύο είναι τα ζεύγη νησιών στο Ιόνιο, οι Παξοί και Αντίπαξοι και η Κεφαλονιά με το Θιάκι (ή Αντικεφαλονιά ή Μικρή Κεφαλονιά), αυξάνεις τους προβληματισμούς αντί να τους λύνεις. Άλλωστε η Κεφαλονιά με το Θιάκι απέχουν 2 μίλια, ενώ με τη Ζάκυνθο που εσύ θεωρείς Δουλίχιο, στην πραγματικότητα είναι 7 μίλια. Συνεπώς επιβεβαιώνεται η πλευρά που ταυτίζεται με τη σημερινή πραγματικότητα. Σήμερα ζεύγος αποτελούν η Κεφαλονιά με το Θιάκι και στην Ομηρική εποχή το Δουλίχιο με την Σάμη. Και μάλιστα η Κεφαλονιά με το Θιάκι συναντώνται ανεβαίνοντας αμέσως μετά την Ζάκυνθο και πριν την πανυπερτάτη προς ζόφον Ιθάκη. Και αυτή τη σειρά την βρίσκουμε 6 φορές ακριβώς την ίδια: 4 φορές στην Οδύσσεια 1 φορά στον Ύμνο στον Απόλλωνα και 1 φορά στην Αινειάδα του Βιργίλιου. Ταυτίζεται αυτό το ζευγάρι (Δουλίχιόν τε Σάμη τε) με το σημερινό ζευγάρι που σήμερα υπάρχει στην ίδια ακριβώς θέση, Κεφαλονιά και Θιάκι! Στην Οδύσσεια κυριαρχεί η άποψη πως το Δουλίχιο και η Σάμη είναι ένα ενδιάμεσο νησιωτικό ζευγάρι, που εσωκλείεται μεταξύ της Ζακύνθου και της Ιθάκης. Και είναι περίεργο γιατί φαίνεται ότι έχεις διεισδυτικότατο μυαλό, αλλά χρησιμοποιείς μάλλον λάθος διαδρομές και με το συμπάθιο κιόλας! Τοποθετώντας όμως το Δουλίχιο στην Ζάκυνθο, αποσυντονίζεις εντελώς τη συζήτηση και δεν μπορώ να σε παρακολουθήσω καθώς επίσης με ξενίζουν οι σπόντες σου ότι έχεις καταλήξει να θεωρείς ως Αστερίδα το Δασκαλιό. Φαίνεσαι ιδιαίτερα ευφυής, όπως όλοι οι Κεφαλονίτες άλλωστε, αλλά εδώ ιδιαίτερα μου τα χαλάς. Δεν αντιλαμβάνομαι πως συνδυάζεις το Δασκαλιό με την Αστερίδα. Μία μόνο περίπτωση, αν και εντελώς αδύναμη, που θα σε έκανε να το ισχυριστείς αυτό, είναι να θεωρείς το Φισκάρδο ως την Ομ. Ιθάκη. Απολύτως καμία άλλη περίπτωση δεν υπάρχει που να θεωρήσει κάποιος το Δασκαλιό σαν Αστερίδα. Βέβαια αυτή η Αστερίδα που έχεις όχι μόνο εσύ επιλέξει, δεν έχει ούτε ένα στοιχείο από εκείνα που είχε στο μυαλό του ο Αντίνοος κι έστειλε μόνο ένα πλοίο εκεί για τη δολοφονική επιχείρηση. Αν ήσουν εσύ Αντίνοος θα το επέλεγες ένα βραχονήσι, που είναι ακριβώς το ίδιο από το 8.500 π.Χ; Όπου κι αν βάλεις την Ιθάκη, το νησί Αστερίς εκεί που βρίσκεται και τα χαρακτηριστικά που έχει κατά 99% δεν έχει ούτε μια πιθανότητα να είναι το νησί που σίγουρα με ένα καράβι θα μπορούσε να δολοφονήσει τον Τηλέμαχο και ειδικά μέσα σε ένα στενό πορθμό, που του έδινε την δυνατότητα του νεαρού πρίγκιπα ανά πάσα στιγμή να προσαράξει σε ένα σημείο, όταν έβλεπε το εχθρικό πλοίο και να αποκτήσει αυτός ένα τεράστιο πλεονέκτημα, οπότε στο γυρισμό στο παλάτι θα είχε 1000% δίκιο να τους ξαποστείλει με την δολοφονική ενέργεια που σχεδίασαν εναντίον του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  56. ΣΥΝΕΧΕΙΑ
    Ούτε όμως και το σημείο ούτε το μέγεθος ούτε το σχήμα, πέρα από την τοποθεσία ευνοούν καθόλου την τοποθέτηση της Αστερίδας στη βραχονησίδα Δασκαλιό. Εγώ την κατέβηκα με στολή δύτη περίπου στα 45μ. το 1987 για να δω αν πιο βαθιά άπλωνε και μεγάλωνε κι αν είχε ραβδώσεις που να μπορεί κάποιος να τις θεωρήσει ως δίδυμα λιμάνια, αλλά δυστυχώς δεν υπάρχει ούτε αυτό το στοιχείο! Δεν θέλω να σε στεναχωρήσω αλλά πρέπει να πλησιάσεις περισσότερο τον Όμηρο ή να προσπαθήσεις να σκεφτείς κάθε φορά τι σκέφτεται αυτός για το κάθε νησί, να μπεις στη σκέψη του για να βρεις που το τοποθετεί!
    Όσο για την άλλη σύνδεση «ἀγαθόν τε κακόν τε», είναι δύο λέξεις αντίθετες μεν, αλλά πάντοτε συνδεδεμένες πολύ ισχυρά στην Ελληνική γλώσσα. Στο χωριό μου λέμε πολύ συχνά «καλού κακού». Στα παιδιά λέμε πολύ συχνά σε παίρνω και με το καλό και με το κακό και συ … τίποτε. Είναι αντίθετες μεν αλλά σχεδόν πάντοτε συνυφασμένες. Πάντως έχεις δίκιο ως προς το ΚΑΙ ότι είναι ισχυρότερο από το ΤΕ, όχι όμως στην Ομηρική γλώσσα, αλλά αποκλειστικά στην Κλασσική Εποχή. Στην Ομηρική υπερισχύει σημαντικά το ΤΕ. Γι’ αυτό και στην παράθεση των στρατευμάτων μπροστά στην Τροία όχι απλά υπερισχύει αλλά είναι κυρίαρχο το ΤΕ, κι αυτό γιατί συνδέει στρατεύματα της ίδιας Πόλις – Κράτος και εννοώ τον Κατάλογο των Πλοίων! Κάνε έτσι μια ανάγνωση και θα το διαπιστώσεις. Είναι στο Β της Ιλιάδας μετά τον 500 περίπου στίχο και θα δεις ότι αυτοί που το μελέτησαν έχουν περισσότερο δίκιο κι από μένα κι από σένα. Βεβαίως ο κατάλογος των Πλοίων δεν θεωρείται ότι τον δημιούργησε ο Όμηρος και γι’ αυτό ο Μέγας Καζαντζάκης και ο μεγάλος Φιλόλογος Κακριδής απαξίωσαν να τον μεταφράσουν. Η μετάφραση έγινε από την κ. Κακριδή. Ένας από τους λόγους είναι ότι λείπουν στρατεύματα που πήγαν και δεν αναφέρονται και άλλα που αναφέρονται δεν υπήρχαν. Επίσης ο Όμηρος δεν χρησιμοποιούσε ποτέ το ΤΕ πάνω από δύο φορές κι αν χρειάζονταν τρίτη έβαζε το ΚΑΙ, ενώ στον Κατάλογο των Πλοίων το τριπλό ΤΕ χρησιμοποιείται κατά κόρον.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  57. Αγαπητέ Νώντα θα πρέπει μάλλον να αφήσουμε τα τα «τε» και τα «τε και» γιατί ο καθένας έχει τη θεωρία του και άκρη δε βγαίνει. Εσύ πχ μου αναφέρεις τη γνώμη του Καρύδη και εγώ του Λορεντζάτου, που ο Λορεντζάτος έχει ασχοληθεί και με την Ομηρική γλώσσα και με την κλασική. Εκτός αυτού δε δίνω και τόσο εμπιστοσύνη στους σύγχρονους όσο αφορά τη μελέτη της γλώσσας μας τουλάχιστον. Μεταξύ μας έχω αντιμετωπίσει τόσες μαλ@@@ς που προτιμώ έναν χειρούργο που τρέμουν τα χέρια του από τα γηρατειά παρά έναν σύγχρονο, τουλάχιστον θα ξέρει που είναι η χολή μου.
    Το κυρίαρχο και λυπηρό πραγματικά είναι ότι κανείς δεν είναι σε θέση να βάλει κάτω τα πράγματα και να ασχοληθεί με δυό τρείς υποθέσεις φτάνοντας κάπως κοντά στη τοποθεσία της Ομηρικής Ιθάκης. Κρίμα είναι και να δεις ότι τυχοδιώχτης θα κάνει τη ταυτοποίηση να το θυμάσαι.

    Για τη Αστερίδα τώρα τη γνώμη μου την γνωρίζεις, το Δασκαλιό και μόνο το Δασκαλιό. Βρίσκεται σε τόποθεσία κλειδί και εύκολα κρύβεται πλοίο με τις αρχαίες προδιαγραφές άμα βάλεις και τη θάλασσα τρία τέσσερα μέτρα πιο χαμηλά από σήμερα.
    Έπειτα γιατί να κρυφτεί το πλοίο αφού ο Οδυσσέας πάντα κάποια πλοία είχε να περιφέρονται προσφέροντας ασφάλεια στα διερχόμενα εμπορικά σκάφη από πειρατείες, αλλά και κουρσέματα των κοντινών νησιών, εξασφαλίζοντας φυσικά και το «κατιτίς» τους.
    Αν δεν έκανε αυτό, να ασφαλίζει την πλεύση στη περιοχή, να παρέχει προστασία δηλαδή, τότε τι ακριβώς έκανε πάνω σε αυτά τα σημερινά κουρλονήσια?
    Κυνήγαγε τρυγόνια?
    Μπορεί να μη σου αρέσει αυτό αλλά είναι μία θέση που έχω, γι΄αυτό δικαιολογώ και το μικρό αριθμό πλοίων από την Ιθάκη που συμμετείχαν στην εκστρατεία της Τροίας.
    Τώρα ότι βγήκε πριν από το Δασκαλιό ο Τηλέμαχος το έκανε πραγματικά, γιατί την ενέδρα την υποψιαζόταν και το ότι γύρισαν οι μνηστήρες μαζί σχεδόν με το πλοίο των συντρόφων του σημαίνει ότι το έπιασαν αλλά δε βρήκαν το Τηλέμαχο μέσα. Η Ιθάκη σα πόλη ήταν κοντά και ψηλότερα στο λιμάνι του Φόρκυνα και με αυτή τη λογική επήγαν τον Οδυσσέα εκεί οι Φαίακες και φυσικό ήταν ο Οδυσσέας αντί να πάει σπίτι του (στο στόμα του λύκου), να πάει σε κάποιον έμπιστο και κάπως απόμακρα τον Εύμαιο, για να οργανώσει τη μνηστηροφονία, όπου φυσιολογικά πάλι το ίδιο μέρος θα διάλεγε και ο Τηλέμαχος.
    Καταλαβαίνεις πιστεύω ότι δουλεύω χωρίς τη συμμετοχή «θεϊκών δυνάμεων». Χα χα χα.
    Απόψεις είναι αυτές βέβαια και οι αντιρρήσεις καλοδεχούμενες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  58. Αγαπητέ Άρη
    Επειδή για να γυρίσει ο Ήλιος θέλει δουλειά πολλή, κι επειδή δεν μου αρέσει να συνεχίζω σε ένα Blog με τόσο υψηλά ιστάμενα πρόσωπα, που διαθέτουν την μοναδική αλήθεια, μιας κι εγώ είμαι Λαός, θα μου επιτρέψεις να σου στείλω με e-mail 3 Διατριβές - Εργασίες μου, όχι για να σε πείσω, απλά γιατί δείχνεις ενδιαφέρον, οπότε καλό είναι να έχεις και μια αντίθετη άποψη από τη δική σου μήπως σε ευνοήσει κάπου ο Μέσος Όρος, όπως κι εμένα, που σε πολλά σημεία μου άνοιξε τα μάτια. Ζούμε σε μια εποχή που ισχύει το "ΟΥ ΜΕ ΠΕΙΣΕΙΣ ΚΙ ΑΝ ΜΕ ΠΕΙΣΕΙΣ", όπως με δίδαξε ο σχωρεμένος ο Δάσκαλος και Πατέρας μου. Απλά καλό είναι να γνωρίζουμε και την άλλη τοποθέτηση, που κατά την ταπεινή μου άποψη είναι αρκετά εμπεριστατωμένη. Η 1η εργασία μου είναι: ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΟΜΗΡΙΚΗΣ ΙΘΑΚΗΣ, όπου παίρνω μέσα από το Ομηρικό Κείμενο της Οδύσσειας, που είναι το κυρίαρχο για το Βασίλειο του Οδυσσέα και που είναι της μεγαλύτερης ηλικίας του, άρα με περισσότερες γνώσεις και εμπειρίες αλλά και ακούσματα από τους χιλιάδες ναυτικούς, που αλώνιζαν την Μεσόγειο και προσπαθώ να διαγνώσω ποιά νησιά έχουν τα χαρακτηριστικά που τους προσδίδει ο Όμηρος και σε ποιό Βαθμό το καθένα ανταποκρίνονται στο κάθε χαρακτηριστικό. Η 2η είναι: ΤΟ ΔΟΥΛΊΧΙΟ ΚΑΙ ΟΙ ΑΠΟΨΕΙΣ ΓΥΡΩ ΑΠ' ΑΥΤΟ και η 3η είναι: ΑΣΤΕΡΙΣ - ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΑΤΟΥ ΤΗΣ ΟΜΗΡΙΚΗΣ ΙΘΑΚΗΣ. Δεν είναι στις προθέσεις μου να σε πείσω, απλά πιστεύω ότι με κύριο Ευαγγέλιο την Οδύσσεια και με όσες δεκάδες Μελέτες γύρω από το Πρόβλημα της ταυτοποίησης των Ομηρικών Νησιών μπόρεσα να βρω και είναι σχεδόν όλες οι σοβαρές απόψεις ακόμα και με Ιθάκη την Κέρκυρα, πιστεύω ότι έκανα Εργασίες με πολύ ισχυρά ερείσματα όπως με πληροφόρησαν οι Επιστήμονες που με παρακολουθούν και είναι από όλες τις απόψεις. Για να σου τις στείλω επικοινώνησε μαζί μου στο mail μου gazisn@hotmail.com. Τώρα ετοιμάζω και ακόμη μία "ΤΑ ΛΑΘΗ ΤΟΥ ΣΤΡΑΒΩΝΑ", γιατί ουδείς αλάνθαστος, τα οποία είναι σημαντικά και σοβαρά ορισμένα. Ας πούμε αυτή η άποψη ότι ο Ισθμός της Παλικής χαρακτηρίζεται ότι ήταν σε πολύ χαμηλό υψόμετρο και σε μεγάλες παλίρροιες γέμιζε και καλύπτονταν με νερό. 1ον. Δεν είναι προσωπική η πληροφορία του Στράβωνα, μιας και ουδέποτε επισκέφθηκε τα Ιόνια Νησιά! 2ον. Δεν αναφέρει απολύτως καμία πηγή της πληροφορίας του. 3ον. Δεν αναφέρει επίσης, σε ποια χρονική περίοδο σημειώθηκε ή σημειώνονταν. 4ον. To σημαντικότερο είναι ότι ουδεμία άλλη παρόμοια αναφορά υπάρχει στην παγκόσμια βιβλιογραφία! Κανείς άλλος Ιστορικός, Ιστοριοδίφης, Γεωγράφος, Περιηγητής ή οτιδήποτε άλλο δεν αφήνει έστω και την παραμικρή υπόνοια μιας ολοσχερούς κατάκλυσης σε ένα Ισθμό 6,5 χλμ. περίπου συνολικής απόστασης! 5ον. Κι αν ακόμη αυτό γίνονταν στην εποχή του Στράβωνα κατά κανένα τρόπο δεν θα ίσχυε κάτι παρόμοιο στην Τρωική Εποχή, που η θάλασσα ήταν τουλάχιστον 3 μ. χαμηλότερα.
    ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ:

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  59. ΣΥΝΕΧΕΙΑ:
    6ον. Δεν είναι όμως μόνο αυτά τα αδύναμα στοιχεία της υποτιθέμενης Νήσου Παλικής, που την αποδυναμώνουν στην διεκδίκηση της Ομηρικής Ιθάκης. Εδώ προσπαθούν να στηρίξουν μια θεωρία σε έναν υποτιθέμενο Ισθμό μηδενικού σχεδόν υψομέτρου, που σήμερα έχει υψόμετρο (!) 184 μ., κάτι που επιστημονικά δεν δικαιολογείται, διότι δεν αποδεικνύεται η γενεσιουργός αιτία αυτής της τεράστιας αλλουβιακής απόθεσης. (Μαρουκιάν κ.ά). 7ον. Εδώ υπάρχουν δύο – τρεις λόφοι από 300 – 450 μ. στην Παλική και κανένα βουνό μεγαλοπρεπές. 8ον. Επίσης στηρίζουν τη θεωρία τους τοποθετώντας το νησί – ενέδρα ΑΣΤΕΡΙΣ σε ένα ακρωτήρι, που δεν έχει απολύτως καμία σχέση με τις εμπεριστατωμένες περιγραφές του Ομήρου! Αλλά δεν είναι μόνο η Αστερίδα τους, που δεν ταυτίζεται με τις εκπληκτικές περιγραφές του έπους,! Ολόκληρη η Παλική δεν έχει απολύτως καμία σχέση με το Ομηρικό κείμενο, αφού από τις 25 βασικές περιγραφές της Ιθάκης διαφέρει πλήρως στις 24. 9ον. Υπάρχει κι ένα άλλο στοιχείο αξιόλογο, που της αδυνατίζει την επιχειρηματολογία, η αιτιολογία της μετονομασίας των νησιών! Ποια γενεσιουργός αιτία οδήγησε στην αλλαγή των ονομάτων και το Δουλίχιο μετονομάστηκε σε Θιάκι, και η Ομηρική Σάμη και η Ομηρική Ιθάκη = Παλική, αφού ήταν κάποτε (;) χωρισμένες και ξαναενώθηκαν μετονομάστηκαν σε Κεφαλονιά? 10ον. Υπάρχει όμως και ένα στοιχείο πολύ δυνατό, που κανείς δεν αξιολόγησε. Όταν ο Τηλέμαχος επέστρεφε από Σπάρτη και Πύλο, ενημερωμένος από την Αθηνά για την δολοφονική ενέδρα που του έστησαν σε κάποιο νησί λίγο πριν φθάσει στην πατρίδα του, «πριν πατρίδα γαίαν ικέσθαι», και μόλις πέρασε τις Φαιές και το Κατάκολο, αντί να συνεχίσει την ίδια πορεία με τον ευνοϊκό Σιρόκο κατευθυνόμενος προς την Νότια πλευρά της Κεφαλονιάς, με προορισμό την Παλική, αυτός αντίθετα και προς την παραίνεση της Αθηνάς τράβηξε προς τις Οξειές και τις Εχινάδες με φόβο μήπως του συμβεί το κακό. Και μόνο αυτή η επισήμανση που μας δίνει ο Όμηρος μας αποτρέπει εντελώς να θεωρήσουμε ότι υπήρχε και η ελάχιστη πιθανότητα να είναι η Παλική ή η Νότια Κεφαλονιά η Ομηρική Ιθάκη του Οδυσσέα. Το γεγονός ότι τράβηξε με κίνδυνο προς τις Εχινάδες, έχει δύο τουλάχιστον εξηγήσεις: Η μία είναι ότι ήθελε να έχει τον Σιρόκο πρίμα και γι’ αυτό έστριψε προς τα δεξιά για κάποιο διάστημα ώστε να πάρει καθαρόπριμα τον αέρα για ταχύτερη κίνηση προς βορειότερη κατεύθυνση, γιατί αν δεν έστριβε δεξιά το μόνο που θα κατάφερνε ήταν να φτάσει μέχρι το Νότιο Θιάκι με τον Σιρόκο. Η άλλη εξήγηση είναι ότι στις Εχινάδες κυρίως ενέδρευαν οι Τάφιοι ληστές του Μέντη, που αφενός δεν θα τον ενοχλούσαν λόγω φιλίας, αλλά και κυρίως διότι ήταν σχεδόν βέβαιος ότι θα ήταν σχεδόν αδύνατον να παραμείνουν εκεί οι άνθρωποι των Μνηστήρων επί 30 περίπου μέρες να περιμένουν τον Τηλέμαχο και να τους άφηναν να αρμενίζουν ανενόχλητοι οι Τάφιοι Ληστές!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  60. Bρε παιδια, πολυς λογος για το ''τε''.. Αυτο ''λειτουργουσε'' αλλοτε, για να προσδιορισει τη γειτνιαση δυο πραγματων, 'η και προσωπων,[διδυμων], 'η σαν προσθετικο, [+], αναλογα με το νοημα της προτασης, αλλα και σαν διαχωριστικο. Τωρα. Ποσο πολυ πρεπει να εμενουμε στη Γεωγραφικη γνωση του Ομηρου, και μαλιστα εκεινη την εποχη;; Φανταζομαι, οτι τον ποιητη, τον ενδιεφερε προτιστως η δομη του ποιηματος και η πλοκη του, και λιγοτερο οι γεωγραφικες λεπτομερειες, και ποσο μαλλον αν ητανε τυφλος, συμφωνα και με αυτη την εκδοχη. Συγουρο ειναι, οτι θα ρωτουσε για τους τοπους που περιγραφει, και εξισσου συγουρο ειναι, οτι θα ειχε και λαθος πληροφοριες. Γιαυτο ας μην μενουμε σ'αυτο. Σε οτι αφορα το Δουλιχιο, δεν θα το μαθουμε ποτε ισως. Τωρα, στο καταλογο των πλοιων που πηγανε στην Τροια, διαβαζω, οτι, οι Δουλιχιοι και οι Εχινες, εστηλαν 40, με επικεφαλης τον Μεγη, ενω η Ζακυνθος, η Κεφαλλονια και η Ιθακη, μονο 10, με αρχηγο τον Οδυσσεα. Αν κανω λαθος, ας μου το πει καποιος. Οι Εχινες, ειναι ολα τα νησια Εχιναδες, οπου σημερα, απο τις προσχωσεις του Αχελωου, πολλες εχουν ενσωματωθει στις πεδιαδες, και της Αιτωλιας, και της Ακαρνανιας. Αλλα, επειδη ειμαι κατοικος της περιοχης των εκβολων του Αχελωου, σας γνωριζω οτι εχουμε εδω μια περιοχη, ενα βουναλακι, [το λεω ετσι επειδη δεν εχει υψος], με αρχαια πολιτεια, με ''κυκλωπεια τοιχοι'', ολικου μηκους επτα χιλιομετρων με παλατια με πολεμικους πυργους με τεραστιο λιμανι, [προσχωμενο σημερα], με νεωριο, με αρχαιο θεατρο, [σε λαξευμενο βραχο 2.500 θεσεων], οπου καθε χρονο γινονται παραστασεις αρχαιου δραματος, [μεχρι και απο το Πανεπιστημιο του CANSAS των ΗΠΑ ερχονται φοιτητες,[λατρεις της αρχαιας τραγωδιας], και κανουν παραστασεις, καθε δευτερο χρονο. Το σημερνο ονομα αυτο του αρχαιου χωρου, ειναι ΑΙΝΕΙΑΔΕΣ. Στους γεωγραφικους χαρτες το βουναλακι αυτο γραφεται ΤΡΙΚΑΡΔΟΣ. Βρισκεται 5 χιλ/τρα δυτικα της ΚΑΤΟΧΗΣ Μεσολογγιου, και οιποιος θελει μπορει να το βρει στους δορυφορικους χαρτες του GOOGLE, και κανοντας ΖΟΟΜ, θα δει τα παντα. Κτισματα, τοιχοι, θεατρο, νεωριο, πυργους, κλπ.. Αυτες ειναι οι ΕΧΙΝΕΣ του Ομηρου, οπου μαζι με τους ΔΟΛΙΧΙΟΥΣ, εστειλαν τα 40 πλοια στην Τροια. Αλλα αφου ο Ομηρος, τους βαζει ''ζευγαρι'', με αρχηγο τον Μεγη, σημαινει οτι ηταν ΓΕΙΤΟΝΕΣ!! Τοτε, που ειναι το Δουλιχιο;; Στον κολπο του Αστακου, απεναντι σχεδον απο την πολη, υπαρχει ενας απανεμος κολπισκος, θαυμαστος και μοναδικος για λιμανι, [και δεν ειναι νησι, ειναι ηπειρωτικη Ελλαδα, δηλαδη Ακαρνανια, εχει πεδιαδα-λακκες, για σιτοχωραφα,και δενδρα], οπου υπαρχουν ερειπια αρχαια, σχεδον ολα καταβυθισμενα στη θαλασσα, και αρχιζουν απο ταδεκα εκατοστα νερο, μεχρι που βαθαινει πιο πολυ. Τα ειδα ο ιδιος. [Και ολες τις αρχαιοτητες των Εχινων εχω περπατησει και φωτογραφισει]. Υποψιαζομαι, οτι το Δουλιχιο, ειναι σε αυτον τον κολπισκο του Αστακου, οπου σημερα ονομαζεται ΑΓΙΟΣ ΠΑΝΕΛΕΗΜΩΝΑΣ, απο εκκλησια που εγινε εκει στους Χριστιανικους χρονους. Ο κολπισκος αυτος φαινεται και απο το δορυφορικο χαρτη, και μαλιστα, αν πετυχετε τον καλο χαρτη, φαινονται και τα κατω απο το νερο αρχαια ερειπια, στις αρχες του γυαλου. Αν καποιος ενδιαφερεται για ολα αυτα, τον καλω να με επισκεφθει να τα δει και να τον φιλοξενησω, και να εχουμε την ευχερεια να τα συζητησουμε. Και κατι ακομα. Κατα τον Ομηρο, στην Τροια, εστηλαν 40 πλοια, οι γειτνιαζουσες Μυκηνα'ι'κες πολεις, κοντα στο Μεσολογγι, ΠΛΕΥΡΩΝΑ ΚΑΛΥΔΩΝΑ και ΧΑΛΚΙΣ, με αρχηγο τον ΘΟΑ.. Κατ' εμε, το ''τε'' στον καταλογο των πλοιων της Ιλιαδας, φανερωνει ξεκαθαρα, γειτνιαση πολεων. Αυτα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  61. τεραστια συζητηση,,και σας ευχαριστουμε για τον σχολιασμο σας,, καθε αποψη βοηθάει τα μέγιστα
    στην ομηρικη αναζητησηη,,το σχολιο σας αναρτηθηκε σε νεα αναρτηση 1 Φλεβάρη..! καλο βράδυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή